Read me 27 - page 3

ว่ากันว่าเรื่ องกินเป็นเรื่องใหญ่ ฟั งดู เหมือนตะกละ
ตะกลาม แต่ ค�ำว่ าใหญ่ในที่นี้ หาใช่ ปริ มาณของอาหาร
หาใช่ ความหลากหลายของมัน และหาใช่ เส้นผ่านศูนย์กลาง
ของจานใหญ่ ใบโตไม่ ใหญ่ ในที่ นี้หมายถึงเรื่ องราวในตัว
มันเอง โลกของอาหารบรรจุ เรื่องราวต่างๆ นานามากมาย
เกิ นกว่าที่ ใครจะคาดคิด ทั้งเรื่ องเล็กจิ๋วไปจนถึงเรื่องมหึมา
ทั้งเรื่ ้องวัฒนธรรม ไปจนถึงเรื่องปมขัดแย้งทางการเมือง
ในประวัติศาสตร์โลก อาหารและศาสตร์ ที่ ว่าด้วยการกินจึงมี
บทบาทส�ำคัญหมุ นโลกให้เป็นอย่างที่ มันเป็นทุกวันนี้ ใช่ เพียง
การมอบพลังงานให้ ผู ้คนอิ่ มท้อง
Read Me ฉบับนี้เห็นแก่ กินครับ เราจึงอยากชวน
ท่านมาร่วมโต๊ะด้วยกันในฐานะเพื่อนกิ น ยื่นจานของท่ าน
มาครับ โลกของอาหารพร้อมเสิร์ฟท่าน ณ บั ดนี้แล้ ว
- จักรพันธุ ์ ขวัญมงคล
ทุกวันนี้มนุษย์ไม่ ได้ครองโลก พวกเขาก�ำลังตกอยู่ภายใต้อาณัติ
ของ “อาหาร” นี่ไม่ ใช่ เรื่ องล้อเล่นนะครั บ ทุกอย่ างเริ่ มต้นขึ้นหลังจาก
บรรพบุ รุษของเราเริ่มแบ่งที่ดิ นเป็นสัดส่วน เรียนรู้การด�ำรงชี วิตโดยอาศัย
เกษตรกรรมเป็นหลั ก เมื่อพวกเขามีผลผลิต หรืออาหารส่วนเกินที่ มากพอ
จะเลี้ยงคนในชุ มชน ไม่ต้องเสียเวลาครึ่ งค่อนวัน เพื่อออกล่าหาอาหารเพียง
มื้อเดียวเหมือนในอดีต การคิดค้นศิลปวิ ทยาการต่างๆ จึงตามมาหลังจาก
นั้น อีกทั้งปมความขัดแย้งส่วนใหญ่ ก็เกิดขึ้นเพื่อช่ วงชิงทรัพยากรที่ น�ำไป
สู่ “อาหาร” ทั ้งสิ้น
เช่ นนี้แล้ ว ทุ กครั้ งที่ ท้ องร้อง อย่ าพยายามขัดขื นเลยครั บ
ยอมแพ้เสียเถิด อาหารควบคุ มพวกเรามาแสนนานแล้ว...
- พุ ทธิพงศ์ อึ งคนึงเวช
เหตุ ผลหนึ่งที่ท�ำให้ผมและใครอี กหลายๆ คนกระวนกระวายใน
ยามเย็น อยากจะเหาะเหินเดินอากาศเพื่อไปให้ถึ งบ้านให้ เร็ วที่ สุดเท่าที่
จะเป็นไปได้ - มื้ อเย็น
การพบปะกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาที่โต๊ะอาหารมื้ อเย็นนั ้น
เป็นโอกาสอันดี ที่ เราจะได้แลกเปลี่ ยนเรื่ องราวที่ได้ ประสบมาทั้งวัน เป็นช่ วง
ที่เปิ ดโอกาสให้พู ดคุย ปรึกษาหารื อ ก่อนที่ จะแยกย้ายกันเข้ าห้องส่วนตัว
ส�ำหรับครอบครัวของผม มื้อเย็นค่อนข้างเป็นกิ จกรรมที่ ส�ำคั ญ
แทบจะปฏิบัติเช่ นนี้ทุกวัน กับข้ าวกับปลามักจะเป็นคุณแม่ ที่เป็นผู ้จัดเตรียม
ส่วนใหญ่ก็ไม่พ้นแกงถุงที่ คุณแม่ไปจ่ายตลาดตอนเช ้ า มีเพียงไม่ กี่ อย่างที่
จะลงมือท�ำเอง เหตุเพราะด้วยราคาและปริมาณ อีกทั้งไม่จ�ำเป็นจะต้องเสีย
แรงเหนื่อยเพิ่ม
จริงๆ แล้วมันก็เป็นมื้ออาหารธรรมดา ไม่ได้ มีเมนูพิเศษรสชาติ
ล�้ ำเลิศอะไร เพียงแต่ อาหาร ได้เข้ามาช่ วยเชื่ อมความสัมพั นธ์เข้าด้วยกั น
ขาดใครไปสักคนหนึ่ง มื้ออาหารมื้อนั้นคงไม่ สมบู รณ์ ต่อให้อร่ อยเลิศแค่
ไหนก็ตาม
อย่างที่ คนไทยมักพู ดกันอยู ่เสมอว่า “กินข้าวที่ไหนก็ไม่ อร่อยเท่า
ที่บ้าน”
- ธีรภัทร์ เจนใจ
Editor’sTalk