Read me 12 - page 3

| May-June 2012 3
ผมเข้ ามาช่วยทำ � Read Me เมื่อตั้งไข่ ได้ฉบั บที่ 2 อยู่รอดปลอดภัย
ไม่ต้องแบกหามบทบาท บก.มาแล้ว 10 ฉบับ ไม่นึกว่าต้องมารั บหน้าที่นี้
เมื่อย่ างสู่ก้าวที่ 12 และไม่เคยนึ กอีกว่าเราจะก้าวมาไกลถึงเพียงนี้
ก้ าวที่คนในที มเริ่ มอยู่ ตั วและรู้ งานของตั วเอง ก้ าวที่คนในที ม
เคยร้องไห้ กระจองอแงเหมือนเด็ กๆ ก้ าวที่คนในทีมเคยโต้ เถียงกั น
อย่ างหนักในแนวคิดตัวเอง ก้าวที่คนในที มบางส่วนเดินออกไปสู่ นิตยสาร
หัวใหญ่ในโลกกว้างวงการหนั งสือ และก้าวที่เราต้องหันมาสำ�รวจตัวเอง...
วั นเวลาเหมื อนตะแกรงค่ อยๆ ร่อนเอาหิ นกรวดออกจากทราย
คนทำ �งานอย่างพวกเราก็ค่อยๆ เรียนรู้ สิ่งผิ ดพลาดอยู่ เช่นกัน เล่ มนี้
เราจึงอ้าแขนนำ�คนรุ่นใหม่ ที่ ผ่านการอบรม TK Young Writer 2011
เข้ามาค่อนที ม
แน่นอน! เราไม่มี เวลามาติดป้ ายบอกใครต่อใครว่า “มือใหม่หั ดขับ”
เมื่อมันก้าวมาไกลถึงเพียงนี้
สิ่งที่ ตัดสิ นคื อผู้ อ่านซึ่ งจะช่วยสำ �รวจตรวจตาข้อด้ อยและข้อเด่ น
ในฉบั บนี้ ถ้ามี ข้ อผิ ดพลาดผมอนุ ญาตให้ผู้ อ่านอัดพวกเขาได้ เต็ มที่
รวมทั้ งอย่าลืมจัดการผมในฐานะหัวเรือใหญ่ฉบับนี้ด้วยเช่นกัน เพราะผม
บอกพวกเขาเสมอว่า “เราเป็นทีมเดียวกัน” อย่ามัวแต่ทำ �งานของตัวเอง
จนจบแล้ วรับเงิ น คนในทีมต้องเรียนรู้เพื่อนในทีมไปด้วยกั น นกไม่มีวัน
บิ นสูงได้ถ้ามีปี กเพียงข้างเดี ยว ทุกอย่ างมันต้องสมดุล ผมเชื่อว่าสั งคม
ปัจจุ บันถ้าคนเรียนรู้กัน และหาจุดสมดุล สังคมคงสงบสุขกว่านี้
จริงอยู่เมื่ อคนหมู่มากมารวมกลุ่ มยั งหาความสมดุลไม่ได้ ในเวลา
อันรวดเร็ว แต่พวกเขาต้องเร่ งหา... หาสไตล์ของตัวเอง หาประสบการณ์
สั มภาษณ์ หาว่าแท้ จริ งเราชอบสิ่งนี้ หรือไม่ และต้ องหาอะไรอีก
หลายอย่างที่ มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน ผมเพียงกระตุ้นพวกเขาให้ เร่งถอด
เครื่องแบบนักศึกษาลงมาทำ�งานจริง อยากรู้อะไรก็เร่งทำ� อยากคิดยั งไง
ก็เร่งคิด และควรเร่งผิดตั้งแต่ตอนนี้
ไม่ รู้ว่ าส้ มตำ�ครกนี้ จะถูกใจคนอ่ านมากน้อยเพี ยงไหน ถึ งยั งไง
คนตำ�อย่างพวกเราพร้อมและเต็มใจจะปรับปรุงรสชาติให้ ถูกปากเช่ นเคย
ศราวุธ ชื่ นรส
บรรณาธิ การ
ส้มตำ � น่าจะเป็ นอาหารที่ ทุ กคนคุ้นเคย
เป็ นความคุ้ นเคยที่ จะเรี ยกว่ าคุ้ นชิ นก็ ได้
เพราะหาทานกั นได้ ง่ าย ทานกั นได้ บ่ อย
และ ใครๆ ก็ ชอบทาน หากไม่ ชอบบ้ าง
ในบางจานก็ ยังสามารถดั ดแปลงปรับปรุ ง
จนเรารู้สึ กชอบได้ ไม่ ว่ าจะเป็นการปรั บ
ที่ รสชาติ ส่วนประกอบ หรื อเครื่องเคี ยง
ร้ า นส้ มตำ � บ า ง ร้ า นถึ ง กั บมี เ มนู ส้ มตำ �
หลายสิบเมนูให้ลูกค้าเลื อกเลยทีเดียว
ความหลากหลายของอาหารที่เรี ยกว่ า
ส้มตำ�นั้นเป็นเรื่องน่าประทั บใจเรื่องหนึ่งของ
อะไรที่มันเป็น ‘ไทยๆ’ นะครั บ มันแสดงถึ ง
ความคิดสร้างสรรค์แบบไทยๆ และแสดงถึ ง
การอยู่ ร่วมกั นอย่ างหลากหลาย ส้มตำ �
บางเมนูนั้นผสมผสานกั บอาหารประเภทอื่นๆ
หน้าตาเฉย ในขณะที่บางเมนูก็แปลกเสียจน
หากินได้เฉพาะร้านเท่านั้น
งานเขียนของน้องๆ ใน Read Me ฉบับนี้
น่าจะทำ �ให้ท่ านผู้อ่านได้ รู้เรื่องส้มตำ �มากขึ้น
ไม่มากก็น้ อย และถ้าเป็นไปได้ อ่านแล้วเรา
อ า จ จ ะ มอ ง เ ห็ นถึ ง ค ว า มหล า กหล า ย
และความคิดสร้ างสรรค์แบบไทยๆ ที่ซ่อนอยู่
ในอาหารคู่ชาติประเภทนี้ด้วย เผื่อว่ากินส้มตำ�
ครั้งต่อไปเราอาจจะรู้สึกถึงสิ่งลุ่มลึกที่ซ่อนอยู่
ในอาหารเรียบง่ายแบบส้มตำ�มากขึ้น
เ ป็ น ค ว า ม รู้ สึ ก แ บ บ ที่ จ ะ ทำ � ใ ห้ เ ร า
รักความเป็ น ‘ไทยๆ’ มากขึ้ น และเข้าใจ
ความหลากหลายแบบ ‘ไทยๆ’ มากขึ้นอี ก
หน่อย
ผมหวังไว้เช่นนั้ น
วิภว์ บูรพาเดชะ
บรรณาธิการบริหาร
Editor’s talk [บท บก.]