ผนังสือ - page 32

เธอทำ�ให้เขาประหลาดใจเสมอ ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องประหลาด
ในตัวมั นเองเช่ นกัน แทบจะไม่ มีใครหรืออะไรทำ�ให้ เขา
ประหลาดใจได้เลยตั้ งแต่อายุพ้นสัก 10-11 ขวบ คนรอบตัว
บอกว่าเขาเฉยชา รูมเมทบอกว่ าเขาประหลาด แต่จะทำ�
อย่างไรได้ จะให้เขาสนใจตื่นเต้นอะไรได้ ทุกๆ อย่างเกิดขึ ้น
เพียงชั่วครู่ และหายวั บไป ทุกๆ คนก็พูดและทำ�ในสิ่ งที่
เขารู้อยู่แล้วว่าพวกนั้ นจะพูดและทำ �อย่างนั้น เนื่ องจาก
ทุกๆ คนก็เป็นคนแบบนั้ น แบนราบ ไร้แง่มุม และเดาง่าย
ไม่เคยมีใครเหมือนเธอสักคนเดียว
ที่ผ่ านมา เขาแทบไม่เชื่อในอะไรเลย ไม่เชื่อในตัวเอง
มากที่สุด แต่เขาก็คิ ดว่าเขารักตัวเองมากพอๆ กั บที่เขา
เกลียดมัน ในขณะที่ เธอเชื่อมั่ นในตั วเอง
เสมอ และเกลียดตั วเองเสมอเช่ นกั น
เป็นอย่างนั้ นมาตลอดตั้งแต่แรกเริ่มรู้จั ก
เธอมั่นใจและยอมรั บว่าไม่ เคยพอใจเลย
กับคนที่เธอเป็น สิ่งที่เธอทำ� สถานที่ที่เธออยู่
ตลอดเวลาเธอพูดถึ งแต่ ว่ า มั นจะเป็ น
อย่างไรข้างนอกนั่ น ราวกับมีเชื อกที่มอง
ไม่เห็นมาผู กรัดเอาไว้ ราวกั บมีรั้วที่มอง
ไม่เห็ นมาขวางกั้น เธอพู ดถึงชีวิ ตราวกั บมี
อีกดินแดนหนึ่งที่สวยงามชวนใฝ่ฝั นรอคอยอยู่ที่ไม่ ใช่โลก
ใบนี้ เพียงแต่ ยังมีสิ่ งกีดขวางที่ ทำ�ให้ยั งเดินทางไปไม่ถึง
เพราะยังไม่ พร้อม เพราะเวลาของเธอยังมาไม่ ถึง แต่เวลาที่
เธอได้อยู่กับตัวเอง เธอบอกว่าเป็นเพี ยงช่วงเวลาเดียว
เป็นพื้นที่แห่ งเดียวในโลกที่เธอรู้ สึกปลอดภัย แม้จะเป็น
ความปลอดภัยเพียงชั่วครู่ยามก็ตาม ช่างน่าชื่นใจและดีใจ
แค่ไหน ที่เขาได้รับโอกาสแสนพิเศษให้เป็นคนที่มีโอกาส
ได้ยืนอยู่ในพื้นที่อันจำ �กัดนั้นที่เธอเคยขังตัวเองไว้ เขายินดี
ที่จะถู กขังอยู่กับเธอตลอดไป ยิ นดีเป็นที่สุ ด เพียงแต่เธอ
ไม่อยู่ที่ นั่นแล้ ว เธอบอกว่า เธอทนอยู่ที่ นั่นอีกไม่ ไหว
เขาสงสัย ถ้าอย่างนั้นโลกนี้ จะยังเหลือที่ ไหนให้เธออยู่
อี กหรือ และถ้ าเธอและเขาไม่ได้ อยู่ร่วมกัน เธอควรจะรู้
ใช่ไหม ว่าเขาเองก็ทนอยู่ไม่ ไหวเช่นกัน เขาหวังเพียงแต่ว่ า
จะกล้ าให้ได้เท่าเธอบ้ าง เขาอยากจะเชื่ อมั่นอย่างเธอ
ได้ บ้าง ว่ายั งมีดิ นแดนที่ดี กว่ารออยู่ อีกด้านหนึ่ งของสิ่ง
ขวางกั้ นแบบที่เธอมั่นใจ
เบี ยร์เย็นๆ ช่วยให้ อะไรๆ ดีขึ้นได้เสมอ หลายคนบอก
เขาอย่ างนี้ เขาสงสัยว่าเบี ยร์มากมายที่เขาดื่มเย็นไม่ พอ
หรือเปล่า บางที อาจเป็นเบี ยร์คนละประเภทกั นกับที่คน
พวกนั้นพู ดถึง เบี ยร์จึงไม่ เคยช่วยอะไรเขาได้นอกจาก
ดั บกระหายเท่านั้ น แต่รสชาติ มันก็ถู กปากเขาอยู่พอใช้
เขาไม่ ได้ชอบมั นหรอก แต่เกลียดมันน้อยที่ สุดในบรรดา
เครื่องดื่มทุกอย่าง เขาเกลียดเครื่องดื่ม เขาจำ �
ได้ที่เธอเคยบอกว่าทุกคนรวมทั้งเขาเองจะยอม
ทำ�ทุกอย่างเพื่อให้ได้ดื่ มเครื่องดื่ม ดื่มเพื่อให้ มี
ชี วิตอยู่ รอดต่อไปได้ ดื่ มเพื่ อรักษาชีวิ ตที่ เรา
ทุกคนแสนเกลี ยดเอาไว้ แต่ เขาก็มั่นใจว่ า
เขาไม่ ได้เกลี ยดชีวิ ตไปมากกว่ าที่คนอื่ นๆ
เกลียดหรอก ยกเว้ นเธอไว้คน เธอที่แสนพิเศษ
วั นนั้น รูมเมทไปเที่ยวต่างจังหวั ด เขาอยู่กั บเธอสองคน
ในห้ องนี้ มันเป็นวั นที่ดีที่สุดในชี วิตหรือไม่นั้นเขาไม่แน่ใจ
สิ่ งเดียวที่เขาแน่ใจคือ เขาไม่มีวั นลืมวันนั้นได้เลย เขา เธอ
เบี ยร์สองลังและไม่มี สิ่งใดอื่ น ไม่ มีสิ่ งใดอื่ นนอกจาก
20 ชั่ วโมงการตื่นต่ อเนื่ อง ก่อนหน้ าวันนั้นเขาเคยเกิ ด
คำ �ถามกับตัวเองอยู่เสมอว่า เราจะเข้ าใกล้ใครสักคนจริงๆ
ได้ อย่ างไร และจะเข้าใกล้ ใครคนนั้นได้มากที่สุดแค่ไหน
แค่ ไหนถึงจะเรี ยกว่าคนสองคนใกล้ ชิดสนิทแนบแน่นกัน
จริ งๆ ถ้าเขารั้งเธอไว้ ทั้งตัว กอดเธอไว้แน่ นจนร่างกาย
ทุกส่วนแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกัน จะเรียกการใกล้ชิดแบบนี้
ว่ าเป็นการเข้าใกล้ กันอย่างไม่ มีอะไรขวางกั้นมากที่สุ ด
30 / 31