นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 109

108
ขวัญ: นั่นสิ แต่ถ้าเรารู้ ชื่อมันก็ช่วยให้ สนุกขึ้นนะ ฝึกการคิดเชื่อมโยงกั บ
เรื่องที่เรียนด้วยไง... ดูเมฆทางโน้นสิ สวยเหมือนกัน
นิ่ม: ไหน ที่ เป็นก้อนๆ ใหญ่ๆ เกาะกลุ่มกันอยู่เหรอ (มองไปทางเมฆก้อนมหึมา
ที่เกาะกลุ่มกันอยู่ รูปร่างขนาดที่แตกต่างกันไปท�ำให้เมฆดูคล้ายภูเขาขนาดใหญ่
สีขาวบนท้องฟ้า)
ขวัญ: ใช่ สวยสุดยอดเลยเนอะ อยากรู้จังว่าถ้าขึ้นไปอยู่บนเมฆก้ อนนั้นแล้ว
จะเป็นยังไง
นิ่ม: คงจะนุ่มๆ นิ่มๆ ดี ล่ะมั้ง
ขวัญ: หรือไม่ก็ อาจจะหล่นตุ้ บลงมาก็ได้ เมฆมันเกิดจากไอน�้ำนี่ นา จะรับ
น�้ำหนักเราไหวเหรอ
นิ่ม: (หัวเราะร่วน) นั่นสินะ ว่าแต่เราไม่ได้ดูเมฆกันนานเท่ าไหร่แล้ วนี่?
ขวัญ: นานมากแล้ว ปกติเราก็ชอบมองท้องฟ้านะ แต่ ไม่ได้สนใจอะไรหรอก
มองเสร็จก็ ไปท�ำอย่ างอื่นต่อ
นิ่ม: เหมือนกัน จ�ำได้ ว่าตอนเด็กๆ เราชอบดูเมฆมากเลย ชอบบอกแม่ว่า
นั่นเค้ก ตรงนั้นมีมังกร ทางโน้นเป็นรถยนต์
ขวัญ: ใช่ ๆ ตอนนั้นสนุ กมาก แค่ดูเมฆก็สนุกแล้วล่ะ เขาชอบนะ เวลานอนดู
เมฆมันรู้สึกสบายใจดี ไม่ต้องคิดอะไร แค่ปล่อยใจไปสบายๆ เหมือนเราได้ พัก
สมองสักห้านาที
เมฆ: กลับมากันแล้วเหรอ
นิ่มและขวัญ: (สะดุ้งสุดตัว เหลียวไปมองรอบข้ าง ไม่เห็ นใคร) ใครน่ะ?
เมื่อกี๊เสียงใคร?
เมฆ: เมฆ ไงล่ะ เราเคยเจอกันตอนเด็กๆ น่ะ จ�ำได้ไหม ฉันเคยพาเธอไปหา
เพื่อนๆ ของฉันด้วย
ขวัญ: เคยเจอด้วยเหรอ? (หันมาถาม)
นิ่ม: (ขมวดคิ้ว) จ�ำไม่ได้แฮะ