นิตยสาร แจ่ม - page 43

43 แจ่ม
ฉันกำ�ลังนอนกอดหมอนใบหนึ่ง
ใบที่ฉันเห็นตั้งแต่ลืมตาดูโลก
ผ้าสี เขียวอ่อนจาง ลายดอกไม้สีเหลืองซีด
มี ริ้วรอยขึ้นราและคราบสกปรกสีมอ
ตรงชายผ้าหลุดลุ่ยออกเป็ นวงกว้าง
โผล่นุ่ นสีขาวนวลมาทักทาย
พี่ของฉันรังเกียจ สกปรก
แม่คว้าเธอไปจากมื อ
ฉันกรีดร้ องเสียใจ
เธอเย็บปักชุน ซั กและตาก จนหอมฟุ้ง
แต่..ฉั นไม่ถูกใจ อยากได้หมอนกลิ่ นกายเดิม
ฉันกอดหมอนใบน้อย หลั บตา
อบร่ำ�กลิ่นกายฉันกับเธอ
เรากอดกัน เพื่อกลับกลิ่นเดิม
กลิ่นของฉั นกับเธอ
ฉันตกใจสะดุ้งตื่น แม่ร้ องตะโกนโหวกเหวก
ฉันถูกคว้าให้ยื นอย่างรวดเร็ว
พ่อ แม่ และพี่วิ่งวุ่นอย่างโกลาหล
มั นตกลงตรงนั้น หมอนธรรมดาหนึ่งใบ
ฉันกอดเข่าอยู่บนหลังคาบ้าน
มองสายน้ำ�เชี่ยวกราก
เธอค่อยๆลอยเข้ามา..
หมอนสี เขียวอ่อนจาง ลายดอกไม้สีเหลืองซีด
ฉันไขว่ คว้าออกไป แต่ระยะทางอันห่างไกล
ลอย ลอย ไกล อยากกอดเธอเหลือเกิน
เรือพายไหลเข้ ามาหา
เทียบชายหลังคาบ้าน
ยื่นข้าวปลา พร้ อมน้ำ�ตาให้แก่กัน
แต่ไม่มีหมอนของฉัน
ขอแค่หมอนธรรมดาใบเดิม
ห้ วงคำ�นึง กมลพร