Read me 28 - page 43

2
‘พิพิ ธภัณฑ์ดอกไม้’ ตั้ งอยู่ในซอยองครักษ์
ท�ำไมถึงชื่อ ‘ซอยองครักษ์’?
เล่ากันว่ า สมัยรัชกาลที่ 6 บ้านส่วนใหญ่ในซอยนี้ได้ถูก
จัดสรรให้เป็นบ้านพักของข้าราชการ โดยเฉพาะองครั กษ์ภายในวัง
ก็เลยเรียกชื่อซอยนี้ว่าซอยองครักษ์ เช่นเดียวกับตัวบ้านโบราณ
สไตล์โคโลเนี ยล
อายุราว 100 ปี ก็เคยเป็นขององครักษ์ผู้หนึ่ง จนวันหนึ่ง
คุณสกุล อินทกุล ศิลปินนักจัดดอกไม้ระดับนานาชาติ ได้แปลงโฉม
ที่นี่ให้กลายเป็น ‘พิพิธภั ณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้’ สถานที่รวบรวม
ประวัติศาสตร์การจัดดอกไม้ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน โดยเน้นที่
เอเชียเป็ นหลัก
ก่อนเดินเข้าไป มัคคุ เทศน์บอกฉันว่า ห้ ามถ่ายภาพภายใน
พิพิ ธภัณฑ์ (น่าเสี ยดายจัง) จึงต้องเก็บกล้องใส่กระเป๋า บันทึก
ความทรงจ�ำผ่านสองตาแทน
ห้องแรกชื่อ หอภาพดุสิต (Dusit Gallery) เป็นเสมือนห้อง
โถงต้อนรั บแขกที่มาเยี่ยมบ้าน ด้วยการเดินชมภาพถ่ายเก่ าๆ ที่
สืบค้นมาจากหอจดหมายแห่ งชาติ เลยได้รู้ว่างานดอกไม้ไทยมีไว้
เพื่อ 3 จุดประสงค์หลัก คือ ใช้ประดับอาคารสถานที่ ใช้เพื่ อบูชา
และใช้เป็นของขวัญให้ญาติผู้ใหญ่
ภาพถ่ ายที่ฉันประทับใจ คือ ภาพดอกไม้ ที่เกี่ยวข้ องกับชีวิต
ประจ�ำวัน เช่น ภาพเจ้าฟ้าองค์น้อยที่มีมาลัยอยู่บนศีรษะ ภาพขบวน
รถบุปผชาติ (ขบวนรถที่ใช้ดอกไม้สดประดับเป็นรูปต่างๆ) ภาพ
มาลัยครุย (มาลัยกลมขนาดใหญ่ มีอุ บะตุ้งติ้งระบายเป็นครุย) ใช้
แสดงความยินดีตอนส�ำเร็จการศึกษา เลื่อนยศเลื่อนต�ำแหน่ง และ
มอบให้ผู้ชนะเลิศในการแข่ งว่าว
และผลงานประดิษฐ์ดอกไม้สด เช่น ระย้า มาลั ยเถา และ
กรวยสักการะ ฝีมือของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมาวดี
ศรีรัตนราชธิดา กรมหลวงสมรรั ตนสิริเชษฐ์ นักจัดดอกไม้ที่มีชื่อ
เสียงมากในสมัยนั้น
จะว่ าไปแล้วห้องนี้ได้ไขความเข้าใจของฉันเสียใหม่ ที่เคยคิด
ว่างานดอกไม้ปักแจกัน เป็นของไทยมาตลอด จริงๆ แล้ว ได้ รับ
วัฒนธรรมมาจากฝั่งยุโรป ส่วนของคนไทย ใช้ชื่อว่างานประดิษฐ์
ดอกไม้สด ซึ่งหญิงสาวชาววังในสมัยรัชกาลที่ 5 ได้ แข่งขันงาน
ฝีมือสื บทอดเรื่อยมา
43