Read Me 36 - page 31

031
36
ถ้ าคุณมี เชื้อสายโปรตุเกสอยู่บ้ าง ถือสัญชาติอั งกฤษ ทว่ามีแม่ เป็นคนไทย
พ่อเป็นคนในประเทศที่มี คนรู้จักไม่มากนักอย่างตรินิแดดแอนด์โตเบโก คุณจะบอก
คนอื่นอย่ างไรเกี่ยวกั บต้นกำาเนิดของตั วเอง? คุณจะตอบตัวเองอย่างไรว่าเป็น
คนที่ ไหน? และจะยากขึ้นไปอีกหากพยายามถามตัวเองว่าคุณคื อใคร
อย่ างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนเป็ นคำาถามซึ่งไร้ คำาตอบไปเสียแล้ วสำาหรับ
เอพริลดนตรี คัมมิงส์ นิสิตคณะอักษรศาสตร์ หลักสูตรนานาชาติ จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย วัย 20 ปี เพราะประสบการณ์ย้ายถิ่นฐานบ่อยครั้งตั้ งแต่ยังเด็ก
และได้เป็นส่วนหนึ่งของระบบการศึกษาทั้งที่ ประเทศไทยและซาอุดิ อารเบีย ทำาให้
เธอเรี ยนรู้ ว่า การตัดสินใจย้ายถิ่นฐานแต่ ละครั้ง ย่อมมิใช่เพียงการย้ ายที่อยู่
แต่ เป็นการ ‘ปรับความคิด’ และ ‘แสวงหา’ ด้านต่างๆ ของชี วิต และในหลายครั้ง
หากจะมีความทดท้อเกิดขึ้นบ้าง ย่อมมิได้เกิดจากความยากเข็ญของการแสวงหา
เพี ยงอย่างเดียว แต่คำาตอบที่ได้มา กลับทำาร้ายตัวตนปัจจุบันมากกว่ าสิ่งอื่นใด