MARSHAL - page 15

15
ลูกค้าทั้งสามด้ วยความสุภาพ พลางสายตาก็จับจ้องไปที่ หญิงสาวทั้ง
สองสลับกับชายหนุ่มที่ก�ำลังนั่งร่วมโต๊ะอยู่
สาวสวยในชุดสีแดงเพลิงเข้าคู่กับรองเท้าหั นหน้าไปสั่งกาแฟ
กับพนักงานหนุ่มเป็นคนแรก “อเมริกาโน” เธอเอ่ยชื่อกาแฟเข้มๆ ที่
เหมือนกับสีผมของเธอ ส่วนชายหนุ่มใส่สูทด�ำที่นั่งถัดจากเธอมาทาง
ซ้ายสั่ งเอสเปรสโซในขณะที่สายตายังคงเอาแต่มองหน้าจอสี่เหลี่ยม
เล็กๆ ในมือของตนอยู่ตลอดเวลา ถัดจากเขามาคือเด็กสาววัยรุ่ นที่
แต่งตัวเลียนแบบดาราเกาหลีเอ่ยสั่งกาแฟรสหวานหอมอย่างลาเต้
เป็นล�ำดับสุดท้าย
“รอสักครู่นะครับ” พนั กงานรูปหล่อทิ้งรอยยิ้มไว้ ให้ก่อนจะเดิน
หายเข้าไปหลังเคาน์เตอร์เพื่ อชงกาแฟ
ขณะที่ความเงียบเริ่มจะเข้าครอบง� ำพื้นที่ตรงนี้อีกครั้ง ก็มีผู้กล้า
รีบเปิดบทสนทนาขึ้นมาเสียก่อน
“พี่ ๆ มาท�ำอะไรกันที่ นี่เหรอคะ” เด็กสาวกล่าวถามเพื่อนร่วม
โต๊ะทั้งสองของเธอ โดยที่รู้ค�ำตอบอยู่ก่อนแล้วจึ งรีบเอ่ ยประโยคต่อไป
อย่างไม่รีรอ
“หรือว่าพวกพี่ มาตามค�ำในจดหมายลูกโซ่นี่” พูดเสร็จก็เปิด
ซองจดหมายแล้วหยิบกระดาษใบหนึ่ งออกมา เมื่อคลี่ออกก็พบกับตัว
หนังสือสี ด�ำที่เรียงกันเป็นประโยคยาวๆ อยู่หลายบรรทัด
ค�ำถามที่ ยิงมาเร็วเกินกว่าจะรับทันท� ำให้ ผู้ร่วมโต๊ะทั้ งสองมี
สีหน้ าตกใจเล็กน้อย แต่ ก็ปรับให้มันกลั บมาเป็นเหมือนเดิมได้ไม่ยาก
เจ้าของริมฝีปากสีชาดพูดขึ้นก่อน
“ใช่...ฉันมาตามค�ำในจดหมายนั่น” เธอพู ดด้วยน�้ำเสียงจริงจัง
และชี้ไปที่กระดาษในมือของเด็กสาว
“ผมก็เหมื อนกัน” ชายหนุ่มกล่าวตาม ก่ อนที่จะเริ่มเปลี่ยน
อิริยาบถให้นั่งแบบสบายมากขึ้น เพราะตอนนี้แน่ใจแล้วว่าก�ำลังนั่งอยู่
กับเพื่อนร่วมจุดประสงค์เดียวกัน
ข้อความใน จดหมายลูกโซ่ กล่าวไว้ว่า
‘คุณมีเรื่องราวบางอย่ างที่อยากจะลบออกไปจากชีวิตของคุณ
ไหม อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ ดีกว่าเดิ มใช่ไหม เราช่วยคุณได้ เพียง
แค่คุณน�ำของที่ เกี่ ยวข้องกับเรื่องราวที่ คุณอยากจะลบมาให้ กับเราที่
ร้านกาแฟ...แล้วความปรารถนาของท่ านจะเป็นจริง ข้ อบังคับ: ห้าม
คุยกับพนักงานเรื่ องจดหมายฉบับนี้ แต่ ให้น� ำจดหมายและสิ่งของที่
ให้เตรียมมาวางไว้ที่ โต๊ะ พนักงานจะทราบเอง โปรดส่งจดหมายฉบับ
นี้ต่อ...’ หลังจากนั้นก็มีประโยคยาวๆ อี กหลายบรรทัดที่ เป็นรูปแบบ
เดิมๆ ของจดหมายลูกโซ่ทุกฉบับ ที่ ไม่ช่วยให้คนอ่ านเชื่อกั บข้อความ
ในจดหมายมากขึ้น แต่พวกเขาทั้งสามคนกลั บคิดต่างออกไป ซึ่งก็คิด
ถูกซะด้ วย เพราะตอนนี้พวกเขาก็ก�ำลังนั่งอยู่ในร้านกาแฟที่ในจดหมาย
ได้เขียนไว้ ไม่มีผิด
“หนูว่าระหว่างรอกาแฟอร่ อยๆ มาเสิร์ฟ เรามา ‘แชร์’ เรื่องที่
เราอยากจะลบกันดีไหมคะ” เด็กสาวกุมมือประสานกันบนโต๊ะ ใบหน้า
ที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มนั้นจ้ องมองไปที่ผู้ใหญ่ทั้ งสองคนอย่างวัดใจ
“เอาสิ ไหนๆ ก็ จะลบมันไปอยู่แล้ว ก็น่าสนุกดี” พูดจบหญิงสาว
ก็ถอดแว่นกันแดดสีชาออก เผยให้ เห็นดวงตาคมสวยอันน่าหลงใหล
“ผมเห็นด้วยครับ ถือว่าเป็นการฆ่าเวลาที่ดีที เดียว” ชายหนุ่ม
ถอดเสื้ อคลุมออกแล้วนั่ งพิงพนักเก้าอี้ อย่างสบายใจเมื่อรู้ว่ ามติในที่
ประชุมสภากาแฟแห่งนี้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน
“งั้นขอเชิญคุณพี่ คนสวยเล่าก่อนคนแรกค่ะ” สาวน้อยผายมือ
มาทางหญิงสาวที่ นั่งข้างๆ เธอ พร้อมกับท�ำไม้ ท�ำมือเหมือนพวกพิธี กร
ในรายการที วีที่สัมภาษณ์พวกดารา
ในร้านแห่งนี้เสียงผู้คนพูดคุยอื้ออึงไปหมด เธอจึงมั่นใจว่าจะ
ไม่มีใครนอกจากเพื่อนร่วมโต๊ะทั้งสองที่รู้เรื่ องราวที่เธอจะเล่าต่อไปนี้
คิดได้ดังนั้นมื อก็ล้วงเข้ าไปในกระเป๋ายี่ ห้อดังพร้อมกับหยิบสิ่งที่เป็น
ตัวแทนของเรื่องราวขึ้นมา...กล้องถ่ายรู ป
“อืม...จะเริ่มล่ะนะ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า...ฉันเคยท�ำลายชื่อเสียงของ
เพื่อนโดยใช้รูปถ่ายจากในกล้องนี้ แชร์ลงไปในอินเทอร์เน็ตน่ะ แล้วฉันก็
รู้สึกผิดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ก็ เลยอยากจะลบมันออกแล้วกลับไปเริ่มต้น
ใหม่ กับเพื่อนอีกครั้ง” แววตาของเธอหลุบต�่ ำลงอย่างคนส�ำนึกผิด
ทั้งๆ ที่ในใจนั้นตรงกันข้าม เรื่องที่เธอเล่านั้นก็มีส่วนจริงอยู่บ้าง แต่คิดเห
รอว่าคนอย่างเธอจะมานั่งส� ำนึกผิดให้กับคนที่ มันเคยหักหลังเธอ คนที่
เธอคิดว่าเป็นเพื่อนแท้เลยชวนเข้าวงการบันเทิงมา แต่ทั้งที่มาทีหลังแต่
กลับดังกว่าเธอ แถมยังมาแย่งงานและคนรักไปจากเธออีก ถ้าสามารถ
ลบเรื่ องราวในอดีตนี้ ได้ละก็ เธอจะไม่มี วันเลี้ยงอสรพิษให้มาแว้งกัด
ตัวเองทีหลังแน่
“อ๋อ หนูจ� ำได้แล้ ว คุณคือดาราที่แชร์รูปเพื่ อนตัวเองก่ อนจะ
เข้าประกวดนางงาม ก�ำลั งเมาเละอยู่ในผับใช่ไหมล่ะคะ โห ข่าวนี้ดัง
น่าดูเลยนะ คุณไม่โดนนักข่าวตามประกบเลยเหรอคะเนี่ย” เด็กสาวผู ้ รู้
มากเปิดปากถามดาราสาวอย่างออกรส
ปฏิเสธไม่ได้ว่า ก็เพราะพวกปาปารัสซีที่ตามเธอไม่เว้ นแต่ละ
วันด้วยนี่แหละ เป็ นเหตุผลหนึ่งที่ท�ำให้เธอต้องมานั่ งในร้านกาแฟ แล้ว
มาเล่าเรื่องที่ไม่ควรจะเล่าอยู่ตอนนี้
“ฉันว่าฟั งเรื่องของพี่ผู้ชายต่อเลยดีกว่าค่ ะ” ดาราสาวใช้ทั กษะ
การแสดงที่สั่งสมมารีบเปลี่ยนเรื่องทันที ก่อนที่เรื่ องของเธอจะถูกแฉ
เสียหมดโดยยัยเด็กคนนี้ ซึ่งก็ได้ผล! สายตาของเด็กสาวจับจ้องไปที่
ชายหนุ่มอย่ างไม่วางตา ชายหนุ่มสะดุ้งนิดหน่อยที่ถูกส่งไม้ต่ อมาให้
อย่างไม่ทันตั้งตัว เขายิ้มรับหญิงสาวก่อนจะเอา บั ตรประจ�ำตัวพนักงาน
ออกมาวางบนโต๊ะ
“ผมท�ำงานเป็นฝ่ ายขายอยู่ที่บริ ษัทขายอาหารเสริมแห่ งหนึ่ง
น่ะครับ แล้ วทีนี้ผมต้ องการจะเพิ่มยอดขายให้ได้สูงๆเพื่อจะได้เลื่อน
ต�ำแหน่ง ผมเลยจ้างคนบางส่วนที่มีอิทธิพลในด้านสื่อช่วยโฆษณาสินค้า
ของผมให้ดูเป็นผลิตภัณฑ์ที่ ใช้ได้ ผลดีกว่ายี่ ห้ออื่นๆ เสริมเติมแต่ งให้ดู
น่าเชื่อถือ ปลอมผลการวิจัยขึ้นมาแล้วขายให้ลูกค้า ผมขายได้ดีมาโดย
ตลอด จนกระทั่งมีเด็ กวัยรุ่นลองสิ นค้าของผมแล้วเสี ยชีวิต ผมรู้สึกผิด
มากเลยอยากจะมาลบมันออกไปจากชีวิ ตผม ถ้าผมได้ เริ่มต้นใหม่ ผม
จะไม่หลอกลวงคน ไม่ท�ำแบบนี้อีกแล้ว” ค�ำพู ดที่ดูดีมีชัยไปกว่าครึ่ง
เขาคิดในใจ ใบหน้าเศร้าสร้อยคงเรียกคะแนนสงสารจากสาวๆ ได้บ้าง