Read Me 36 - page 38
แล้
วเกี่
ยวกั
บเรื่
องเพื่
อนเป็
นยั
งไงครั
บพอเริ่
มมาเรี
ยนที่
ไทย เพื่
อนๆ
มองเรายั
งไง รู
้
สึ
กยั
งไงกั
บการอยู
่
ที่
อื่
นมา และเป็
นลู
กครึ่
งด้
วย
มั
นส่
งผลกระทบยั
งไงบ้
าง
บางที
เราก็
รู้
สึ
กว่
าไม่
ฟิ
ตอิ
น คื
ออย่
างนึ
งต้
องบอกนิ
สั
ยเราก่
อนว่
า ตอนเรา
อยู่
ญี่
ปุ่
น ก็
เหมื
อนมี
กั
นแค่
สามคน บางที
ก็
มี
เพื่
อน แต่
ไม่
ได้
มี
เพื่
อนเยอะ
เราก็
จะอยู
่
แต่
กั
บพ่
อแม่
ตอนเด็
กๆ มั
นก็
เลยกลายเป็
นว่
าเราไม่
ใช่
คนที
่
เปิ
ด
กั
บทุ
กคนขนาดนั้
น จ�
ำได้
เลยว่
าตอนอนุ
บาลไม่
มี
เพื่
อนสนิ
ท คื
อมี
เพื่
อนแต่
ว่
าแบบไม่
ได้
อยู
่
เป็
นกลุ่
ม จนกระทั่
งถึ
งประมาณอนุ
บาลสองอนุ
บาลสาม
ถึ
งจะเริ่
มมี
เพื่
อนสนิ
ท แล้
วตอนเด็
กๆ จะไม่
ได้
ยุ่
งกั
บใครเลย ไม่
มี
เพื่
อนที่
เป็
นเพื่
อนรุ่
นเดี
ยวกั
น จนกระทั่
งเข้
าโรงเรี
ยน
ทั้
งหมดเป็
นผลจากการอยู่
คนเดี
ยวมานานหรื
อเปล่
า
ประมาณนั้
นด้
วยมั้
ง แล้
วเราก็
ไม่
ใช่
คนที่
จะสนิ
ทกั
บคนง่
าย กลายเป็
น
อย่
างนั้
นไป เรื่
องเพื่
อนตอนแรกก็
ไม่
ได้
อะไรหรอกจนกระทั่
งเริ่
มโต เข้
า
ช่
วงประถมปลาย เริ่
มรู้
สึ
กว่
าเราเข้
ากั
บเพื่
อนไม่
ได้
หรื
อเปล่
า เหมื
อนแบบ
ไม่
ฟิ
ตอิ
น บางที
ก็
ถู
กทรี
ตแบบไม่
ดี
เลย
นอกจากการอยู่
คนเดี
ยวตอนเด็
กๆ คิ
ดว่
าการ “เข้
ากั
บเพื่
อนไม่
ได้
”
มั
นเริ่
มจากอะไรครั
บ มี
ปั
จจั
ยอื่
นอี
กไห
ม
ไม่
รู
้
เหมื
อนกั
น คื
อต้
องบอกก่
อนว่
า ตอนประถมเนี
่
ย เราเรี
ยนโรงเรี
ยน
เอกชนเหมื
อนตอนอนุ
บาล แต่
พอมอต้
นไปเรี
ยนโรงเรี
ยนรั
ฐบาล เป็
น
รั
ฐบาลแบบต้
องตั
ดผมสั้
นติ่
งหู
เลยนะ แล้
วคื
อเราก็
ไม่
เคยเจอคนมากๆ ขนาดนั้
น
ที่
เป็
นคนอี
กประเภทนึ
ง เพราะเมื่
อก่
อนเราอยู่
แต่
โรงเรี
ยนคุ
ณหนู
ไง แต่
พอเรา
เข้
าโรงเรี
ยนรั
ฐบาล คนข้
างนอกที
ไม่
ใช่
เพื
่
อนเรา เหมื
อนจะชอบหมั่
นไส้
คื
อ
ด้
วยความที่
เราก็
เป็
นเด็
กลู
กครึ่
งคนเดี
ยวในโรงเรี
ยน แล้
วพวกรุ
่
นพี่
ผู
้
ชายก็
จะ
ชอบ คงคิ
ดว่
าเราเป็
นลู
กครึ่
งน่
ารั
กดี
มั้
ง แล้
วพวกรุ
่
นพี่
ผู
้
หญิ
งก็
จะหมั่
นไส้
มาก
เคยมาท้
าตบเรา คื
อมั
นน่
ากลั
วมาก จากตอนนั้
น เหมื
อนเราก็
เลยรู้
สึ
กไม่
ดี
กั
บ
ตั
วเอง รู้
สึ
กไม่
ดี
กั
บการเป็
นลู
กครึ่
ง ซึ่
งจ�
ำได้
ว่
า ก่
อนหน้
านั้
นก็
รู้
สึ
กไม่
ค่
อยดี
กั
บ
เรื่
องนี้
อยู
่
แล้
ว มี
อยู
่
ครั้
งนึ
ง ตอนประมาณปอห้
าปอหกมั้
ง เราท�
ำร้
ายจิ
ตใจพ่
อเรา
มาก เพราะเราไม่
ชอบถู
กจ้
อง แต่
ตอนนั้
นเวลาเราไปไหนกั
บพ่
อ เราจะถู
กจ้
อง
จ้
องแบบไหนครั
บ
คนจะชอบมอง หรื
อ มองแล้
วก็
พู
ดกั
นแบบตื่
นเต้
นว่
า ฮึ้
ย ฝรั่
งๆๆ อะไรแบบนี้
เราก็
ไม่
อยากเดิ
นกั
บพ่
อ แล้
วพ่
อก็
เสี
ยใจ
แล้
วท�
ำไมตอนนั้
นเราคิ
ดว่
าการไม่
เดิ
นกั
บพ่
อจะแก้
ปั
ญหา
จ�
ำไม่
ได้
ก็
ตอนนั้
นแค่
รู
้
สึ
กว่
า ทุ
กคนชอบมองว่
าเราเป็
นฝรั
่
ง แล้
วเราไม่
ชอบ
เป็
นจุ
ดเด่
นอะไรอย่
างนั้
น
คุ
ณรู้
สึ
กแตกต่
างไหม เวลาอยู่
กั
บคนที่
มองเราเป็
นลู
กครึ่
ง เปรี
ยบเที
ยบ
กั
บเวลาอยู
่
กั
บคนที
่
อาจจะมองเราเป็
นผู
้
หญิ
งธรรมดา ไม่
เกี่
ยวกั
บความ
เป็
นลู
กครึ่
ง
การถู
กมองว่
าเป็
นลู
กครึ่
งไม่
ใช่
สิ่
งที่
ไม่
ดี
นะ ต้
องบอกไว้
ก่
อน แต่
แค่
เขาจะทรี
ต
1...,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37
39,40,41,42,43,44,45,46,47,48,...56