MARSHAL - page 38

38
โดย ยิ่งพงศ์ ล้อศิริรัตน์
“น้องเมคิดว่าน้องเมเป็นคนยังไงครับ”
ความนิ่งเงียบสลับกับท่าที อิหลักอิเหลื่อ ปนด้วยรอยยิ้ม
เจื่อนๆ บนใบหน้าสวยใสสมวัย คือ ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นหลังเด็กสาว
ได้ยินค�ำถาม
เธอครุ่นคิดหาค�ำตอบของค�ำถามนี้ด้วยสีหน้าล�ำบากใจ
“ก็ ”
แล้วทุกอย่างก็ จบลงที่ตรงนั้น
ไม่แน่ใจว่าเป็ นครั้งที่ เท่าไรแล้วที่ผมมีโอกาสได้ มานั่งดู
ภาพยนตร์สั้นเรื่องนี้อย่ างจริงๆ จังๆ ครั้งแรกผ่านหน้าจอโทรทัศน์
ก่อนที่ความชอบจะน�ำไปสู่การดูซ�้ำแล้วซ�้ำเล่าบนอินเทอร์เน็ ต
เรื่องราวต่ อไปนี้คือเหตุการณ์ในช่วงชีวิตหนึ่ งของ เมธาวี
สุวิชากรกุล ครับ
เมธาวีคือเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง และนั่นก็คงเป็นสิ่งที่ตัว
เธอปรารถนา แต่ ทว่าในความเป็นจริง ผู้คนรอบข้ างต่างยกย่ อง
เชิดชูเธอราวกับเธอเป็นนางฟ้าผู้เพรียบพร้อมทุกสิ่งอย่าง เธอเป็น
เหมือนไอดอลของเด็ กสาวรุ่นน้อง และเป็นที่ หมายปองของเด็ก
หนุ่ มมากหน้าหลายตา
เธอสวย เธอเก่ง เธอเป็นเด็กกิ จกรรมตัวยง เป็ นเชียร์
ลีดเดอร์ของโรงเรียน เมธาวีเป็นที่ รู้จักของคนมากมาย ใครๆ ก็
ต่างบอกว่ าเธอนั้นช่างเพอร์เฟ็กต์เหลื อเกิน ไม่แปลกที่ ใครต่อใคร
พากันชื่นชมและอิ จฉาในความเป็นเมธาวี
ขนาดเหรียญยั งมีสองด้าน คงไม่แปลกอะไรนักที่เราจะ
พบว่ ามีใครบางคนสร้างเพจ “มั่นใจว่าคนไทยเกินล้านคนเกลียด
เมธาวี” ขึ้นมาบนเฟซบุ๊ ก
การมีคนเกลียดท่ามกลางคนรักอาจไม่ใช่สิ่งที่น่าประหลาด
ใจ --หากใครโยงเรื่ องนี้เข้ ากับหลักศาสนาอาจมองว่ าเป็นเรื่อง
สัจธรรมชีวิตอย่างหนึ่งด้วยซ�้ำไป แต่หากการถูกเกลียดนั้นเกิดจาก
สิ่งที่ไม่จริงหรื อเป็นเพียงสิ่ งที่เกิดจากสมมติฐานที่ ไม่ได้ถูกพิสูจน์
มันก็คงไม่ใช่เรื่ องที่ดีนัก
และนั่นคือสิ่ งที่เมธาวีก�ำลังเผชิญอยู่
เมธาวีถูกหยิบยกขึ้นมาเป็นประเด็นสนทนา (ในทางลบ)
บนเพจครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่าจะเป็นการที่เธอใช้หน้าตาในการเรียก
คะแนนโหวต โกงการประกวดนางนพมาศ แรด อ่อยผู ้ชายไปทั่ว
หรื อแม้แต่ความเคลือบแคลงในรสนิยมทางเพศของเธอล้วนถูกน�ำ
มาพู ดถึงอย่างสนุกปาก วนเป็ นลูปเช่นนี้ ซ�้ำแล้วซ�้ำเล่า โดยที่เมธาวี
เมธาวี มีแชร์