Read me 10 - page 17

| January-February 2012 17
ท่ ามกลางวิ กฤตภั ยธรรมชาติ
วันนี ้เป็นวั นหนึ่งที่ท้องฟ้าปลอดโปร่ง
มีแดดอุ่นๆ พร้อมกั บลมอ่อนๆ กำ�ลัง
พัดกิ ่งมะขามรอบสนามหลวงให้ปลิว
โอนเอนไปตามแรงลม เรามีนัดล้อมวง
สนทนากั บคนธรรมดา ที่ ไม่ เคย
เ ป็ น ข่ า ว ไ ม่ เ คยถู กสั มภ า ษณ์
พวกเขาขี่ พาหนะเก่ าแก่ ธรรมดา
อย่าง ‘จักรยาน’ ซึ่งเป็นของใช้ ที่กำ�ลัง
ม า แ ร ง ใ น ภ า ว ะ น้ำ � มั น แพ ง หู ฉี่
และเข้ากั บสถานการณ์โลกร้ อนใน
ขณะนี้
มีหลายภาพที่เราคุ้นชิ นกับคนใช้
จักรยาน เช่น สาวยาคู ลท์ คนปั่น
ไปซื้ อปาท่ องโก๋ พี่ ปั่ นไปรั บน้ องที่
หน้าปากซอย ฯลฯ นอกจากวัตถุ -
ประสงค์ที ่แตกต่ าง จักรยานยั งมี
หลากประเภทด้ วยเช่นกัน สำ �หรับ
ปกรณ์ แตงหอม อายุ 60 ปี
ปั่ นจักรยานทั วร์ริ ่ งมา 20 กว่ าปี
โดยวั ตถุ ประสงค์ เพื่ อสุ ขภาพและ
ท่องเที่ยว ส่วน ธนา คูศิวิไลส์ อายุ
41 ปี เลือกจักรยานพั บ เพื่ อใช้ใน
ชีวิ ตประจำ�วั น เพราะความสะดวก
ทำ�ให้เขาปั่นมานานถึ ง 24 ปี และเด็ก
รุ่นใหม่ ที่อายุ 23 ปี อย่าง ภาคภู มิ
เตชะวิเศษ เลือกใช้จักรยานฟิกเกียร์
โดยเห็นว่าได้ออกกำ�ลังกาย ประหยัด
ค่ ารถ ค่ าน้ำ �มัน เดิ นทางสะดวก
ลดปัญหารถติด
เรื่อง: ศศิกานต์ เอื้อวิ ทยาวุฒิกุล
ภาพ: วิชญ์พล พลพิทั กษ์ชั ย
แบ่งปั ่น ความพิเศษ
ของพาหนะอมตะ
กับสามหนุ่ม สามวั ย