Read Me 35 - page 32

032
ไม่มีอะไรจะท�ำให้เราเติบโตได้ดีไปกว่าการได้ลงมือท�ำด้วยตนเอง ไม่ มีเจ้ านาย
ไม่มีลูกน้อง มีแต่เพื่ อนร่วมทีมในช่วงแรก ได้ เรียนรู้ระบบทุกอย่างเกี่ยวกับการ
ท�ำธุรกิจ โดยที่ไม่ต้องรอเลื่อนต�ำแหน่งหรือเปลี่ยนงาน นี่คงเป็นเหตุ ผลส�ำคั ญข้อหนึ่งที่ท�ำให้
เจนวายผู้ใจร้อนกระหายความส�ำเร็จที่มาอย่างรวดเร็ ว โดดเข้ามาเป็นผู้เล่นในสนามสตาร์ ทอัพ
กั นอย่างแพร่ หลาย
สตาร์ทอัพที่ประสบความส�ำเร็ จระดับโลกหลายโครงการใช้เวลาเพียงไม่กี่ ปีในการก่ อร่าง
สร้างตัว ยกตัวอย่างเช่น Xiaomi แบรนด์ สมาร์ทโฟนจากจีนแผ่นดินใหญ่ที่ใช้เวลาเพียง 5 ปีใน
การก้ าวขึ้นมาเป็นแบรนด์ผู ้ผลิตสมาร์ทโฟนที่ใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก รองจาก Samsung
และ Apple เท่ านั้น
และอีกปั จจัยหนึ่งที่สตาร์ ทอัพจะประสบความส�ำเร็ จได้คือ ‘ช้าไม่ได้’ เมื่อทุกอย่ างพร้อม
จงลงมือท�ำในทันที เพราะการก้ าวช้าคู่แข่งเพี ยงหนึ่งก้าว อาจถูกคู่แข่งตัดหน้าไปทั้งหมดก็เป็นได้
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ ต้องดู จังหวะความต้องการของตลาด ว่าลู กค้าก�ำลังต้องการสินค้ าหรือผลิตภัณฑ์
ของเราอยู่หรือไม่ เมื่อได้รั บฟีดแบ็กแล้วจึงรีบตัดสินใจว่าจะล้มเลิกหรือเดินหน้าต่ออย่างเร็วที่ สุด
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ความส�ำเร็ จที่มาอย่างรวดเร็ วก็ต้องแลกมาด้ วยความเสี่ยง ในการ
ล้ มเหลวอย่างรวดเร็วเช่นกัน เพราะสิ่งหนึ่งที่ควรจะเตรียมพร้อมรับมือก่อนการจะท� ำสตาร์ทอัพ
นั่นคื อความล้มเหลว พู ดง่ายๆ คือเตรี ยมตัวเจ๊ ง ถึงขนาดมีหนั งสือเกี่ยวกับสตาร์ทอัพ ชื่อว่า Fail
fast or win big: The Start-up plan for starting now. แปลเป็ นภาษาไทยใช้ชื่ อว่า ยิ่งล้มเร็ ว
เท่ าไร ยิ่งใกล้ ความส�ำเร็จ เขียนโดย เบิร์นฮาร์ด ชโรเดอร์ ที่น�ำเสนอแนวคิดเกี่ ยวกับเรียนรู ้
จากความล้มเหลว เพื่ อน�ำมาใช้เป็นบทเรียนในการท�ำธุรกิจสตาร์ ทอัพให้ประสบความส�ำเร็จ
โตไว
คงไม่มีใครท�ำธุ รกิจแล้ วไม่อยากรวย ซึ่งปัจจัยในการรวยช้าหรื อเร็ วก็ เป็น
เหตุผลหนึ่งในการเลือกท�ำธุรกิจสั กอย่างแต่ส� ำหรับสตาร์ ทอัพแล้วคุณสมบั ติหนึ่ง
ของธุรกิจประเภทนี้ ถ้าประสบความส�ำเร็จ บริษั ทต้องเติบโตแบบ 100 เปอร์เซ็ นต์ขึ้นไป รายได้
ต้องเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณ และรูปแบบธุ รกิจสามารถขยายกิจการหรือสามารถท�ำซ�้ำได้อย่างไม่มี
ขี ดจ�ำกั ด โดยที่แทบไม่จ�ำเป็นต้องลงทุ นเพิ่ม
แต่ถึงจะเร็วอย่างไรก็มีข้อยกเว้นเพราะส่วนใหญ่สตาร์ทอัพที่ประสบความส�ำเร็จเป้าหมายแรก
กลับไม่ใช่การท� ำเพื่อหาเงินก�ำไรเพียงอย่างเดียว แต่ กลับเป็นการเพื่อตอบสนองความต้องการ
ของลูกค้าหรือแก้ไขปัญหาให้ส� ำเร็จเสี ยก่อน แล้วช่องทางการหารายได้จะตามมาภายหลัง เรียกว่า
อดเปรี้ยวไว้กินหวานก็คงไม่ผิด
ตรงนี้เองที่ ท�ำให้สตาร์ทอัพแตกต่างจาก SME อย่างชัดเจน เล่ าให้ง่ายขึ้นคือ ส�ำหรับธุรกิจที่
เป็น SME การขยายกิจการจ�ำเป็นต้องลงทุน ลงแรงเพิ่ม ทั้งการลงวัตถุดิบเพิ่ม จ้างพนักงานเพิ่ม
เพื่อแลกกับผลก�ำไรที่มากขึ้นแต่ส�ำหรับสตาร์ทอัพยกตัวอย่างเช่นแอพพลิเคชันขายของออนไลน์
ถ้ ามีลูกค้ามาลงขายสินค้ามากขึ้ นก็ไม่จ�ำเป็นต้องขยับขยายอะไร อย่างมากแค่ขยายพื้ นที่ของฐาน
ข้อมูลเท่านั้ น
และยิ่งถ้าโมเดลธุรกิจนั้นๆ ประสบความส�ำเร็จภายในประเทศ ก็สามารถขยายกิจการไปยัง
ประเทศอื่นๆ ที่มีตลาดใกล้เคียงกันได้ โดยที่ใช้รูปแบบโมเดลธุรกิจเดิมท�ำซ�้ำได้อย่างไม่ยากเย็น
เลย ยกตั วอย่าง Grab Taxi โมเดลแอพพลิเคชั่นเรียกแท็กซี่ที่เกิดขึ้นครั้งแรกในมาเลเซีย ก่อนจะ
ขยายไปยั งสิงคโปร์ เวียดนาม ฟิลิปปินส์ และไทย ซึ่งเป็นประเทศที่ประสบปัญหาการเรียกแท็กซี่
ไม่ต่างกั น
แน่นอนว่าหากโมเดลธุรกิจมีการขยับขยายและท�ำซ�้ำแบบก้าวกระโดดเช่นนี้ ก็ ย่อมหมายถึง
รายได้ ที่จะเข้ามาแบบทวีคูณเช่นกันและรู้ หรือไม่ว่าหากกิจการของเรายอดเยี่ยมพอบริษัทใหญ่ๆ
ก็ พร้อมจะทุ่มทุนเพื่อเทคโอเวอร์ด้วยเงินจ�ำนวนมหาศาล อย่างที่ Facebook ซื้อ WhatsApp ไป
กว่า 19,000 ล้านเหรียญซึ่งเราจะตัดสินใจขายเพื่อแลกกับเงิ นหรือจะเก็บไว้เพื่อพั ฒนาจนมีมูลค่า
มากกว่านี้ก็ ยังได้
รวยเร็ว