นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 30

29
ห่อขนมเทียนในวันนี้ แต่ เมื่อวานดั นฝนตกหนัก ใบกล้ วยที่ตากไว้เลยเปียกชุ่ ม
ไปด้วยน�้ำฝน ท�ำให้ยายพวนต้องนั่งเช็ดใบกล้วยไปบ่นไปเรื่ อยตามประสาของแก
ยายมักให้ผมช่วยเช็ ดใบกล้วยให้สะอาดไว้รอยายห่ อเสมอ ใบกล้วยที่ถูกผึ่ง
แดดแล้วยังมาถูกน�้ำฝนตกใส่อีกท� ำให้ใบกล้ วยดูรูปร่างผิดแปลกไปจากเดิมพิลึ ก
พอช่วยได้สั กพักผมก็เริ่มเบื่อ จึ งเดินเข้าบ้านไปดูการ์ตูนเรื่องโปรดที่ ก�ำลังฉายอยู่
แต่ไม่พ้นสายตายายพวนที่ คอยเหน็บแนมฟ้องยายอยู่เสมอว่าผมเป็นอย่างนั้น
อย่างนี้ ซึ่งยายก็มักจะช่วยแก้ต่างให้ผมเสมอ ว่าผมยั งเด็กอยู่ ท� ำอะไรลงไป
โดยไม่ได้ยั้ งคิด
และนี่อาจจะเป็นอีกเหตุ ผลที่ผมรั กยายมากมายขนาดนี้ เพราะทุกครั้งที่ผม
ท�ำผิดแล้วร้องไห้ ยายก็มักจะร้องเป็นเพื่อนเสมอ ทุกครั้งที่ยายพวนดุ ด่าว่าผม
ยายก็เป็นคนแก้ต่างรับผิดแทนตลอด จนบางครั้งผมรู้สึ กว่าถ้าวั นหนึ่งต้องจาก
ยายไปไกล ผมจะทนอยู่ได้อย่ างไรถ้าไม่ ได้ฟังนิทานก่อนนอนในค�่ำคื นฝนพร�ำ
ผมจะทนอยู่ได้ หรือเปล่าถ้าไม่มียาย
“ตะวันๆ ไปสวนกล้วยหลังบ้านกับยายไหม”
“ไปครับยาย” ผมร้องตอบพร้ อมปิดโทรทัศน์ โดยเร็ว แล้วรีบวิ่งไปหายาย
ที่ใต้ต้นมะม่วง ยายกับยายพวนก�ำลังนั่งห่อขนมเทียนกันอยู่
“ไปสวนกล้วยอีกท�ำไมครั บยาย เมื่อวานก็ เพิ่งไปมา” ผมถามยายไปด้วย
ความสงสัย
“ใบกล้วยมั นไม่พอจ้ะ ยายเสียดาย เลยว่ าจะไปตั ดมาผึ่งแดดไว้ห่อพรุ่งนี้
เผื่อเก็บไว้ให้ตะวันกินไงลูก”
ว่าแล้วผมก็รีบเดินน�ำหน้ายายไปก่อน เพราะยายเดินกลับเข้าไปเอามี ดอีโต้
ในครัว
“ตะวันรอยายด้วย” เสียงยายร้องเรี ยก ผมจึงหยุดรอที่ปากทางเข้า สวนกล้วย
แห่งนี้ยายปลูกไว้หลายปี แล้ว แต่ด้วยความที่ ยายไม่ค่อยได้ เข้ามาดูแลตั้งแต่
คุณตาลาโลกนี้ไป สภาพที่เห็นเลยรกรุ งรั งเต็มไปด้ วยหญ้ าฟางและวั ชพืช