ผนังสือ - page 40

แสตมป์
ญานิศา ประจุศิลป
ตูน
อนัญญา คูเอี่ ยม
38 / 39
เมื่อนึ กถึงกำ�แพงก็ จะนึ กถึงความรู้ สึ กที่ ถูกปิดกั้ นเอาไว้
หรือความกลั วอะไรสักอย่างที่ ทำ�ให้ เราไม่ สามารถผ่านมัน
ไปได้ อย่างในเรื่องของงานเขียน อย่างเช่ นที่เรายังมีกำ �แพงอยู่
ซึ่งบางเรื่องของงานเขียนเราก็ยังไม่กล้าที่จะเขียน เหมือนบางครั้ง
ก็อาจจะเป็นความขี้เกี ยจของเราในบางที ที่ อาจจะคิดว่ าเรา
ยังเป็ นนักเขียนในแบบนั้นๆ ในตอนนี้ ไม่ได้ ซึ่งก็เหมื อนกับ
สิ่งที่มันกั้นเราไว้ไม่ให้ออกไปไหน เราอาจจะเขียนได้ดีกว่านี้ก็ได้
ถ้าหากเรามีความกล้าและสามารถที่ จะทำ�ลายกำ�แพงออกไป
และอย่างหนังสือที่เราไม่คิดจะอ่ าน มันก็อาจจะเป็นเหมือนกับ
กำ�แพง เหมือนเราไม่ เคยอ่านงานเรื่องนั้ นๆ อย่างแนวที่เราจะ
ไม่อ่านเลยคือ แฟนตาซี ก็เหมือนว่าหนังสือเล่มนั้ นมันกลายเป็น
กำ�แพง ซึ่งเราก็ไม่เคยลองเปิดเข้าไปอ่าน เราก็ไม่รู้เลยว่า เรื่ องราว
ในนั้นมันเป็ นอย่างไร ก็ เหมือนไม่ได้ เจอกับสิ่งใหม่ๆ ทั้ งที่จริง
เราควรจะได้รับรู้เรื่องราวต่างๆ ที่ใครๆ เขาก็รู้กัน ซึ่งมองว่าตรงนี้
มันคือกำ�แพงของหนั งสือเหมือนกัน
เมื่อนึกถึงกำ�แพงก็จะนึกถึงสิ่ งที่มันเป็นเขตแดนอะไรสักอย่าง
เหมือนบ้านที่จะมี หลักซึ่งจะบอกว่าส่วนไหนที่เป็ นบ้าน ส่วนของ
สิ่งต่างๆ ที่ทำ�หน้าที่ กำ�หนดว่ าส่วนไหนเป็นส่วนไหน ด้ วยสิ่ งที่
เรียกว่ากำ�แพง อย่างเราเรี ยนในด้านศิลปะพวกสถาปัตยกรรม
ก็จะบอกโดยชัดเจนว่ากำ�แพงเป็นตัวกำ�หนดขอบแดนของพื้นที่
นั้นๆ กำ�แพงถูกมองให้เป็นกรอบเพราะรู้สึกว่ามันจะเป็นตัวกำ�หนด
ขอบเขต คงเป็นความรู้สึ กที่ทำ�ให้นึกถึ งอย่างนั้น เพราะเมื่อนึกถึง
กำ�แพงเราก็จะนึกถึ งภาพของกำ�แพง เขตแดนของอะไรบางอย่าง
เช่น ถ้าเรากำ�ลังยืนอยู่ ที่หน้ ากำ�แพง เราก็จะรู้ สึกว่าพื้นที่ ที่เรา
ยืนอยู่หน้ากำ�แพงกับพื้นที่หลังกำ�แพงนั้น มันเป็นคนละพื้นที่ กัน
แต่ว่าในความเป็นจริงแล้ว เราก็รู้สึ กนะว่ากำ�แพงมันไม่มีอยู่จริง
กำ�แพงก็คื อสิ่งที่เราสร้างขึ้นมา