นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 29

28
โผเข้ากอดกั นแน่น
บ้านเรือนไทยโบราณยกพื้นสูง ผมอยู่กั บยายเพียงสองคน ส่วนพี่นวลลูกของ
ยายก็นานๆ ทีจะแวะเวี ยนมาเยี่ยมบ้ านสักครั้ง เพราะพี่นวลเป็ นพยาบาลประจ�ำ
โรงพยาบาลจังหวัด ส่ วนพ่อกับแม่ของผมนั้นกลับมาเยี่ ยมเพียงปี ละสองหน
เฉพาะช่วงเทศกาลหยุดยาวอย่างปีใหม่ สงกรานต์เท่านั้น
ค�่ำคืนแห่งฝนพร� ำแบบนี้ ยายมั กจะเปิดฉากเล่ านิทานเรื่ องโปรดให้ผมฟัง
เสมอ “นางยักษ์ร้ ายวิ่งตามหญิ งสาวทั้งสิบสองด้ วยเสียงร้ องเรียกโอดครวญ
หลังพวกลูกๆ ของนางรู้ความจริ งว่าแม่เลี้ยงเป็นยั กษ์” ผมนอนฟังนิทานเรื่ อง
นางสิบสอง อยู่ข้างๆ ยายอย่ างสุขใจ
ผมมักมีความสุ ขทุกครั้งที่ยายเล่ านิทานให้ฟัง โดยเฉพาะค�่ำคืนแห่ งฝนพร�ำ
อย่างวั นนี้ บรรยากาศทุกอย่างเหมาะเจาะทั้งเสียงยายและเสียงสายฝนกระทบ
หลังคาดัง เปาะแปะ เปาะแปะ แล้วยังมีเสียงกบเขียดอึ่งอ่างร้ องระงมประสาน
เสียง ราวกับว่าทุกเสียงเหล่านั้ นก�ำลังกล่อมผมให้หลับฝันดี
02
“ไอ้ตะวันท� ำไมเอ็งไม่ช่ วยยายเอ็งท� ำงานบ้านบ้าง” ยายพวนผู ้เป็นน้ อง
ของยายผม ท�ำให้ผมไม่ชอบยายพวน แกมาบ้านยายทีไรมีอั นต้องด่าผมเพราะ
เรื่องเล็กน้อยทุกที “ก็ ยายไม่ยอมให้ตะวันช่วยเอง ตะวั นไม่ผิดสักหน่อย” ผมก็ มัก
จะกล่าวตอบเหตุ ผลไปแบบนี้เสมอ “ไม่ใช่ว่าเอ็งขี้ เกียจหรอกหรือไอ้ ตะวัน”
ยายพวนยังไม่ เลิกราต่อว่ าผม “เปล่าขี้เกียจสักหน่ อย” ผมชอบตอบไปแบบ
เหนื่อยอกเหนื่อยใจกับถ้อยค� ำเสียดสีเหล่านั้ น
ยายพวนมาช่วยยายท�ำขนมเทียนเพื่อเตรียมน�ำไปถวายเพลที่วัดในวันพรุ่งนี้
ซึ่งตรงกับวั นพระใหญ่ ผมก็ มักจะไปวั ดกับยายทุกครั้ง ครั้ งนี้ก็ เช่ นเดียวกั น
เมื่อวานผมขี่คอยายไปสวนกล้ วยหลังบ้าน เพื่อตัดใบกล้วยมาตากแดดเตรียมไว้