Read Me 36 - page 38

แล้
วเกี่
ยวกั
บเรื่
องเพื่
อนเป็
นยั
งไงครั
บพอเริ่
มมาเรี
ยนที่
ไทย เพื่
อนๆ
มองเรายั
งไง รู
สึ
กยั
งไงกั
บการอยู
ที่
อื่
นมา และเป็
นลู
กครึ่
งด้
วย
มั
นส่
งผลกระทบยั
งไงบ้
าง
บางที
เราก็
รู้
สึ
กว่
าไม่
ฟิ
ตอิ
น คื
ออย่
างนึ
งต้
องบอกนิ
สั
ยเราก่
อนว่
า ตอนเรา
อยู่
ญี่
ปุ่
น ก็
เหมื
อนมี
กั
นแค่
สามคน บางที
ก็
มี
เพื่
อน แต่
ไม่
ได้
มี
เพื่
อนเยอะ
เราก็
จะอยู
แต่
กั
บพ่
อแม่
ตอนเด็
กๆ มั
นก็
เลยกลายเป็
นว่
าเราไม่
ใช่
คนที
เปิ
กั
บทุ
กคนขนาดนั้
น จ�
ำได้
เลยว่
าตอนอนุ
บาลไม่
มี
เพื่
อนสนิ
ท คื
อมี
เพื่
อนแต่
ว่
าแบบไม่
ได้
อยู
เป็
นกลุ่
ม จนกระทั่
งถึ
งประมาณอนุ
บาลสองอนุ
บาลสาม
ถึ
งจะเริ่
มมี
เพื่
อนสนิ
ท แล้
วตอนเด็
กๆ จะไม่
ได้
ยุ่
งกั
บใครเลย ไม่
มี
เพื่
อนที่
เป็
นเพื่
อนรุ่
นเดี
ยวกั
น จนกระทั่
งเข้
าโรงเรี
ยน
ทั้
งหมดเป็
นผลจากการอยู่
คนเดี
ยวมานานหรื
อเปล่
ประมาณนั้
นด้
วยมั้
ง แล้
วเราก็
ไม่
ใช่
คนที่
จะสนิ
ทกั
บคนง่
าย กลายเป็
อย่
างนั้
นไป เรื่
องเพื่
อนตอนแรกก็
ไม่
ได้
อะไรหรอกจนกระทั่
งเริ่
มโต เข้
ช่
วงประถมปลาย เริ่
มรู้
สึ
กว่
าเราเข้
ากั
บเพื่
อนไม่
ได้
หรื
อเปล่
า เหมื
อนแบบ
ไม่
ฟิ
ตอิ
น บางที
ก็
ถู
กทรี
ตแบบไม่
ดี
เลย
นอกจากการอยู่
คนเดี
ยวตอนเด็
กๆ คิ
ดว่
าการ “เข้
ากั
บเพื่
อนไม่
ได้
มั
นเริ่
มจากอะไรครั
บ มี
ปั
จจั
ยอื่
นอี
กไห
ไม่
รู
เหมื
อนกั
น คื
อต้
องบอกก่
อนว่
า ตอนประถมเนี
ย เราเรี
ยนโรงเรี
ยน
เอกชนเหมื
อนตอนอนุ
บาล แต่
พอมอต้
นไปเรี
ยนโรงเรี
ยนรั
ฐบาล เป็
รั
ฐบาลแบบต้
องตั
ดผมสั้
นติ่
งหู
เลยนะ แล้
วคื
อเราก็
ไม่
เคยเจอคนมากๆ ขนาดนั้
ที่
เป็
นคนอี
กประเภทนึ
ง เพราะเมื่
อก่
อนเราอยู่
แต่
โรงเรี
ยนคุ
ณหนู
ไง แต่
พอเรา
เข้
าโรงเรี
ยนรั
ฐบาล คนข้
างนอกที
ไม่
ใช่
เพื
อนเรา เหมื
อนจะชอบหมั่
นไส้
คื
ด้
วยความที่
เราก็
เป็
นเด็
กลู
กครึ่
งคนเดี
ยวในโรงเรี
ยน แล้
วพวกรุ
นพี่
ผู
ชายก็
จะ
ชอบ คงคิ
ดว่
าเราเป็
นลู
กครึ่
งน่
ารั
กดี
มั้
ง แล้
วพวกรุ
นพี่
ผู
หญิ
งก็
จะหมั่
นไส้
มาก
เคยมาท้
าตบเรา คื
อมั
นน่
ากลั
วมาก จากตอนนั้
น เหมื
อนเราก็
เลยรู้
สึ
กไม่
ดี
กั
ตั
วเอง รู้
สึ
กไม่
ดี
กั
บการเป็
นลู
กครึ่
ง ซึ่
งจ�
ำได้
ว่
า ก่
อนหน้
านั้
นก็
รู้
สึ
กไม่
ค่
อยดี
กั
เรื่
องนี้
อยู
แล้
ว มี
อยู
ครั้
งนึ
ง ตอนประมาณปอห้
าปอหกมั้
ง เราท�
ำร้
ายจิ
ตใจพ่
อเรา
มาก เพราะเราไม่
ชอบถู
กจ้
อง แต่
ตอนนั้
นเวลาเราไปไหนกั
บพ่
อ เราจะถู
กจ้
อง
จ้
องแบบไหนครั
คนจะชอบมอง หรื
อ มองแล้
วก็
พู
ดกั
นแบบตื่
นเต้
นว่
า ฮึ้
ย ฝรั่
งๆๆ อะไรแบบนี้
เราก็
ไม่
อยากเดิ
นกั
บพ่
อ แล้
วพ่
อก็
เสี
ยใจ
แล้
วท�
ำไมตอนนั้
นเราคิ
ดว่
าการไม่
เดิ
นกั
บพ่
อจะแก้
ปั
ญหา
จ�
ำไม่
ได้
ก็
ตอนนั้
นแค่
รู
สึ
กว่
า ทุ
กคนชอบมองว่
าเราเป็
นฝรั
ง แล้
วเราไม่
ชอบ
เป็
นจุ
ดเด่
นอะไรอย่
างนั้
คุ
ณรู้
สึ
กแตกต่
างไหม เวลาอยู่
กั
บคนที่
มองเราเป็
นลู
กครึ่
ง เปรี
ยบเที
ยบ
กั
บเวลาอยู
กั
บคนที
อาจจะมองเราเป็
นผู
หญิ
งธรรมดา ไม่
เกี่
ยวกั
บความ
เป็
นลู
กครึ่
การถู
กมองว่
าเป็
นลู
กครึ่
งไม่
ใช่
สิ่
งที่
ไม่
ดี
นะ ต้
องบอกไว้
ก่
อน แต่
แค่
เขาจะทรี
1...,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37 39,40,41,42,43,44,45,46,47,48,...56
Powered by FlippingBook