Read me 22 - page 41

41
การพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองไปตามโลก ไม่ว่าจะเป็นขนาดหน้าที่
สั้นลง ภาพที่เยอะขึ้น แล้วอย่ างนี้ตัวแก่นสารคดี ที่เคยเข้ มข้นจะลด
น้อยลงไปหรือไม่
ไม่ ที่พู ดนั่นไปเป็นส่วนของออเดิร์ฟ เหมือนกับอาหารจานเล็กๆ
Main course หลักเรายั งคงความเข้มข้นรักษาความเป็ นสารคดีไว้
เหมือนเดิมในขณะเดียวกันการออกแบบหน้าตาของมัน ในยุคหนึ่งรูป
ถ่ายท�ำงานน้อยไป ทีนี้เราก็อัดให้เต็ม ถ้าโชว์ก็โชว์ให้เต็มที่ 12 หน้าไม่
ต�่ำกว่านั้น คัดภาพที่ดีจริงๆ มาน�ำเสนอ บางครั้งมีถึงยี่สิ บหน้าด้วยซ�้ำ ซึ่ง
วิธีการเล่าเรื่องของสารคดี การเขียนการคัดภาพชุดหนึ่งในแต่ละเล่มมี
วิธีคิ ดไม่เหมือนกัน ยกตัวอย่ างเล่มอาจารย์ศศินเราต้ องการจะสื่อให้
เห็นความเป็นมนุษย์ของเขา เขาก็เหนื่อยล้า เมื่อยขา เวลาหิ วเขาก็กิ น
คือเขาเป็นคนๆ หนึ่งที่กล้ าท�ำเรื่องนี้ ไม่ ได้เป็นซุ ปเปอร์แมน เขามีชีวิตที่
เป็นคนธรรมดาที่คุ ณจะเห็นได้เลย อันนี้คื อคอนเซปที่เราเลือก คือต้ อง
คิดว่าเราจะสื่ ออะไรในเรื่องนั้น ภาพมันจะสะท้อนอะไร ตัวหนังสือมัน
จะบอกอะไรคนอ่าน แต่ละเดือนๆ เราต้องคิด และเราพยายามยืนอยู่
บนความเป็นจริง เป็นธรรมชาติจริงๆ ของทุกสิ่ งที่เราเข้าไปจับ
ภายใต้ความพยายามเปลี่ยนแปลงที่กำ�ลั งทำ�อยู่ตอนนี้คุณพอใจมัน
หรือยัง
สภาวะนี้อยู่ได้อีกประมาณหนึ่งปีในหน้ าตารูปเล่มลักษณะนี้ แล้ว
เข้าปีที่ 31 จะต้องปรับ อันนี้ เป็นเชิงยุ ทธศาสตร์ แต่ตอนนี้ยั งไม่รู้นะว่า
จะปรับเปลี่ยนอย่ างไร ตอนนี้ก็เก็บข้อมูลและคิดไปเรื่ อยๆ
จากในอดีตถึงปัจจุ บันความนิ ยมของสารคดีเพิ่มขึ้นหรือเปล่ า
ถ้าพูดถึงยอดขาย พูดได้ ว่าไม่ได้เพิ่มขึ้ น อันนี้ก็เป็นโจทย์ ของธุรกิจ
การจัดจำ �หน่ายหนังสือ ต้องยอมรับว่ าโจทย์ของแม็กกาซีนทั่วๆ ไป ใน
เมืองไทยมันอยู่ได้ด้ วยโฆษณา ยอดขายบางทีเขาอาจจะไม่พิมพ์มาก
แต่พิมพ์ ในปริมาณที่พอไปได้กั บค่าโฆษณา และเราพบว่ามั นเป็น
เรื่องยาก ที่เราจะเพิ่ มยอดการพิมพ์ เพื่อให้ หนังสือไปถึงมื อผู้อ่ าน
อันนี้ก็เป็ นโจทย์ของปีที่สามสิบ คื อสารคดีค่อนข้าง
จะเป็ นองค์กรปิด เทียบกับนิ ตยสารอื่นๆ ก็ได้ เขา
ทำ�กิ จกรรมเยอะแล้วก็ มีการสื่อสาร โลกยุ คใหม่มัน
ต้ องสื่อสารกับคนอ่าน มีกิจกรรมกับคนอ่าน แต่ที่
ผ่านมาสารคดีทำ�ตั วเหมือนฉันทำ�หนังสือฉันก็ทำ�แต่
หนังสื อ ฉันตั้งใจทำ�สิ่งที่ ดีที่สุดแล้ว คนอ่านก็ ต้อง
มาหยิบไปอ่าน ซึ่งธรรมชาติของยุคใหม่มันไม่ได้แล้ว
ไม่จมอยู่กับตั วเองหมายความว่ายั งไง
อันนี้ก็ เป็นโจทย์ ของปีที่สามสิบ คือสารคดีค่อนข้างจะเป็นองค์ กร
ปิด เทียบกับนิตยสารอื่ นๆ ก็ได้ เขาทำ�กิจกรรมเยอะแล้วก็มีการสื่อสาร
โลกยุคใหม่มันต้องสื่อสารกั บคนอ่าน มีกิจกรรมกั บคนอ่าน แต่ที่ผ่าน
มาสารคดีทำ�ตัวเหมื อนฉันทำ�หนังสื อฉันก็ทำ�แต่หนังสือ ฉันตั้งใจทำ �สิ่ง
ที่ดีที่สุดแล้ว คนอ่านก็ มาหยิบไปอ่าน ซึ่งธรรมชาติของยุคใหม่มันไม่ได้
แล้ว คนอ่านยุคใหม่ก็อาจอยากรู้ จักนักเขียน อยากรู้ว่าเราทำ�อะไรยังไง
แล้วโลกมันก็กว้างขึ้น ไอ้การที่เราไปทำ�อะไรอยู่คนเดียวมั นจะคับแคบ
เกินไปหรือเปล่า การเปิดพื้นที่สื่อสารหลายๆ เวทีเราเชื่อว่ามันจะเป็นจุด
หนึ่งที่ทำ�ให้สารคดี ได้ Refresh ตัวเอง
พื้นที่ที่สารคดีพยายามเปิด มันจำ�กัดอยู่แค่เพียงบนหน้ ากระดาษอย่าง
เดียวหรือเปล่ า หรือมีกิจกรรมอื่นด้วย
ก็มี ปีที่แล้วก็เริ่มทำ �กิจกรรม มันก็เป็นไฟของน้องๆ รุ่นใหม่ด้วย ที่
ถามขึ้นมาว่าทำ�ไมสารคดีไม่จัดเสวนา เราก็ เอาเลยจัดเป็น Sarakadee
Talk no.1 แล้วก็มีจัดกิจกรรม Sarakadee FC อันนี้ก็เป็ น activity นิด
หน่อยที่ไม่ ใช่แค่มานั่งฟังเฉยๆ เราจัดให้ไปดูผี เสื้อที่ปางสีดา ให้ได้ไป
สัมผัสกั บธรรมชาติจริงๆ หรือกิจกรรมล่าสุด ก็เป็นจั ดประกวดภาพถ่าย
‘มวลเมฆขยับกาย’
จะบอกว่ าคนท�ำหนังสื อท�ำแค่หนังสืออย่างเดียวไม่เพี ยงพอแล้ว
ไม่ พอ ก้าวต่อไปของคนทำ�หนังสือคุณจะอยู่แค่กับตั วหนังสือไม่
พอ คุณจะต้องสร้ างกลุ่มคนอ่านและคนที่ชอบพอในสิ่งเดี ยวกันมาทำ�
กิจกรรมร่วมกันมาพูดคุยกั น เพราะบางทีการเรี ยนรู้จากวิธีการฟังมัน
รวดเร็วกว่าการอ่ าน เพราะการอ่านมั นต้องมีความละเลี ยด อย่าง
ถ้ าคุณได้ไปดูผี เสื้อจริ งๆ มั นก็คงจะดีกว่าดูแค่ สกู๊ปในหนั งสือเฉยๆ
ประสบการณ์ ตรงมันอาจจะเปิดพื้นที่ ทางความคิดและจุดประกาย
ความรักธรรมชาติขึ้นมาทั นที
”
“