Read me 21 - page 24
24
ในสั
งคมที่
มี
ผู
้
คนหลากหลาย สายตาของเรามั
กจะสอดส่
อง
มองผู
้
คนที่
เดิ
นสวนกั
นไปมานั
บร้
อยนั
บพั
นคน ก่
อนจะแยกแยะ
ผู
้
คนด้
วยรู
ปลั
กษณ์
ภายนอกได้
อย่
างรวดเร็
ว... เร็
วเสี
ยจนไม่
ทั
น
ได้
ตั้
งค�
ำถามใดๆ
เมื่
อเห็
นเด็
กนั
กเรี
ยนสวมแว่
นตากรอบหนา แต่
งตั
วเรี
ยบร้
อย
เรารู
้
แล้
วว่
าเขาเป็
นเด็
กคงแก่
เรี
ยนมี
เกรดเฉลี่
ยปลายเทอมสู
ง ฯลฯ
เมื่
อเห็
นชายไว้
เคราดกครึ้
ม ราวกั
บไม่
เคยโกนมาสองสั
ปดาห์
เต็
ม แต่
งตั
วสกปรกมอซอ เรารู
้
แล้
วว่
าเขาเป็
นคนไม่
เอาไหน ไม่
สนใจตั
วเอง ฯลฯ
เมื่
อเห็
นหญิ
งสาวย้
อมสี
ผมแดงสด ทาลิ
ปสติ
กสี
จั
ดจ้
าน สวม
เสื้
อคว้
านคอลึ
กถึ
งเอวต้
นคอมี
รอยสั
ก เรารู
้
แล้
วว่
าเธอเป็
นคนแรง
พู
ดจาโผงผาง ชอบเที่
ยวกลางคื
น ฯลฯ
ถามกลั
บว่
า แล้
วเรารู
้
ได้
อย่
างไรว่
าเขาและเธอเป็
นเช่
นนั้
น
มนุ
ษย์
มี
ประสาทสั
มผั
สทางตาที่
ไวและรั
บรู
้
ได้
เร็
วที่
สุ
ด ทั
นที
ที่
เห็
นภาพตรงหน้
าก็
จะส่
งสั
ญญาณไปยั
งสมองเพื่
อท�
ำความ
เข้
าใจ วิ
เคราะห์
และตั
ดสิ
นอย่
างรวดเร็
ว สิ่
งนี้
เรี
ยกว่
า ‘ความรู
้
สึ
ก’
07
ตั
ดสิ
นตั
วตนด้
วย
สั
ญลั
กษณ์
เรื่
อง: วิ
ชญ์
พล พลพิ
ทั
กษ์
ชั
ย
1...,14,15,16,17,18,19,20,21,22,23
25,26,27,28,29,30,31,32,33,34,...48