นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 38

37
“ตื่นๆ นายก�ำลังไปโรงเรี ยนสายนะ” เสียงหนึ่งเรียกให้เด็กชายตื่นจากนิทรา
อันยาวนาน เขายังสะลึมสะลืออยู่แต่ก็ต้องสะดุ้ งตื่นเมื่อหน้าปัดนาฬิกาชี้ไปที่เลข
เจ็ด ส่งผลให้หนุ่มน้อยรีบกระวีกระวาดวิ่งเข้าห้ องน�้ำไปจัดการกิจวัตรประจ�ำวัน
อย่างรวดเร็ว
“วันนี้นายต้องพาฉันไปเล่นที่โรงเรี ยนด้วยนะ” เพื่อนสนิทของเขากล่ าวขึ้น
ไม่มีใครได้ยินเสียงของเพื่อนคนนี้ยกเว้ นเด็กชายคนเดียว ในสายตาของคนทั่วไป
เพื่อนสนิ ทของเด็กชายเป็นสิ่งไม่ มีชี วิต ไม่มีความรู้สึ ก เปล่งเสียงไม่ได้ เป็นเพียง
สิ่งของน่ารั กน่ากอดและมีขนนุ่มนิ่มให้ เราจามเวลาสูดดม
เพื่อนของเด็ กชายคือ ตุ๊กตา นั่นเอง
เด็กชายเจอกับเพื่อนสนิทคนนี้ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในย่านใจกลางเมือง
เขาถูกใจในหน้าตาอันใสซื่อ น่ ารักน่ากอดของเพื่อนคนนี้มาก จึ งขออนุญาต
พ่อกับแม่ ชวนเพื่อนใหม่ มาอยู่ด้วยกัน และด้วยความน่ารั กและนุ่มนิ่มนั้นเอง
จึงเป็นที่มาของชื่อ ‘อุกอุย’