นิตยสาร แจ่ม - page 45

45 แจ่ม
เย็นวันที่สาม ช่วงเวลาที่รถไฟฟ้าแน่นขนัด เขาและเธอจำ�ต้องยืนเบี ยดตัวติดกั นขยับแทบไม่ ได้ เขาเงยหน้าเล็ กน้อยเพื่อสบตากับ
เธอผู้ใส่รองเท้าส้นสูง มือซ้ายของเขากุมมือขวาเธอไว้อย่างหลวมๆ ทั้ งสองยิ้มให้กันอย่างสุขสงบ หลายวินาทีถัดมาเขาจึงละสายตาหัน
มองออกนอกหน้าต่าง เธอก้มลงมองพื้นอย่างไม่รู้จะหันไปไหนดี เขาไม่ ชอบการสบตา เขาจะทำ�ได้เป็นครั้งคราวและไม่นาน ไม่เกิน
5 นาทีหลังจากนั้นประตูรถไฟฟ้าได้ปิดลงอีกครั้ง แต่หลังประตูนั้นเหลื อเพียงแต่เธอท่ามกลางฝูงชนที่ยังคงแน่นขนัดไม่ เปลี่ยน
เย็นวันที่สอง ช่วงเวลาที่รถไฟฟ้าแน่นขนัด เขาและเธอยืนเบี ยดกัน ทั้งสองสบตากัน 5 นาทีต่ อมาสัมผัสแห่งความอุ่นของไอชีวิต
จากมือของเขาก็ได้หายไปจากมือเธอ ช่างไม่ต่างอะไรกั บวันพรุ่งนี้ เขาเดิ นจากออกไปท่ามกลางอากาศที่ร้อนอบๆ เมื่อประตู รถไฟฟ้า
ส่งสัญญาณเสียงและปิ ดลงอีกครั้งเบื้องหน้าของเธอจึงเหลือแต่ใบหน้าจางๆ อีกครั้ง และแน่นอนรอบตัวเธอยั งคงเป็นคนแปลกหน้า
ที่ยืนอย่ างหนาแน่น
ราวๆ สองพันวันก่อนหน้านั้น เวลาเย็นซึ่งรถไฟฟ้าแน่นขนัดไปด้วยผู้คน ที่ปลายชานชาลามีเพียงเขา เธอ และยามซึ่งอยู่ ไกลเกิน
ระยะได้ยิน “ตั้งแต่วั นนี้เราขอเป็นอะไรที่มากกว่าเดิมละกัน ได้เนอะ?” เธอได้แต่ยิ้มและผงกหัว
ในเย็นวันทิ่ติดลบแปดร้อยสองไม่ต่ างอะไรกับแปดร้อยสี่และแปดร้อยห้าวั นนับจากนั้น แต่เป็นวันที่ต่างกั บวันเมื่ อวาน วันที่ไอชีวิต
อุ่นๆ ของทั้งสองยังไม่มีการส่งให้แก่กันและกัน
เย็นวันที่สี่ ช่วงเวลาที่รถไฟฟ้าแน่นขนั ด หลังจากประตูรถไฟฟ้าปิดลงฝนที่โปรยกระหน่ำ�ด้านนอกทำ�ให้เสียงฝูงชนด้านในตู้ยาน
พาหนะนั้นฟังดูเงียบลง มือขวาของเธอกำ�ลังจะกุมมือซ้ายของเขาไว้อย่างเมื ่ อวาน แต่ กลับสัมผัสได้ อะไรที่หยาบมื อเล็กน้ อยรูปร่างทรง
เหลี่ยมมุมไม่แหลมมาพร้อมกับไออุ่นที่หนาแน่นยิ่ งกว่าวันไหนๆ เธอตอบสนองด้วยการหันไปสบตาเขาทันที ไม่ใช่เรื่องน่ าแปลกใจที่
สายตาของเขาจดจ้องรออย่างรู้ดีอยู่แล้ว เขายิ้มเป็ นเชิงห้าม ไม่กี่ วินาทีต่ อมาสายตาเขาละมองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้ง ไม่ เกิน 5
นาทีถัดมาประตูรถไฟฟ้ามีเสียงดังขึ้นและปิ ดลงอีกครั้ง หลั งประตูบานนั้นซึ่งไม่เคยมีเขา วั นนี้ไม่มีเธอ เหลื อเพียงฝูงชนแน่นขนัดที่ยัง
คงความเงียบสัมพัทธ์กับบรรยากาศรอบๆ ตัวทั้งสองในเวลานั้ น
วันนี้วั นที่สี่.... วันที่นิ้วกลางและนิ้วนางของมือซ้ายเธอ จะสัมผัสกันได้อย่างไม่เต็มพื้นที่เหมือนวันก่อน......
่ม