Read Me 36 - page 24

024
ย้อนไปในคราวที่คุณยั งเป็นเด็ ก ช่วยเล่าเรื่องครอบครัวและช่ วงชี วิตในวัยเด็ก
ให้ฟังหน่อย
เราเกิดที่เมื องไทย แต่ย้ายไปอยู่ที่โตเกียวทั้งครอบครัว คือทั้งคุณพ่ อ คุณแม่ และพี่สาว
อยู่ที่นั่นถึง 7 ขวบ เข้าโรงเรียนเหมือนเด็กญี่ปุ่น เติ บโตเหมือนเด็กญี่ ปุ่น แต่ชื่อเป็นชื่อไทย
(หัวเราะ) อยู่ในโรงเรี ยนทุกคนจะรู้ว่ าเป็นเด็กไทย เพราะชื่อยาวมาก
ตอนที่ยังอยู่ญี่ปุ่น ระบบการศึกษาของเด็กญี่ปุ่นต่ างกับของเด็กไทยไหม
หลักสูตรไม่เหมือนกัน ญี่ปุ่นจะมีกิจกรรมเยอะกว่า เราอยู่ที่นั่ นจนถึง ป.1 แล้วก็กลั บมา
เรียนไทย โรงเรี ยนประถมของสองประเทศก็ไม่เหมือนกั น ส่วนใหญ่ ของไทยจะอยู่ ใน
ห้องเรียนเยอะ ถ้าของญี่ปุ่นก็จะมีหลายวิชาที่ ต้องท�ำกิ จกรรมด้วยกัน มี งานให้นักเรียน
แสดงเยอะ
ครอบครัวเลี้ยงดูแบบไทยหรือแบบญี่ปุ่นมากกว่า
ทั้งสองอย่างเลย ตอนที่อยู่ที่ ญี่ปุ่น ก็เลี้ยงเป็นแบบเด็กญี่ปุ่น ตอนนั้นยังพูดภาษาไทย
ไม่ได้ ภาษาแรกที่พูดได้คือภาษาญี่ปุ ่ น ตอนแรกก็คิดว่าจะต้องอยู่ญี่ปุ่นไปจนโต พออายุ
7 ขวบ คุณพ่ อก็ตัดสินใจย้ายมาอยู่เมืองไทย ตอนนั้นก็พูดภาษาไทยไม่ได้ คุณพ่ อก็เลย
ให้นั กเรียนไทยที่เรียนอยู่ที่ ญี่ปุ ่นมาสอนพิเศษ เริ่มอ่านเขี ยนก่อนไม่กี่ เดือน พอมาอยู่
เมืองไทยก็ยังพูดภาษาไทยไม่ได้ แต่ต้องย้ายมาอยู่โรงเรียนไทย ตอนนั้นที่บ้ านก็พยายาม
เลี้ยงให้รับกับสิ่งแวดล้อมไทย ก็ พยายามจะให้พูดแต่ภาษาไทยในบ้าน จะได้ชิน พูดเป็น
เร็วๆ พอพูดภาษาไทยได้คล่องแล้ว ที่บ้ านก็ห้ามพูดภาษาไทยในบ้ าน ให้พูดแต่ภาษา
ญี่ปุ่น เขาไม่อยากให้ลืมทั้งสองภาษา ก็เลยได้ทั้งสองภาษา
เคยเจอ culture shock บ้างไหม
เยอะมากเลยค่ะ เจอ culture shock ครั้งแรก คื อกินอาหารไทยไม่ได้เลย ทุกอย่ างที่มีกะทิ
จะกินไม่ได้เลย อาหารไทยส่วนใหญ่ก็ จะมีกะทิ ในแกงด้วย ในขนมด้วย แล้วก็จะมีมะพร้ าว
โรยด้วย อาหารกลางวั นที่โรงเรียนก็เลือกกินก็เลยผอมเลย แล้ วยุคนั้นเป็นยุ คที่ร้ าน
อาหารญี่ปุ่นร้านเดียวในกรุงเทพฯ พอสุดสัปดาห์คุณพ่อก็ จะพาไปกิน
เส้นทางสายศิลปะของคุณเริ่มต้นตอนไหนรู้ว่าตัวเองชอบท� ำงานศิลปะตั้งแต่เมื่อไหร่
เป็นเด็กที่ชอบวาดรูปอยู่แล้ว แต่ ท�ำได้ดีตั้งแต่มาอยู่เมืองไทย เพราะเราพูดภาษาไทยไม่ ได้
แล้วโรงเรี ยนไทยก็ไม่มีคาบที่เราจะมีส่ วนร่วมได้ 100% แล้วคาบวาดเขี ยนเป็นวิชาเดี ยว
ที่เราท�ำได้ดีมาก โรงเรียนก็เริ่ มส่งประกวด ก็ได้รางวัล พอเข้ามั ธยมก็เข้าด้วยโควตา
วาดรูป แล้วก็วาดรูปเรื่อยมา โรงเรียนก็ส่งไปประกวด แต่พอมาตอน ม.ปลายก็ไม่ค่อย
ได้ท� ำ พอตอนจะเอ็นทรานซ์ก็ ไม่ได้เข้าจิตรกรรม เพราะที่บ้านไม่ค่อยสนับสนุน ก็เลยไป
เข้าเอแบค เรี ยนบริหาร พอจบมาแล้วค่อยไปต่อด้านดีไซน์ ที่เราไปเรี ยนนั้นเกี่ยวกับด้าน
เทกซ์ไทล์ (สิ่งทอ) แล้ วก็ท� ำเป็นงานศิลปะ
ส่วนตัวเสพงานศิลปะของไทยหรื อญี่ปุ่นมากกว่า
ไม่ได้ตั้งใจดูประเทศไหนเป็ นพิเศษ ก็ดูทุกประเทศ แต่ถ้ าให้เทียบไทยกับญี่ปุ่น ก็น่าจะญี่ ปุ่น
เยอะกว่า เพราะมีศิลปินมากกว่า มีงานให้ดูหลากหลายกว่า