MARSHAL - page 19

19
ความรักจึ งเป็นอีกเครื่องมือส� ำคัญที่ท� ำให้ตัวตนของคนเรา
เติบโต เพราะเมื่อเรารักใครสักคนเราก็ จะรับเขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง
ในตัวเรา รวมถึ งสิ่ งที่เชื่อมโยงกับเขาก็ จะถูกเชื่อมโยงกับตัวตนของ
เรา เหมือนเวลาที่คนสองคนตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน เมื่อนั้นทรัพย์ สิน
ส่วนตนก็จะแปรสภาพเป็นสินสมรส เราจึงรับรู้ว่าตัวเรามีศักยภาพมาก
ขึ้น ซึ่งรวมถึงความสัมพันธ์ ในรูปแบบอื่ นที่ไม่ใช่แค่คู่รักเท่านั้น ในแง่
ของมิตรภาพก็เกิดขึ้นได้ด้วยเช่นกัน เช่ น ถ้าเพื่อนมีหนั งสือเล่มใหม่
แล้วตัวเรากั บเพื่อนคนนี้มีความสนิทสนมรักใคร่ มี ความสัมพันธ์อันดี
ต่อกัน เราก็สามารถหยิบยืมหนั งสือของเพื่อนคนนี้ ได้ ซึ่งหมายความ
ว่า การที่ เราอาศัยทรัพยากร หรือความช่วยเหลือจากคนที่ เรารักที่อยู่
ในความสั มพันธ์กั บเราท�ำให้ เรารับรู ้ว่ าตัวเองมีความสามารถหรือมี
ศักยภาพมากยิ่งขึ้น ซึ่งอาจเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ท�ำให้เรายังคงรักตราบ
เท่าที่ความรักท� ำให้ตัวตนของเราเติบโต
อ่านถึงบรรทัดนี้ เป็นไปได้ ว่าอาจมีความรู้สึกไม่ชอบใจในบาง
มุมมองของทฤษฎี นี้สักเท่าไร เพราะการเลือกมองแต่ในแง่ตัวตนอาจ
ชวนให้รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเราดูจะเห็นแก่ตัวเกิ นไปหรือเปล่า?
ซึ่งทฤษฎีได้อธิ บายอีกแง่มุมหนึ่ งเกี่ยวกับการขยายตั วตน
ไว้ อย่างน่าสนใจว่ า การที่เรารับรู้ว่ าของที่เกี่ยวข้ องกับคนอื่ นเป็น
เหมือนกับของของเรานั ้น ท�ำให้เราเกิดความรู้สึกรับผิ ดชอบต่อสิ่งนั้น
ไปด้วย ดั งนั้นเราก็จะดูแลรั กษาหนังสือที่ เพื่อนให้ยืมมาอย่างดี ซึ่ ง
เป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับทั้ งสองฝ่าย เพื่ อนของเราก็จะรู้สึกแบบ
เดียวกัน จึงเหมื อนเป็นการผลั ดกันดูแลซึ่งกันและกัน นอกจากนี้ การ
ที่เรารั บใครสักคนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันในความสัมพันธ์
ความสุข ความทุกข์ ความเป็นอยู่ของคนที่เราสัมพันธ์ก็จะกลายมา
เป็นส่วนหนึ่งของเราด้วยเช่นกัน เราจึงพบว่าเวลาที่เรารู้ สึกกังวลหรือ
มีเรื่ องไม่สบายใจ คนในครอบครั วก็จะทุกข์ใจไปกับเรา หรือแม้แต่ ทีม
ฟุตบอลที่เราเชียร์ก็มีผลต่อรอยยิ้มของตัวเราได้ด้วยเช่ นกันเพราะถ้า
เรารู้สึกชื่นชอบทีมฟุตบอลนี้มากก็ เหมือนกั บเรารับเอาทีมนี้เข้ามาเป็น
ส่วนหนึ่งของตัวเรา การแพ้ชนะในแต่ละเกมจึงมีอิทธิพลต่อความรู้ สึก
ของเราได้มากพอสมควร แต่ทว่ าความสัมพันธ์ก็มีวันจืดจางตามระยะ
เวลาที่ผ่านไป ซึ่ง Dr. Elaine Aron สนใจศึกษาในเรื่องนี้ จึงท�ำการวิจัย
เพื่อค้นหาวิธีที่จะถนอมความสั มพันธ์ให้ยืนยาวที่สุด โดยการเลือกคู่รัก
มารับการทดสอบสองเงื่ อนไข วิธีแรกให้คู่รักท�ำกิจกรรมทั่วไปที่ไม่มี
ความตื่นเต้นหรือแปลกใหม่อะไรอย่ างการนั่งตอบแบบสอบถามด้วยกัน
และวิธี ที่สองให้คู่รักท�ำกิจกรรมที่ทั้งคู ่ไม่เคยท�ำมาก่อนโดยให้ทั้ งคู่ถูก
มัดมือ มั ดขา แล้วคลานบนพื้ นข้ามสิ่ งกีดขวาง แล้ววัดความพึ งพอใจ
ในความสั มพันธ์ หลังการทดลองทั้งสองวิธี ซึ่งผลการวิจั ยพบว่าวิธีการ
ที่ สองคือการที่คู่รักได้ท� ำกิจกรรมแปลกใหม่ด้วยกันนั้นท� ำให้ความพึง
พอใจในความสั มพันธ์ เพิ่มมากขึ้น แนวคิดนี้จึ งเสนอว่า วิธี การถนอม
ความสัมพันธ์คือการที่ท�ำให้ ตัวตนของทั้งสองคนได้เติบโตไปด้วยกัน
ในทางที่ดี เช่น การเลือกท�ำประสบการณ์สนุกๆ ง่ายๆ ที่เป็นสิ่งใหม่ ที่
เราไม่เคยได้ท� ำด้วยกัน เช่น ถ้าเราไม่เคยเดิ นพารากอนด้วยกันก็ลอง
ไปด้วยกัน ซึ่งการได้เติ บโตนั้น ไม่ใช่แค่ไปเดินเล่นช้อปปิ้งในห้าง แต่
คือการเรียนรู้กันและกันในมุมที่ เราไม่เคยเห็น ได้เป็น ได้ไป ได้ท�ำ ได้
คิด ได้ใช้ ในสิ่งที่เราไม่เคยได้ลอง นั่นคือตัวตนของเราได้เติ บโตด้วยกัน
สาธารณรัก จึงเป็นอาณาเขตที่ ไม่อาจระบุพิกัดของพื้ นที่ได้
แน่ชัด ขึ้ นอยู่กับความใกล้ชิดของแต่ ละความสัมพันธ์ แต่สิ่งส�ำคั ญคือ
เจ้าของพื้นที่ ต้องหมั่นช่วยกันถนอมความสัมพันธ์ ให้วงกลมทั้งสองได้
เติ บโต ขยายพื้นที่ไปในทิศทางที่ดี พร้อมๆ กั น