Read me 32 - page 13

อดีตถึงปัจจุบั น
เราเสพเนื้อหา (Content) ต่างๆ
จะเป็นนวนิยาย บทความ ข่าว การ์ตู น
ฯลฯ ในรูปแบบของหมึกที่พิ มพ์ลง
บนกระดาษ กล่าวคื อจะอ่านอะไรได้
ต้องอ่านผ่ านสิ่งที่ จับต้ องได้อย่ างเป็น
รูปธรรม จะเป็นหนังสือ ใบปลิว แผ่ น
กระดาษ ฯลฯ เท่านั้น การเข้าถึ ง
เนื้อหาเหล่านั้ นจ�ำเป็นต้ องน�ำตัวเรา
เข้าไปถึ งยังแหล่ งที่จ�ำหน่ายหรือจ่าย
แจกอย่างหลี กเลี่ยงไม่ได้
ผู ้ ที่ สร้างเนื้ อหาหรือนั กเขียน
เอง ในการหาข้อมูลก็ จ�ำเป็นต้องพึ่งพา
หนังสืออ้างอิงเล่มโต ห้องสมุด หรือ
การลงพื้นที่ เพื่อน�ำวั ตถุดิบเหล่ านั้น
มาสร้างเนื้อหาให้ถู กใจคนอ่าน
ลอ ง นึ กถึ ง ภาพผู ้ คน ไ ปซื้ อ
นิตยสารเล่มใหม่ตามแผง พนักงาน
ยืนแจกใบปลิวอยู่ ข้างถนน หรือคนส่ ง
หนังสือพิ มพ์ โยนหนังสื อพิ มพ์เข้าไป
ในรั้วบ้าน สิ่งเหล่ านี้ยังคงมีอยู ่ แต่
มันก�ำลังลดบทบาทลงอย่ างน่าใจหาย
ทางรอดของนั กเขียน
ยุ คดิจิ ทัล
ในขณะที่ โลกดิจิทัลท� ำให้การ
อ่านง่ ายขึ้ นและการเข้ าถึงวั ตถุ ดิ บ
ข้อมูลไม่ใช่อุปสรรคส�ำคัญ แต่กลับไม่
ได้ท�ำให้การเขี ยนง่ายขึ้นเลย ในเมื่อ
ใครๆ ก็สามารถสร้างเนื้อหาของตั ว
เองและเผยแพร่ด้ วยตัวเองได้ ทุกคน
สามารถตั้งตนเป็นนักผลิตเนื้อหาหรื อ
นักเขี ยนได้โดยไม่ต้องรอใครอนุ มัติ
คนอ่านก็ พร้อมจะเสพเนื้อหาอย่ างไร้
ขีดจ�ำกัด นั่นหมายถึงการแข่งขันที่ สูง
ขึ้นเป็นเงาตามตั ว จนเกิดเป็นสมรภูมิ
แห่งการอ่านการเขียนในยุคดิจิทัล
ต่ างคนต่างงัดวิธีการใหม่ๆ เพื่อ
เอาตัวรอด นับตั้งแต่วิ ธีการคิดการ
สร้างเนื้ อหา วิธีการเขี ยน ไปจนถึง
การวางแผนกลยุทธทางการตลาด
เพื่อให้เนื้อหาที่ตนเองสร้างเข้าถึ งคน
อ่านมากที่สุ ด
แน่นอนว่ าการเอาตัวรอดไม่ ใช่
เรื่องง่ าย!
แต่ ลองดูสักตั้งไหมล่ะ?
ปัจจุบันถึงอนาคต
การเกิดขึ้นของอินเทอร์เน็ตและ
โลกดิจิทัล ได้ท�ำให้พฤติกรรมการอ่าน
และการเขียนของมนุษย์เปลี่ยนแปลง
ไปอย่างสิ้นเชิ ง เพราะเนื้อหาทั้งหลาย
ที่เราเคยเข้าถึ งได้ผ่านสิ่ งที่ จับต้อง
ได้ กลับกลายเป็ นแสงจากหน้าจอ
สี่เหลี่ ยมของคอมพิวเตอร์แทน เรา
ไม่จ�ำเป็นต้องไปร้ านหนังสือ ในเมื่ อ
เนื้อหาเหล่านั้นสามารถเข้าถึงได้ขณะ
ที่เรานั่ งอยู่ที่บ้าน
แต่นั่นยังไม่ได้ท�ำให้พฤติกรรม
การอ่านและการเขี ยนของมนุษย์
เปลี่ยนแปลงไปเท่ากั บการเกิดขึ้ นของ
โซเชียลเน็ตเวิร์ก อย่าง Blog, Facebook,
Instagram ฯลฯ ที่ท�ำให้ ใครๆ ก็
สามารถสร้ างเนื้อหาของตนเองได้
โดยไม่ต้องผ่ านระบบบรรณาธิ การ
แต่สามารถเผยแพร่ออกไปให้ คนทั่ ว
โลกอ่านได้ อีกทั้ งการอ่านก็ไม่จ�ำเป็น
ต้องนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อีกต่ อไป
เพราะสามารถอ่านผ่านสมาร์ทโฟน
หรือแท็บเล็ตได้ทุกที่ทุกเวลา
ลองนึกถึงภาพผู้ คนก้มหน้าก้ม
ตาจ้องสมาร์ทโฟนหรือแท็บเล็ตที่เกิด
ขึ้นทั่วทุกหนแห่ งบนโลก สิ่งเหล่ านี้
ก�ำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบันและก�ำลังลาม
ไปถึงอนาคต
13