ผนังสือ - page 23

เลื
อนรางเต็
มที
ระหว่
างความรู
สึ
กต่
อโลกกั
บความรู้
สึ
ในเวลาที่
พวกเขาพบตั
วเองขณะอ่
านหนั
งสื
สั
มผั
สแห่
งหนั
งสื
อและความหมายเริ่
มต้
นทำ
�งาน นาที
นั้
เขาแต่
ละคนตกอยู่
ในวงล้
อมบางอย่
างแห่
งถ้
อยคำ
� สายตาจั
บจ้
อง
ตั
วหนั
งสื
อมองเห็
นมากกว่
าตั
วหนั
งสื
อเป็
นกำ
�แพงรู
ปแบบหนึ่
ที่
ปิ
ดบางสิ่
งและเปิ
ดบางอย่
าง เป็
นกำ
�แพงอั
นคล้
ายคลึ
งระหว่
าง
นั
กเขี
ยนและนั
กอ่
าน
นั
บแต่
โลกมี
การเขี
ยนอ่
าน หนึ
งในแสนวั
นอั
นเงี
ยบสงบ
หลั
งกำ
�แพงบ้
านทื่
อๆ สายลมตะวั
นออกอุ่
นแผ่
ว โชยพลิ้
วผ่
านม่
าน
เป็
นริ
วไหวไปยั
งโต๊
ะที่
นั
กเขี
ยนหนุ่
มนั่
งอยู่
เขามองกระดาษขาว
ว่
างเปล่
าตรงหน้
าเนิ่
นนาน…นิ่
งงั
กระทั่
งสะท้
อนให้
เห็
นตั
วเขาชั
ดเจนขึ้
นจากพร่
าเลื
อน เขากลั
เข้
าไปสำ
�รวจตรวจสอบตั
วเองอย่
างถี่
ถ้
วน เพื่
อค้
นหาบางความคิ
บางความรู้
สึ
กที่
ติ
ดค้
างอยู่
ภายในใจอั
นซั
บซ้
อน เขาจำ
�ต้
องทำ
เพื่
อให้
มั
นนำ
�ไปสู่
การเขี
ยนอะไรสั
กอย่
างในหน้
ากระดาษว่
างเปล่
นั้
น เขาไม่
อาจเขี
ยนภู
เขาหรื
อก้
อนเมฆได้
หากไร้
แรงผลั
กดั
ภายในต่
อภู
เขาหรื
อก้
อนเมฆ เขาสำ
�รวจตั
วเองครั้
งแล้
วครั้
งเล่
เพื
อปลดปล่
อยความสร้
างสรรค์
ให้
พลุ
งพล่
านและไหลบ่
าผ่
านข้
อมื
ลงปากกาสู่
หน้
ากระดาษ วิ
นาที
ที่
เขี
ยนสภาวะมหั
ศจรรย์
ก็
เกิ
ดขึ้
ตั
วหนั
งสื
อก่
อตั
วไปเป็
นกำ
�แพงหลากล้
านรู
ปแบบเพื่
อโอบล้
อม
บางนั
กอ่
านของเขาให้
จมดิ่
งอยู่
ภายในเพื่
อสำ
�รวจตนเอง จากความ
ตายของตั
วละครเอก จากคำ
�พู
ดของรั
ฐบุ
รุ
ษ จากถ้
อยคำ
�หั
กล้
าง
เย้
ยหยั
นมากมายที่
ซ้
อนอยู่
ระหว่
างบรรทั
ดอย่
างเงี
ยบงั
ท่
ามกลางผู้
คนร้
อยพั
น เมื
อใครอี
กคนเปิ
ดหนั
งสื
อและเริ่
มต้
ที่
จะอ่
าน กำ
�แพงแห่
งถ้
อยคำ
�จะโอบล้
อมและมอบพื้
นที่
เฉพาะให้
แก่
เขา วิ
นาที
ที่
สายตากวาดไล่
ตั
วอั
กษรร้
อยเรี
ยงตามหน้
ากระดาษ
จะไม่
มี
ใครสั
กคนในโลกใบนี้
รั
บรู้
ได้
เลยว่
านั
กอ่
านผู้
นั้
นกำ
�ลั
งอ่
าน
และเข้
าใจสิ่
งใด และไม่
มี
ใครสั
กคนรั
บรู้
ได้
เลยว่
านั
กอ่
าน
ผู้
นั้
นกำ
�ลั
งอยู่
ในโลกแบบไหน เขาปลี
กแยกออกจากโลกอั
นหม่
ทรามและเศร้
าหมอง กำ
�แพงแห่
งถ้
อยคำ
�นั้
นเองที่
ปิ
ดกั้
นเขา
โลกภายนอกหายลั
บไป เขาจึ
งจมดิ่
งสู่
ภายในสำ
�รวจตั
วตนว่
มี
สิ่
งใดบ้
างที่
ถู
กกั
กขั
งหน่
วงเหนี่
ยว การสะท้
อนไปมาระหว่
าง
ถ้
อยคำ
�ในหนั
งสื
อและตั
วเองเริ่
มบรรเลง ไม่
ว่
ามั
นจะกระตุ้
ให้
เขาพล่
านพลุ่
ง สงบเย็
น หวาดกลั
ว หวั
นไหว หรื
อเบิ
กบาน
เมื่
อหมดหน้
าที่
ของถ้
อยคำ
�สุ
ดท้
าย เขาจะโบยบิ
นออกสู่
โลก
ภายนอกอี
กครั้
ง นั่
นคื
อสิ่
งที่
นั
กอ่
านได้
รั
บจากใครคนหนึ่
งที่
ไม่
เคย
พานพบ แต่
สบตากั
นผ่
านตั
วหนั
งสื
อ แม้
เวลานั้
นเขาจะไม่
เห็
แม้
เพี
ยงเศษเสี้
ยวของสภาวะนั้
นเลยก็
ตาม
บางนั
กเขี
ยนเพี
ยงเฝ้
าฝั
นและเขี
ยนกำ
�แพงแห่
งถ้
อยคำ
�ให้
นั
กอ่
านได้
โบยบิ
น พ้
นกำ
�แพงเดี
ยวกั
นนั้
น นั
กอ่
านเผชิ
ญโลก
ใบเดิ
มอี
กครั้
ง บางโมงยามอั
นเหมาะควร เขาจะพบความจริ
ความงามและความเลวทรามสามั
ญของโลกใบนี้
บ้
างสิ้
นหวั
บ้
างเปี่
ยมล้
นพลั
ง บางคนเพี
ยงเฝ้
ามอง บางคนเริ่
มเปลี่
ยนแปลง
ระหว่
างนั
กเขี
ยนและนั
กอ่
านกำ
�แพงแห่
งถ้
อยคำ
�สำ
�คั
ญคล้
ายกั
มั
นโอบล้
อมพวกเขาไว้
จากโลก และพาพวกเขาสำ
�รวจให้
เห็
อี
กด้
านหนึ่
งภายใน นั่
นคื
อการค้
นหาและมอบความหมายไม่
จบ
ไม่
สิ้
นแก่
ชี
วิ
ตอั
นแหว่
งวิ่
นของพวกเขา เหล่
านั
กเขี
ยนและนั
กอ่
าน
ที่
มี
ชะตาชี
วิ
ตอยู่
ในกำ
�แพงเดี
ยวดาย เดี
ยวกั
ถ้
อยคำ�กำ�แพง
1...,13,14,15,16,17,18,19,20,21,22 24,25,26,27,28,29,30,31,32,33,...52
Powered by FlippingBook