Read me 10 - page 39

| January-February 2012 39
มุมมองที่มีต่อคนต่างรุ่นต่ างวัยเป็นอย่างไร
อรสม: พี่คิดว่าคนวัยหลังจากเราถือเป็ นวัยแห่งความหวัง
เรามองคนรุ่นนี้ ด้วยความรั กความเมตตา และหวังว่าคนรุ่น
เขาจะก้ าวไปไกลกว่าคนรุ่นเรา ถ้าคนรุ่นหลังไม่ก้าวไปไกล
กว่าคนรุ่นก่อน โลกจะพั ฒนาไปได้อย่ างไร ยกตัวอย่ าง
ในเรื่องของการเขียน คนรุ่นใหม่จะมีความสดใหม่ มีเทคนิค
ลีลาการเขียนในแบบของเขา เรามองแล้วเราก็มีความหวัง
ว่าเมื่ อเขาโตขึ้นเขาจะเก็บเกี่ ยวประสบการณ์ให้ มากขึ้น
ตามวัยแล้วมาพัฒนาวงการสารคดี ให้ก้าวหน้าขึ้นไปอีก
ปองธรรม: เรานั บถือคนรุ่นเก่ามากๆ ดู การทำ�งานของ
คนรุ่นเก่ากั บคนรุ่นใหม่นี่เรียกได้ว่าคนละเรื่อง ยกตัวอย่าง
อย่าง ‘รงค์ วงษ์สวรรค์’ ช่ วงสุดท้ายของชีวิตยังทำ�งาน
เป็นระเบี ยบอยู่เลย แล้วเวลาเขียนอะไร ถ้าไม่รู้ จริงไม่ เขียน
เขาค้นคว้ าอย่างจริงจังมาก บางคำ�ที่สงสั ยเกี่ยวกั บเรื่อง
การต่างประเทศยังโทรไปถามสถานทูต ซึ่งสิ่งเหล่านี้แทบจะ
ไม่มีในคนรุ่นใหม่ เราคิดว่าคนรุ่นใหม่อยากเดินเร็ว แต่จะเดิน
ไปหาอะไรบางทีก็ไม่ รู้ แต่บางที ก็โทษเขาไม่ได้ เพราะ
กระแสของโลกมั นผลักมันกดให้เขาเป็นแบบนั้น อย่าว่าแต่
คนรุ่นใหม่ เลย บางทีคนรุ่นเราก็มีอยู่เยอะที่ทำ �ตัวแบบนั้น
และที่ เราสังเกตนะ การทำ�งานของคนรุ่ นใหม่ จะรักษา
จรรยาบรรณในอาชีพน้ อยลง อาจจะเพราะความเร็วของโลก
เป็นเพราะที่คนก็ไม่รู้ เช่นในวงการคนทำ �สารคดี อย่างคน
รุ่ นแม่ นี่ ไม่ได้แกล้งชมนะ (หัวเราะ) แต่แม่เราดู แลเคส
ทุกเคสดีมากๆ เขาถือเคสเป็นเหมือนอาจารย์ เคสมีปัญหา
ก็ปรึกษาได้ทุ กเมื่อ แม้แต่เคสของแม่ ที่เป็นนักโทษ แม่ก็ยัง
คอยไปไถ่ถามทุกข์ สุขอยู่ เป็นประจำ� แต่ ถ้าเป็นคนรุ่นใหม่
ส่วนมากที่เราเห็ น พอถึงเวลาคุ ณไปสัมภาษณ์จากเคส
คุณไปตักตวงจากเขาเพื่อให้ได้มาซึ่งความสำ�เร็ จในหน้าที่
การงาน แต่หลังจากนั้ นคุณไม่ ได้ดูแลเคสคุณเลยแม้ แต่
นิดเดียว แม้แต่ตอนเขาตายคุ ณก็ไม่ ไปเผาเขาเลย ส่งแต่
พวงหรีดไป หรือบางทีก็ไม่ได้ส่งไปด้วยซํ้า ทำ�ไมเวลาคุณ
ไปเอาจากเขาคุณไปได้ แต่ทำ�ไมเวลาที่เขาจากไปคุณไปหา
เขาไม่ได้ เขาไม่ได้ตายทุกวันนะ เขาตายแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
เสฏฐวุฒิ: ที่พี่โดม (ปองธรรม) พูดเมื่อกี้ทำ�ให้ผมนึกถึง
หนังเรื่อง Departure พระเอกในหนังเรื่องนี้เป็นสัปเหร่อที่
จัดการศพด้วยวิธีโบราณ ประณีตงดงามเหมือนจิตรกรวาด
ภาพ พอถึงตอนท้ายเรื่องเขาก็จะมีการจัดการศพแบบใหม่
ที่เอาเข้ าเตาเผาให้เสร็จไปอย่ างรวดเร็ว มั นเห็นความ
แตกต่างกันอย่างชัดเจน ถ้าเป็นคนสมัยก่อนก็ จะประณีต
งดงามกับทุ กอย่าง โดยเฉพาะในงานศพซึ่งเป็นงานที่จั ด
ให้เขาเป็นครั้งสุ ดท้ายของชีวิต แต่สำ�หรั บสมัยใหม่คือการ
เอาความสะดวกเข้าว่า มั นก็เหมื อนกับชีวิตของคนรุ่นผมที่
ฉาบฉวย รวดเร็ว ชอบอ่ านอะไรไม่ยาว อย่างเช่นในสื่อ
โซเชียลเน็ตเวิ ร์ กอย่ างเฟซบุ๊ก ถ้ าใครโพสต์ อะไรยาวๆ
เขาก็จะไม่ อ่ าน อย่างทวิตเตอร์ก็กำ�หนดตั วอักษรยาว
ไม่เกิน 140 เท่านั้นเอง ไม่มีความละเมียดละไมกับทุกอย่าง
เคยชินกับความรวดเร็ วจนชีวิตเป็นฟาสต์ฟู้ ดไปหมด