Read me 28 - page 42

My Space
text photo
พลอยชมพู อดิเดช ชัยวัฒนกุล
เส้นทางสายดอกไม้ไทย
1
ยามเช้า ช่วงเวลาที่แสงแดดยังไม่แรงนัก ฉั นชอบออกมาเดิน
เล่ นในสวน โชคดีที่คุณยายและแม่ของฉัน รักการปลูกต้นไม้มาก
(ฉันก็ชอบนะ แต่ปลู กทีไร ตายทุกที) บ้านฉันก็เลยมีดอกไม้หลาก
หลายสายพันธุ์ สลับกันผลิบานล้อกับแสงอาทิตย์ ตลอดปี
‘หึ่ง หึ่ง หึ่ง’ เสียงกระพือปีกของผึ้ งดังแว่วมาเข้าหู ฉันมอง
ตามไป เห็ นมันบินเกาะดอกมะเฟือง สีม่วงอมชมพูหว๊านหวาน ถึง
ดอกจะเล็กนิดเดี ยว แต่เมื่ออยู่ รวมกันเป็นช่อ ก็ ดูโดดเด่น หวาน
ละมุ นตาไปอีกแบบ
การที่ ดอกไม้มี สี สวยและกลิ่ นหอมหวานถื อเป็นการ
ประชาสัมพันธ์ตัวเอง ดอกไม้ แต่ละดอกต้องคอยยั่ วยวนใจแมลง
ผึ้ง และผีเสื้อ พร้อมส่งสัญญาณบอกว่า “อย่ าลืมมาผสมเกสรฉั น
นะ ฉั นรออยู่ตรงนี้” ซึ่งนักผสมเกสรจอมขยัน ท�ำงานทุกวั นไม่มี
วันหยุดพัก ดอกไม้เลยสืบสายพันธุ์ มีลูก มีหลาน มีโหลนต่อไป
เรื่อยๆ น่าทึ่งมากที่ ธรรมชาติได้สร้ างดอกไม้และหมู่แมลงให้พึ่ งพา
อาศัยกันขนาดนี้
เช่นเดี ยวกั บมนุษย์ นั บตั้งแต่ มนุ ษย์รู้ จักน�ำดอกไม้มาใช้
ประโยชน์ ดอกไม้ก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจ� ำวัน ทั้งกิน
เป็นอาหาร ดื่มดับกระหาย รักษาโรค บ� ำรุงผิวพรรณ ใช้ตกแต่ง
บ้าน ประดับร่างกาย ใส่สีในอาหารหรือขนม และเป็นสีของภาพ
เขี ยนจิตรกร
ที่ส�ำคัญ ดอกไม้ มีสายสัมพันธ์แนบแน่นกับประเพณี และ
วัฒนธรรมไทย ท�ำให้ในวิชาเรียน คุณครูมักน�ำดอกไม้ อย่าง กุหลาบ
บัว มะลิ รัก พุด บานไม่รู้โรย และ มาสอนจัดดอกไม้ ท�ำพวง
มาลัย ท�ำพานพุ่ม และท�ำกระทงเพื่อให้เด็กๆ ได้รู้จักเศษเสี้ยวของ
วัฒนธรรมดอกไม้ไทย
บนถนนสายดอกไม้มีเส้นทางยาวไกล ‘พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรม
ดอกไม้’ จึงได้ รวบรวมความสัมพันธ์ของดอกไม้และวิถีชีวิตของผู้คน
มาบอกเล่าให้พวกเราฟัง
42