แนะให้แนว - page 33

33
รางวัลได้มาก มันจะยิ่งดูงดงาม ดูแล้ วเราน่าจะท� ำได้
แต่ในความจริงมันจะไม่ค่ อยเป็นอย่ างนั้น มันเป็น
เรื่องที่ผ่านไปแล้ว น้องต้ องไปดูตอนหน้างาน ที่เห็น
หน้าหล่อๆ สวยๆ ยืนหน้ ากล้อง ตอนไปออกกองนี่
สภาพเหมือนศพทุกคน ขอบตาคล�้ำเพราะเมื่อคืนนอน
ไม่หลับ นอยด์เรื่องต่างๆ นานา หรื อกว่าพี่บางคนจะ
มีชื่อเสียง ประสบความส�ำเร็จ เขาอาจจะท� ำหนังเจ๊ ง
ไปแล้ว 2 เรื่อง สะสมประสบการณ์ในงานโฆษณามา
4 ปี แต่พอทุกอย่างไปอยู ่ในหนังสื อ เหมือนเขาเพิ่ ง
ท�ำเมื่อวาน พอวันต่อมาก็ ดังเลย มันดู ง่ายไปหมด
เบื้องหลังมันมี อะไรที่ผ่านมาหลายอย่าง
รู้ตัวให้เร็ว
เรี ยนรู้ตลอดเวลา
ขณะเดียวกัน ก็ไม่ใช่จะท�ำไม่ได้ สิ่งที่เรายกมา
ในช่วงจนกับเครียด นั่นเป็ นสถานการณ์ที่เลวร้าย
ที่สุดแล้ว เราไม่อยากเป็นคนแนะให้แนวที่มาบอก
น้องๆ ว่าเราต้องเดินตามความฝันนะ มันพู ดง่ายดีนะ
เหมือนบอกให้ พยายามไปสิ ฝันอะไรก็ท�ำสิ แต่บางที
เส้นทางมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น และน้องควรจะเตรี ยม
ใจไว้ก่อน น้ องต้องไม่ลืมว่ายังมีคนที่คิดแบบน้องอีก
มาก แต่ที่ทางส�ำหรับเข้าไปในวงการมันมีนิดเดียว
เราโชคดีที่เรารู้ตัวค่อนข้ างเร็วตั้งแต่ ม.4 ว่าเรา
อยากจะท�ำหนัง ตอนนี้เราจบมหาวิทยาลั ยมา 8-9
ปี พี่เดินจากจุดเริ่มต้นมา 15 ปี แล้วครับ ฉะนั้นยิ่ง
น้องรู้ตัวช้า จ�ำนวนปี มันจะยิ่งลดลงไปเรื่อยๆ ยกเว้น
ว่าถ้าน้องอัจฉริ ยะ เรียนรู้และท�ำหนังได้เองใน 1 ปี
ครึ่ง ก็อาจจะเป็นไปได้ ที่ จริงทุกวันนี้ เราก็ยังท�ำหนั ง
ไม่เก่ ง ยังมีเรื่ องที่ต้ องศึกษาเพิ่มเติม เพราะเราไม่
ได้เรียนนิเทศโดยตรง ถ้าเราคิดว่าเราเคยท� ำแล้ว รู้
แล้ว มันไม่ได้หรอกครับ แต่ ในความเป็นจริงมันยังมี
อีกหลายเรื่องที่เรายังไม่รู้ เช่น การจัดไฟ เราไม่ รู้เลย
และถ้ารู้ สักหน่ อยมันจะดี เราต้ องไปหาหนังสือการ
จัดไฟขั้ นพื้นฐานมาเปิ ดอ่าน หรือการตัดต่อเราก็ ยัง
ไม่รู้บางอย่าง เราก็ต้องมายืมหนังสื อที่ TK park ดูว่า
Adobe Premiere หรือ Final Cut พื้นฐานมันใช้ยังไง
บางทีเราก็ถามการตั ดต่อกับรุ่นน้องที่อายุน้อยกว่า 5-6 ปี
มันไม่ได้น่าอายอะไร ก็ต้องเรียนรู้ต่อไป เพราะเราไม่
ได้รู้ทุกเรื่อง มันต้องฝึกตนตลอดเวลา
เพราะฉะนั้ นถ้าน้องจะท� ำงานสายนี้ ต้องรั กษา
ความสมดุ ลระหว่างความเป็นอยู่กับความฝั น ต้อง
เข้าใจว่า ท�ำงานที่เงินเยอะอิ สระน้อย งานที่เงินน้ อย
อิสระเยอะ พี่ไม่ได้บอกว่ ามาท�ำแบบพี่สิแล้วจะท�ำได้
บางคนพยายามมา 10 ปี ก็ ยังท�ำไม่ได้ เหมือนพู ด
ท�ำร้ายจิตใจกัน แต่ถ้าน้องรักกับสิ่งที่ น้องท�ำจริงๆ น้อง
จะท� ำต่อไปเรื่อยๆ อย่างเราท�ำหนั งมา 15 ปี ถ้าขึ้นปี
ที่ 10 เราเลิก เราจะไม่มีวันนี้ เราต้องใช้ 15 ปี ในการ
สร้ างอะไรขึ้นมา แต่เราไม่เคยคิดว่ามันเป็ นงาน เราท�ำ
หนังด้ วยความชอบ แล้วเวลาเราไม่ รู้อะไร เราจะศึกษา
มันโดยอั ตโนมัติ
ที่ส�ำคัญคือต้องท�ำเรื่อยๆ ทั้ งศึกษาจากหนังสือ
และออกไปท�ำจริ ง อย่างเวลาเราเรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้น ก็
มาจากการไปออกกอง ทุกวันนี้เราเพิ่งท�ำหนังยาวเรื่อง
ที่ 2 นะ ยังต้องเรียนรู้อีกมาก เราคุ้นเคยมาจากการท� ำ
หนังกองเล็กซึ่งมีคน 10 คน ถ่าย 2 วันเสร็จ พอไป
ท�ำกองที่ ใหญ่ขึ้นมันมีคนที่เกี่ยวข้ อง 45 คน ต้องถ่าย
19 วัน มันเหมื อนเราวิ่ง 4 คูณ 100 อยู่ แล้วเราเปลี่ยน
ไปวิ่ งมาราธอน ทฤษฎีการท�ำหนังเรามีเวลาหาอ่านใน
หนังสื อได้ แต่การออกกองหลายครั้ง หลายรูปแบบ
เราจะเข้าใจเรื่องการจั ดการสถานการณ์ต่างๆ ได้ดี
ช่ วงเวลาที่ดี
และคอนเน็คชั ่ นที่ดี
เวลาที่ น้องยังเรียนอยู่ แม้กระทั่งในมหาวิทยาลัย
นั่นคื อช่วงเวลาที่ดี ที่สุดแล้ ว เพราะเราไม่ต้องหาเงิน
และลองผิดลองถูกได้เต็ มไปหมดเลย ลองได้เรื่ อยๆ
ไปท�ำกิจกรรม ท�ำผิดท�ำพลาดอย่างมากคือโดนด่า แต่
น้องจะไม่ถูกไล่ออก ไม่ เหมือนตอนเข้าไปท� ำงานแล้ว
ท�ำพลาดโดนไล่ออกก็บ๊ายบาย อย่างตอนเราเรียนจบ
เราก็ไม่แน่ใจนะว่าเราจะได้ท�ำหนังจริงๆ หรือเปล่า แต่
เราให้เวลาตัวเอง 1 ปี ในการท�ำงานไปเรื่ อยๆ ก่อน
เพราะถ้าเกิ ดเราเลิกตั้งแต่เรี ยนจบ เราจะไม่ท�ำอะไร
เลยนะ มันจะจบเลยนะ เราเพิ่งท�ำหนังสั้นไปก๊อกๆ
แก๊กๆ เอง ในหนึ่งปีนั้นเราจะหาเงินรายเดือนให้ ได้
โดยการไปช่ วยตัดต่อนั่นนี่ ก็ได้ เงินไม่เยอะเท่าไหร่
แต่ตอนนั้นก็ต้องใช้เงินประหยัดๆ หน่อย
พอท�ำไปเรื่ อยๆ มันก็จะเริ่มมี คอนเน็คชั่น ซึ่ง
ส�ำคัญนะครับ เพราะโลกมีคนเป็ นล้านคน เราก็
เลื อกแค่คนที่เรารู้จัก ก็อยากหาคนอื่นแต่เราไม่รู้จัก
ฉะนั้ นการท�ำงานเรื่อยๆ ก็จะรู้จักคนมากขึ้ นเรื่อยๆ
ยิ่งท�ำงานดี เขาก็จะเรียกมาท� ำอีก เราต้องเตรียม
พร้อมอยู่เสมอ บางครั้งโอกาสมั นมาแล้วนะ สมมติมี
ประกวดหนังสั้น มี พี่ย้ง-ทรงยศ เป็นกรรมการ ถ้ า
วั นนั้นเราเก่งพอและท� ำได้ที่ หนึ่ง เราจะมีโอกาส
รู้จั กพี่ย้ง แต่ถ้าตอนนั้นเราตัดต่อไม่ เป็น ถ่ายไม่เป็น
หนังเราจะตกรอบและหายไป
ยิ่งรู้ตัวเองเร็ว ยิ่งเป็นโอกาสที่ จะฝึกฝนตัวเอง
ได้เร็ ว ในวัยน้องๆ อาจจะยังอยากไปเที่ยวกับเพื่อน
อยากลองอะไรอีกหลายอย่ าง แต่ถ้าฝึกท�ำไปเรื่อยๆ
ให้ ออกมาบ้าๆ บอๆ ยังไง น้ องก็ต้องเก่งขึ้น น้อง
ไม่มี ทางตัดต่ออยู่ 6 ปี แล้วยังโง่เหมื อนตอนแรกที่
ไม่ รู้วิธี ตัดต่อแน่นอนครับ ถ้าเทียบกันระหว่างน้อง
ที่เพิ่งรู้ว่าอยากตัดต่อหนังตอนปี 4 กับคนที่รู้ตัวเอง
ตั้งแต่ปี 1 แล้วเริ่มท�ำตั้ งแต่ตอนนั้น น้องจะไปสู้ คนที่
มีประสบการณ์มาแล้ว 4 ปีได้อย่างไร
ยุคแห่งโอกาส
น้ องๆ ชอบมาถามเราว่ า ท�ำอย่ างไรถึงจะเข้า
วงการได้ เราว่ านี่มันคือยุคที่มีโอกาสเปิดกว้างมากนะ
ลองนึกถึงยุคของเราเมื่อ 15 ปีก่อนนะ ยุคนั้นยังไม่มี
หนั งสั้นเข้ามา เป็นสิ่ งแปลกปลอมมาก คนก็กลัว
กันว่าจะดูรู้เรื่องเหรอ แต่ ปัจจุบันหนังสั้ นมีเต็ มยูทูป
ผลิตภัณฑ์อยากให้ท�ำหนั งสั้นส่งเสริมการขาย แต่ ใน
ยุคที่เราไม่มีอะไรเลย เรายังต้องไปยืมกล้องคนอื่นเขา
เพราะกล้องตอนนั้นราคาแพงมาก เริ่มต้นที่ 40,000
บาท แต่ยุคนี้น้องๆ มีไอโฟนที่คุณภาพดีกว่ากล้องที่
เราใช้ตอนนั้นซะอีก มันง่ายมากๆ เราจึงรู้ สึกว่าน้ องๆ
มีโอกาสดีกว่าเราเยอะ แต่ ต้องท�ำมันเรื่อยๆ
ฟังดูการท�ำหนั งมันไม่ น่าท�ำเลยเนอะ จน เครียด
เสียเวลา แต่ หนังทุกเรื่องมันก็ยังมีโอกาส มีทางไป
ของมั น หนังทุกเรื่ องอาจไม่ ได้ 100 ล้ าน แต่มั น
ไม่ เจ๊ง อย่างเรารู้ว่ าเราไม่มี วันท�ำหนังได้ 100 ล้าน
คอนเทนท์ที่เราสนใจจะท� ำอาจจะเป็นกลุ่มที่แคบลง
มาอย่าง Mary is Happy, Mary is Happy มันก็
เป็นหนังฟอร์มเล็ก เราก็อยากลองท�ำดู แล้วมันก็โอเค
สุดท้ ายนี้ ที่เราเล่ามาทั้งหมด เราอยากให้น้อง
รู้ก่ อนเพื่อจะได้ ไม่เหวอ น้องจะเจออะไร เราไม่ รู้
เส้ นทางแต่ละคนจะเดินไปทางไหน ทั้งชี วิตท�ำหนัง
อาจจะไม่เจอก็ ได้ แต่ถ้าเจอก็อยากให้เตรียมตัวไว้
เพราะนี่คือสิ่งที่เราเคยเจอมาแล้ว