โบม / Baum - page 8

8
‘ข้
าวเหนี
ยว’ คื
ออาหารหลั
กส�
ำคั
ญของชาวอี
สาน
ที่
ให้
พลั
งงานสู
ง และสามารถน�
ำไปใช้
ได้
ตลอดทั้
งวั
เพื่
อท�
ำการเกษตรซึ่
งเป็
นหนึ
งในอาชี
พหลั
กของชาว
อี
สาน เหมื
อนค�
ำพู
ดติ
ดปากหากไปถามชาวบ้
านที่
ว่
“กิ
นเข่
าจ้
าวมั
นบ่
อยู
ท้
องคื
อเข่
าเหนี
ยว (กิ
นข้
าวเจ้
มั
นไม่
อิ่
มท้
องเท่
ากั
บข้
าวเหนี
ยว)” เหตุ
ดั
งนี้
พื้
นที่
ไร่
นา
ข้
าวส่
วนใหญ่
ของอี
สานจึ
งไม่
พ้
นเป็
นต้
นข้
าวเหนี
ยว
และด้
วยความที่
ข้
าวเหนี
ยวคื
อสิ
งที่
ชาวอี
สาน
ให้
ความส�
ำคั
ญเป็
นอย่
างมาก แต่
ละขั้
นตอนในการ
ปลู
กต้
นข้
าวเหนี
ยวของอี
สานจึ
งมี
เรื่
องราวน่
าสนใจ
และแตกต่
างไปจากภู
มิ
ภาคอื่
นๆ ด้
วยกิ
จกรรมต่
างๆ
ที่
ชาวบ้
านช่
วยกั
นคิ
ดขึ้
นขณะเตรี
ยมหน้
าดิ
น ไปจนถึ
หลั
งเก็
บเกี่
ยว ที่
สื
บทอดกั
นมาจนเป็
นฮี
ต (ประเพณี
)
โดยแบ่
งออกได้
ดั
งนี้
TEXT_
ปรี
ชญา ขยั
นกิ
จ, ทรงกลด ลิ
มปิ
พั
ฒน์
, ธี
สุ
วรรณ ปิ
ติ
ภากร,
วั
ชระ พระวิ
เศษ, ก้
องสกล เหลื
องสอาด
1,2,3,4,5,6,7 9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,...48
Powered by FlippingBook