Read me 24 - page 24

มาลง มันก็เลยให้ผมลองท� ำเพลงมาลงเป็นตั วอย่าง ก็เริ่มจากตรงนั้น
ท�ำจากไม่เป็ นอะไรเลย เพิ่งเริ่มหัดใช้คอมพิวเตอร์เมื่อ 4-5 ปีนี้เอง แล้ว
ก็ลามมาถึงเฟซบุ๊ก ซึ่งมันเป็นพื้นที่ฟรี ถ้าลองต้ องเสียตังค์ไม่มีทางเห็น
ผมแน่นอน (หัวเราะ) ตอนแรกก็เอาเพลงที่ตัวเองแต่ งลง ไม่ค่อยมีใคร
ฟังหรอก พอช่วงหลังๆ ผมขี้เกียจท�ำเพลงในคอมพิวเตอร์ ก็เลยเล่นสด
เล่นเพลงโคเวอร์ คนก็เริ่ มสนใจเยอะขึ้น คือมันเป็นพื้นที่คุณฟังอยู ่บ้าน
คุ ณผมเล่นอยู่บ้านผมแค่ นี้เราก็เจอกันได้แล้ว
ไม่ได้คิดจะแสวงหาเงินทอง หรือสร้างรายได้จากการท�ำงานเพลง
อยู่แล้ว
ผมไม่เคยคิดว่าจะขาย ไม่เคยคิดว่ าจะมีชื่อเสียง หรือได้อะไร
จากการท�ำเพลง ผมแค่ท�ำเพราะผมท�ำเป็น และอยากท� ำ โดยไม่ต้ องมี
แรงกดดั นจากธุรกิจใดๆ เป็นเพียงการถ่ายทอดจากอารมณ์โดยตรงแค่
นั้นส่วนใครฟังแล้วได้อะไรก็ อยู่ที่มุมมองแต่ ละคน ถ้าผมเป็นนักดนตรี
อาชีพ แล้ วมีเพลงหนึ่งก� ำลังดัง ผมต้ องร้องเพลงนั้นซ�้ำๆ และคงไม่ใช่
แค่เพลงเดียว ทุกคนก็ต้ องอยากเสพอารมณ์ตั วเอง เขาก็จะขอเพลงนั้น
เพลงนี้ คื อผมไม่ใช่เครื่องเล่นแผ่นเสียง ผมท�ำงานในฐานะผู้ผลิ ตศิลปะ
ทางเสียงผมควรมีเอกสิทธิ์ในการถ่ายทอดแต่ถ้าผมไปอยู่ในระบบธุรกิจ
ที่ส่งเสริมการขายผมจะกลายเป็นสินค้าตัวหนึ่ง
ปัจจุบันบ้านเรามีรายการประกวดร้องเพลงค่อนข้างเยอะ จน
กลายเป็นค่านิ ยมอย่างหนึ่งให้วัยรุ่นลุ กขึ้นมาเล่นดนตรี แต่ ก็
มีหนุ่มสาวจ�ำนวนมากที่ไม่ประสบความส�ำเร็ จแล้วก็ล้มเลิ กไป
คุ ณมีความคิดเห็นอย่ างไรกับเรื่องนี้ หรือมีวิ ธีคิดอะไรไหมที่
ท�ำให้เด็กมีแรงขั บท�ำมันไปได้ตลอดรอดฝั่ง
ผมว่าต้ องชัดกับตัวเองตั้งแต่เริ่มต้น ไม่ใช่ เพราะอยาก หรือ
เห็นภาพพจน์ บางอย่างในทีวี คุณต้องรู้ก่ อนว่าดีเอ็นเอของคุณคืออะไร
อยากเป็ นอะไร พอชัดปุ๊ บมันถึงไปได้ ถูกทาง อย่างนั กดนตรีอาจจะเริ่ม
ต้ นเพราะอยากโชว์ หรือถ้าเป็นผู้ชายก็เริ่ มต้นจากอยากจีบสาวคือกีต้าร์
เป็ นสัญลั กษณ์ทางเพศอยู่แล้วมันเป็นรูปทรงของผู้หญิงไม่ได้หมายถึ ง
เซ็กส์นะแต่สัญลักษณ์ ทางเพศคือแรงดึงดูดบางอย่างที่ต้องการได้การ
ยอมรับจากภายนอก พอเราท�ำตามภาพพจน์ที่อยากจะเป็น แล้ วท�ำไป
มันไม่ใช่ก็ต้องล้มเลิกไป และการท�ำงานพวกนี้ถ้ าไม่มีแกนของตัวเอง
มันก็ไม่มีวิ ธีคิดนะ เช่น อยากจะเขียนเพลงก็พยายามสร้างประโยคที่
ต้ องคิดว่าต้องขายได้แน่ คิดอยู่แค่นี้ ไม่ได้เกิดมาจากสิ่งที่ตัวเองอยาก
พูดจริ งๆ คือแค่อยากพู ดให้คนอื่นชอบ แล้วตัวเองจะขายได้ ซึ่งวิธีคิด
แบบนี้ มันท�ำลายตัวเอง เพราะมันไม่ใช่ตัวเขาแต่ส�ำหรับบางคนที่ดังขึ้น
มาได้เพราะเขาจริงแต่ถ้าไม่จริงก็ต้องหายไปแต่ มันก็มีบางส่วนที่จริงแต่
หายไป เพราะไม่มีพื้นที่ ไม่รู้จะงอกมาทางไหน
โดยส่วนตัวคิดว่าเพลงมีบทบาทต่อการใช้ชีวิตมากไหม
ระดับหนึ่ง ส�ำหรับผมมันไม่สั่ นสะเทือนทางความคิ ดนะ มันสั่น
สะเทือนแค่อารมณ์ แต่มันอาจจะท� ำให้ได้สติบางอย่าง เพื่อมุ่งความคิด
ได้ ผมเลือกที่จะเล่นกับความเศร้า เหมือนเป็นการบ�ำบั ดมันท�ำให้ได้เอา
บางสิ่งบางอย่างที่มันอยู่ในอารมณ์ออกไปอย่างน้อยๆที่ผมท�ำอยู่แล้วมี
เสียงสะท้อนกลั บมาท�ำให้ผมรู้สึ กว่าตัวเองมีค่ า และภูมิใจมากที่กลาย
เป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่ น หรือมีบางคนได้ความคิ ดจากบางเพลงที่
ผมเขียนไป บางคนก็ มาเล่าชีวิ ตตัวเองให้ผมฟัง เหมือนสังคมไม่ มีที่พึ่ง
ทางออกจากใจ เขาเพียงเข้ามาฟังเพลง และต้องการคุ ยกับใครสั กคน
ที่ไม่ จ�ำเป็นต้องรู้ จักกับเขาผมเลยรู้สึกว่าตัวเองมีค่าที่ได้ท�ำอะไรแบบนี้
ตอนวัย ‘หนุ่มสาว’ ตั้งค�ำถามอะไรบ้าง
ส่วนใหญ่ ผมชอบมีปัญหากับสังคม เพราะเราเคยถูกสร้างอะไร
บางอย่างขึ้นมา เราชอบและรักศิลปะแต่ไม่ รู้จะไปอยู่ตรงไหน มั นไม่มี
พื้นที่ให้เรายืน เราก็ตั้งค�ำถามกับเรื่องพวกนี้ หลงใหลในวิธีคิดบางอย่าง
และก็ยังหาค�ำตอบไม่ได้ ว่ามั นคืออะไร แต่เราก็พยายามท�ำตามเรื่ อง
ราวต่างๆที่เรารู้สึ กว่ามันใช้ ได้ในระดับหนึ่ง เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องภายใน
แต่ในขณะเดียวกันเราถูกโลกภายนอกปะทะอยู่ตลอดเวลา ท่ามกลาง
กระแสโลกที่คอยบอกตลอดเวลาว่ ามึงต้องรวย ต้องมีอาชีพ ซึ่งสิ่ งที่ผม
ท�ำได้มันไม่สามารถประกอบอาชี พได้ในแบบที่คนเขาอยากให้เป็ น มัน
ดึงกันอยู่ตลอดเวลา เป็นคนชอบทะเลาะกับตัวเอง (หั วเราะ)
คุ ณต้ องรู้ ก่ อนว่ า
ดีเอ็ นเอของคุณคือ
อะไรอยากเป็นอะไร
พอชัดปุ๊บ มั นถึงไป
ได้ถูกทาง
"
"
24