Read Me 36 - page 25

025
36
ทราบมาว่าคุ ณเคยแสดงนิทรรศการศิลปะ มั นต่างกั บการท�ำแพทเทิร์นเสื้อผ้า
อย่างไรบ้าง
ต่างมากเลย อย่างงานศิลปะจะเป็ นแมสเสจที่เราอยากจะสื่ อ เราก็ท� ำออกมาเป็นชิ้นงาน
แต่การดีไซน์เราท�ำเพื่อตอบสนองตลาด วิธีคิดมันไม่เหมือนกัน อย่างท� ำเสื้อผ้า เราก็
ต้องใส่ความเป็นเรา แต่ก็ต้องนึ กถึงคนใส่ ว่ าใครใส่
อะไรคือเอกลักษณ์และความเป็นตัวเองที่ เราใส่ลงไป
อาจจะเป็นเพราะชอบใช้สี อย่างลายผ้าเราก็วาดเอง เหมือนตอนเราวาดรูป จะมี ความเป็น
ธรรมชาติของเราออกมา แต่เราไม่ได้ตั้งใจเลยว่าจะต้องรักษาสไตล์นี้ ไว้ มันออกมาเอง
ตามช่วงชีวิ ตของเราด้วย แล้วแต่ แรงบันดาลใจที่ได้รั บมา หรือบางช่วงสีก็ จะทึมและ
ขรึมกว่านี้ พอเราท�ำเสื้อผ้าเป็ นคอลเล็กชัน เราก็ต้องหาธีม หาคอนเซ็ปต์หลักในช่วงนั้น
ใส่เข้าไป เหมือนกับความไม่ยึดติดมันกลายเป็นเอกลักษณ์ของเรา คนใส่เสื้อผ้าของเรา
ก็จะบอกว่าใส่แล้วรู้สึกอิสระดี สามารถมิกซ์ แอนด์แมทช์ได้กว้าง คนหลายสไตล์ก็หยิบ
เสื้ อผ้าเราไปผสมได้ อาจจะเป็นความสนุกสดชื่นก็ได้มั้งคะ ที่เขาเห็นในแบรนด์เรา
อย่างการแสดงนิ ทรรศการศิลปะ มันเป็นงานศิ ลปะที่เราต้ องแสดงตัวตนออกมา
ลายเส้ นหรือสิ่งที่แสดงออกมา มีความเป็นไทยหรือญี่ปุ่นมากกว่ากัน
คิดว่ามั นไม่เหมือนทั้งสองประเทศเลย แม้แต่ ตัวเราเองเรายังไม่รู้เลยว่าเราเป็นคนอะไร
(หัวเราะ) ก็เลยคิดว่างานเราก็น่าจะเป็นแบบนั้ น คือจะอยู่ในช่วงกลางๆ ตลอด เราจะ
มองวั ฒนธรรมไทยและญี่ปุ ่นในมุมมองของอีกคนทุกครั้ง เราไม่เคยคิ ดว่าตัวเองเป็น
คนญี่ ปุ่ นแล้วดู วัฒนธรรมญี่ปุ ่น หรือว่าเราอยู ่เมืองไทยเราก็จะไม่รู้ สึกว่าเป็นคนไทย
ร้ อยเปอร์เซ็นต์ เราจะถอยออกมามอง เหมือนเราอยู่ระหว่างความเป็นสองประเทศนี้
การที่คุณเป็นลูกครึ่งไทย - ญี่ปุ่น มี ส่วนช่วยส่ งเสริมเรื่องการท�ำงานแปลด้วยไหม
ช่วยเยอะค่ ะ ไม่ใช่เพราะเป็นลูกครึ่ง แต่เป็นเพราะเราอาศัยอยู่ที่ โน่นด้วย อย่างประโยคหรือ
ค�ำบางค�ำมั นไม่ตรงกับความหมายในต�ำราเรียนเสี ยทีเดียว ถ้ าเราได้ไปอยู่กับประเทศนั้ น
จริงๆ เราจะรู้ความหมายของค�ำนั้นจริงๆ เราจะไม่ สามารถหยิบค�ำมาใช้ ได้ตรงจริงๆ ถ้า
เราไม่ได้ไปอยู่ในวัฒนธรรมนั้น มันจะไม่ธรรมชาติเท่าการที่ได้ไปอยู่จริง แล้วการแปล
หนังสือ เราคิดว่าเรื่ องนี้ส�ำคัญ ถ้าเราอยากแปลให้ตรงเจตนาคนเขี ยน
การได้เรียนรู้ทั้งวัฒนธรรมไทยและญี่ปุ่น นอกเหนื อจากสิ่งที่แสดงออกผ่ านตัวงาน
คิดว่ ามีส่ วนที่ส่งผลต่อวิถีชีวิต ทัศนคติ หรือตัวตนของเราในเรื่องใดเป็นพิเศษไหม
เราจะมีมุมมอง วิธีคิดจะแตกต่างกับคนอื่ น เราจะไม่อินอะไร เราจะมองอะไรออกมาจาก
ข้างนอกมากกว่า ไม่ว่าจะเห็ นอะไร ท�ำให้เกิดไอเดียที่ หลากหลายมากกว่า เหมือนไม่นิยาม
ตัวตนว่าเราเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เราจะไม่ ยึดติดกับอะไร รู้สึกสบายตั วดี เหมือนกับตอน
เด็กเราต้องเปลี่ยนสิ่งแวดล้อม มันค่อนข้างหนักส�ำหรับเรา มันท�ำให้เราปรั บตัวง่าย
ยืดหยุ่น ไม่ ยึดติดเพราะมันไม่มีอะไรแน่นอน
“นอกจากตัวเราแล้ว แมวทุกตัวของเราเป็นแมวลูกครึ่ง
หมดเลย โดราจัง เป็ นเบงกอล + เปอร์เซีย พีจัง เป็ น
ไทย + เปอร์เซีย ปังโกะจังเป็นเปอร์เซีย + หิมาลายัน
ซูชิจัง ลูกของโดราจังกับพีจัง เป็นครึ่งเปอร์เซีย เสี ้ยว
ไทย เสี้ยวเบงกอล และรามูจัง เป็ น เบงกอล + โคราช”
“
“