Read me 24 - page 15

เริ่มย้อนไปสมัยหนุ ่ มๆ ตอนที่เรียนหมอ คิดว่าการเรียนหมอใน
ขณะนั้นตอบโจทย์ชีวิ ตไหม
ช่วงเรียนไม่ตอบครับ เพราะเราไม่รู้เลยว่าที่เรี ยนไปจะได้ใช้หรือ
เปล่า คือการเรี ยนหมอจะแบ่งเป็นสองช่วง มีช่วงพรีคลินิก (pre-clinic)
กับคลิ นิก (clinic)พรีคลินิกนี่เรี ยนวิชาพื้นฐานฟิสิ กส์ เคมี ชีวะยังไม่ ได้
ลงมือท�ำอะไร ช่วงคลิ นิกถึ งจะได้เริ่ มลองท�ำนู่นท�ำนี่ เริ่มตอบโจทย์มาก
ขึ้นซึ่งส�ำหรับผมช่วงสามปีแรกนี่ผมไม่แฮปปี้
ตอนที่ไม่แฮปปี้เคยคิดไหมว่าตัวเองเรียนไปเพื่ออะไร ท�ำไมต้องมา
เรียนหนักขนาดนี้
ไม่เคยเลยครับ เหตุผลหนึ่งเพราะว่าผมเป็นคนหัวดื้อมากครั บ
และที่ เรียนหมอเนี่ย ที่บ้านไม่มีใครสนับสนุน เพราะไม่ เคยมี ใครเป็น
หมอมาก่อนเลย ไม่มีใครรู้ว่าเรียนหมอมันยากหรือเหนื่ อยแค่ไหน เขา
จะเป็นสายธุรกิ จ สายเศรษฐศาสตร์ และรับราชการเสียมากกว่ า ไม่ได้
อยากให้ผมเรี ยนหมอแต่ก็ ไม่ขัดขวางการเรียนหมอของผมคือผมเลือก
เอง ก็เรียนรู้ไปเรื่อยๆ แต่มีเพื่อนร่วมรุ่ นผมหลายคนเหมือนกันนะที่ เจอ
สภาวะไม่แฮปปี้แล้วก็ท้อ แต่ก็ช่วยดึงๆ กันจนเรียนจบ แต่จบมาแล้วก็
ไม่ได้ท�ำอาชีพหมอผันตัวไปเป็ นอาจารย์บ้าง เป็นนั กธุรกิจบ้าง
หลายคนเลือกที่จะไปท�ำงานสายอื่นทั้ งที่เรียนหมอมาตั้งหกปี
แค่หกปีครั บหกปีมันเป็นเรื่องเล็กๆส�ำหรับอาชีพหมอคืองี้ กว่า
ที่ผมจะมาถึงจุดนี้ พอเรียนหกปีจบแล้วก็ต้องไปใช้ ทุนใช้ทุนประมาณสี่
ปี แล้วถึงจะไปต่อเฉพาะทางต่อเฉพาะทางอีกสามปี ก็สิบสามปีละแล้ว
ก็มาท�ำงานเก็บประสบการณ์ถึ งจะไปต่อเฉพาะทางอีกที เบ็ดเสร็จก็เป็ น
สิบปียี่สิบปี เพราะฉะนั้น เส้นทางวิ ชาชีพแพทย์เนี่ย หกปีแรกถือว่าเล็ก
น้อยมาก โดยส่วนตัวผมเลยมองว่าจบหกปี แล้วไม่ชอบก็ไปท�ำอย่างอื่น
ดีกว่าลากยาวมาเป็นสิบยี่สิบปีแล้วทนท� ำไม่ไหวคือยอมเสียแค่หกปี ซึ่ง
สุดท้ายก็ไม่เสียเปล่าด้วยผมมองว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดี นะระหว่าง
เรียน ได้รู้จักคน ได้รู้จักอะไรเยอะแยะ
ถึงอย่างไรก็เรียนให้จบไว้ก่อนจะดีกว่ า
ผมมองว่าการเรียนให้อะไรบางอย่างกับเราอยู่แล้ วล่ะยังไงมันก็
ยังเป็นสิ่งส� ำคัญนะแต่ไม่ได้หมายความว่าคนไม่มีการศึกษาจะประสบ
ความส�ำเร็ จไม่ได้ คือการศึ กษา สามารถท�ำให้คนเลว เลวสุ ดๆ แต่ไม่
สามารถท�ำให้ คนดี ดีสุ ดๆ เพราะคนดี สามารถดี สุดๆ ได้ โดยไม่จ�ำเป็น
ต้องมีการศึ กษา อย่างคนเป็นหมอ ถ้ าดันเป็นคนเลวขึ้นมา โอ้โห เสี ย
หายมาก อันตรายทั้งกับชีวิตคนไข้และอั นตรายต่อประเทศด้วย เขาจะ
โกงอย่างร้ายกาจ โกงกันในแบบที่ไม่มีใครสามารถท�ำอะไรเขาได้เลย
พูดถึงเรื่องการศึกษา คิดอย่างไรกับการที่มีคนกล่าวว่า ระบบ
การศึกษาไทยยังไม่มีคุณภาพ เน้นผลิตคนให้ออกมาเป็นบล็ อค
เหมือนๆ กันไปหมด
คื อผมมีแนวคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้เป็นสองมุมนะครับ มุมแรกเลย
คือ ไม่มีโรงเรี ยนไหน สถาบันไหน สอนคนให้ จบออกมาเป็นเจ้าของ
ธุรกิจโดยหลั กการคือเรี ยนเพื่อให้จบออกมาเป็นลูกจ้างที่ดี เป็นแบบแผน
เดียวกันอั นนั้นคือแบบปกติ ส่วนอีกมุมหนึ่งคือวิชาชี พแพทย์กั บวิชาชีพ
อื่นมันไม่เหมือนกันคือแพทย์จ�ำเป็นต้องมีความรู้ที่ถูกต้องต้องออกมา
เป็นแบบแผนเดียวกัน ต้องมีการสื่อสารกั บคนอื่นให้ได้ตามมาตรฐาน
วิชาชีพแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าการเรียนแพทย์ จบจะหมายถึงการเป็น
แพทย์ที่ดีนะ การเรียนแพทย์นั้น เราเรียนเพื่อเอาวิธีคิด ไม่ใช่เรียนเพื่อ
เอาเนื้อหา เพราะความรู้ทางการแพทย์มันเปลี่ยนตลอด เราเลยจ� ำเป็น
ต้องมีวิ ธีคิ ดติดตัว ไม่ใช่อิงข้อมูลตามที่เรียนมาแล้วใช้ความรู้นั้นท�ำมา
หากินไปตลอด
ตอนนี้เป็ นนายแพทย์ใหญ่แล้ว มองย้อนกลับไปตอนหนุ่ มๆ
คาดหวังอะไรกับชีวิ ต
ตอนเด็กๆนะผมรู้สึกว่า ไม่อยากพึ่งพาคนอื่นอยากเป็นหมอที่
ท�ำทุกอย่ างได้เบ็ดเสร็จไม่ต้ องพึ่งคนอื่นแต่นั่นเป็นตอนเด็กๆ เพราะชีวิ ต
การศึกษา สามารถ
ท� ำให้ คนเลว เลวสุดๆ
แต่ไม่ สามารถท� ำให้ คน
ดี ดี สุ ดๆ เพราะคนดี
สามารถดีสุดๆ ได้ โดยไม่
จ�ำเป็นต้องมี การศึกษา
"
"
15