Read me 24 - page 8

นั้นอาตมาจึงส�ำนึกได้ด้ วยตัวเองว่า ถึงเวลาแล้วที่เราต้ องหยุด ทิ้งชีวิต
เก่าๆ ของเราด้วยการบวชบวชเพื่อชดใช้กรรมที่ท�ำกับบุพการี บวชเพื่อ
ซับน�้ ำตาให้คนเป็ นพ่อเป็นแม่
ผลของการกระท�ำครั้ งนั้น ท�ำให้ชี วิตในผ้าเหลืองมีอุปสรรคกับ
หลวงลุงอย่างไร
เวรกรรมมันตามกันทันในชาตินี้ บางวัดก็ไม่ รับบวชอาตมา แต่
โชคยังดีได้หลวงตาที่วัดบางนอนนี่แหละยอมบวชให้เพราะเห็นว่าเรามี
ความตั้งใจจริง จ� ำได้ว่ าวันบวชไม่มีคนมาร่วมงานเลยนอกจากโยมแม่
ก็ มีแค่ สัปเหร่อ เจ้าอาวาส กับหมาในวัดรับรู้ อีกอย่างช่วงออกเดิ น
บิณฑบาตเช้าก็เดิ นบาตรเปล่าทุกวัน คนเขาปิ ดประตูบ้านหนีก็มี ท�ำ
ไม่เห็นก็มี บางทีก็รอให้ อาตมาเดินผ่านไปก่ อนถึงออกมารอถวายปั จจัย
ทานกับพระอีกรูปแรกๆไอ้เราก็ นึกน้อยใจนะคิดว่าท�ำไมจะต้องมาเดิน
แบบนี้ทุกวันฝนตกแดดออกก็ต้ องมาทั้งๆที่ไม่มีใครเห็นเราเป็นพระ
เมื่อต้องเผชิญกับเรื่องแบบนี้ แล้วอะไรท�ำให้หลวงลุงถึงยังคงบวช
เป็นพระ
อาตมาเห็นน�้ ำตาของแม่ทุกเช้ า มันเป็นน�้ำตาที่แสดงถึงความ
ดี ใจ และท�ำให้อาตมายั งมีก� ำลังใจต่ อสู้กับอุปสรรคทั้งหลาย ตั้งแต่วั น
แรกที่ ห่มผ้ากาสาวพั สตร์ จนถึงวันนี้ก็ 14 ปี แต่ ไม่เคยมีวั นไหนเลยที่
โยมแม่จะไม่มารอใส่บาตร ไม่ว่ าฝนตก หรือแดดออกท่ านก็ยังมา แล้ว
แบบนี้อาตมาจะเลิกล้ มความตั้งใจไปง่ายๆกับอุปสรรคเล็กๆน้อยๆ ได้
อย่างไร
การบวชให้อะไรกับชี วิต บวชแล้วท�ำให้ได้เรียนรู้ถึงอะไรบ้ าง
ผลตอบแทนจากการบวชมันขึ้นอยู่กับเจตนาของคนบวชนะโยม
อย่างอาตมาบวชเพราะต้องการอุ ทิศส่วนกุศลให้กั บผู้ที่เคยก่ อกรรม
ท�ำเข็ญในอดีต บวชเพื่อให้ผ้าเหลื องช่วยเหนี่ยวรั้งกายและจิตใจไม่ให้
เกิดตัณหา โทสะ จนเที่ ยวไปสร้างความเดือดร้อนให้ผู ้อื่น และก็ช่ วย
อาตมาได้ จริงๆ เพราะอย่าลืมว่าการบวชเป็นอุบายวิธีที่พระพุทธเจ้าสร้าง
ขึ้นเพื่อให้ คนละจากบาปท�ำให้เราต้องมีศีลอยู ่ในพื้นที่จ�ำกัดโอกาสพบ
หน้าคนก็น้อยลง เมื่อน้อยลงก็น้อยความ น้อยปัญหา ถ้ าวันนั้นอาตมา
ไม่บวช ตอนนี้อาจต้องนั่งอยู่ในเรือนจ�ำที่ไหนสักแห่ ง หรืออาจเสียชี วิต
ไปแล้วก็ได้
บทบาทหน้าที่ของการได้รับต�ำแหน่งพระวินยาธิการหรือต�ำรวจ
พระจะต้องปฏิบัตอย่างไรบ้าง
ก็ท�ำหมดแหละโยม ไม่ได้ยิ่ งใหญ่อะไรเลย เหนื่ อยกว่าเก่ าด้วย
จากที่ต้องท�ำงานกลางแดดกวาดลานวัดทาสีก�ำแพงโบสถ์ จนตัวถูก
แดดเผาจนขึ้นรูปอั งสะ ยังต้ องคอยช่วยเหลือด้านการปกครองคณะ
สงฆ์ในจังหวั ด คอยดูแลตรวจตราความสงบเรียบร้ อยด้านการปฏิบัติ
วิ นัยของพระภิกษุสามเณร หรือพระที่เข้ามาในจังหวัดไม่ให้ท�ำผิดกฎ
ระเบี ยบของสงฆ์
ในวันนี้หลวงลุงคิดว่าจะบวชตลอดไปหรือเปล่า
อาตมาบวชมา 14 ปี เวลาขนาดนี้ ถ้ามองไปข้างหน้า จะรู้สึก
ว่ามันยาวนานเหลือเกินแต่ พอได้มองไปข้างหลังกลับรู้สึกว่ามันเร็วจน
บางครั้งก็ คิดว่า เราเพิ่งปลงผมบวชไปเมื่อไม่นานนี้ เอง เรื่องของอนาคต
อาตมาไม่รู้ แต่ตอนนี้อาตมายังไม่ มีความคิดจะสึก เพราะยังอยากเรียน
รู้การมีชีวิตอยู ่อย่างไม่ เบียดเบียน ยังอยากเผยแผ่ ทางสงบให้กั บชาว
พุทธต่อไป ให้ เขารู้ว่าท้ายที่สุดแล้วเมื่อเราตายไปสิ่ งที่เราท�ำกับคนอื่น
เท่านั้นที่ ยังอยู่ และที่ ส�ำคัญอาตมาจะสึกก็ ต่อเมื่อ สามารถออกไปใช้
ชีวิตอย่างคนทั่วไปได้โดยไม่รู้สึกละอายกับกรรมที่ เคยก่อ ซึ่งวันนั้นอาจ
จะเป็นวันเดียวกับที่ อาตมามรณภาพแล้วก็ได้
ถ้าตอนนี้มีใครสักคนหลงท�ำผิดเหมือนครั้งที่ หลวงลุงยังเป็ น
'หนุ่มสาว' หลวงลุงอยากจะตักเตือนเขาว่าอย่ างไร
ไม่มีใครผิดเสมอไป แต่ก็ไม่ มีใครถู กตลอดกาล จะเป็นคนดีไม่
ได้ขึ้นอยู่กับว่าที่ผ่านมาเคยท�ำอะไร แต่ขึ้นอยู่ที่ว่า เมื่อไหร่จะเริ่มลงมือ
ปรับปรุงเเก้ไขมากกว่า โยมสังเกตไหม ต้องฟ้ ามืดเท่านั้นถึงจะเห็นดาว
ชีวิตคนก็เหมือนกันบางทีอาจต้องผ่ านชั่วเป็นร้อยพันจึ งค้นพบทางออก
ของชีวิต
อาตมาอยากฝากถึงคนที่ เคยหลงผิดว่าอย่าเพิ่งท้อใจ ชีวิ ตนี้
มันสั้น แต่คงไม่สั้ นเกินจะเริ่มต้นใหม่ และที่อยากฝากถึ งมากที่สุดก็คือ
คนในสังคมอาตมาอยากให้ทุกคนตระหนักถึงการให้อภัยซึ่งกันและกั น
เพราะถ้าวันนั้ นไม่มีวัดไหนยอมรับอาตมาเป็นภิ กษุ วันนี้ชีวิ ตคนหนึ่งคน
คงผุพังไม่ เป็นท่าและคิดว่ายังมีผู้หลงผิดอี กเยอะที่อยากเปลี่ยนชีวิ ตตัว
เองแต่เขาไม่ได้รับโอกาสเหมือนอาตมา เพราะสังคมไม่หยิบยื่นมันน่ า
ใจหายนะที่เราก�ำลังตกอยู่ในยุคที่ถูกสอนให้เชื่อว่าความคิดของคนส่วน
ใหญ่ถูกต้อง จนเรายึดติดกับความคิดของคนส่วนมาก และคาดหวังว่า
เมื่อสังคมยอมรับแล้ ว เราจะเป็นคนดี มันจึงกลายเป็นว่า เราใคร่หาการ
ยอมรับมากกว่าต้องการจะเป็นคนดี
ไม่ มีใครผิดเสมอไป
แต่ก็ไม่มีใครถูกตลอดกาล "
"
8