MARSHAL - page 26

26
แต่ ก่อนท�ำงานประจ�ำ ชี วิตมั นมั นง่าย
เพราะเขี ยนหนั งสืออย่ างเดียว พอตอนนี้มาเป็น
ฟรี แลนซ์ ยอมรับว่าตารางชีวิ ตมากขึ้น ก็ ต้อง
พยายามจั ดล�ำดับความส�ำคัญก่อนหลั ง ตาราง
เวลาไม่ มีค�ำว่าชัดเจนอีกต่อไป ส่ วนการกลับไป
เขี ยนคอลัมน์เพราะอยากบังคับตัวเองให้ เขียนใน
ความถี่ ที่ก�ำหนดได้ และเหมือนมันบังคับให้ตัวเอง
ต้องอ่านด้วย ไม่ใช่แค่อ่านหนังสือ แต่หมายถึ งการ
อ่านทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัว
เราไปแล้ วมันกระทบใจ ชุ มชนที่นี่ตั้งต้น
จากคนที่เชื่อในสั นติภาพและความรัก ไม่ต้องใช้
ความรุนแรง ไม่ต้องใช้อาวุธ เขาเชื่อว่ าเนื้อแท้
มนุษย์ไม่ได้ เลว และมันมีความหลากหลายมากใน
ชุมชนนั้น เขาไม่ได้เชื่อว่ าสังคมมันต้องมีผู้ มีอ�ำนาจ
ทุกๆคนเหมือนกัน เขาไม่ได้นับตัวเองเป็นส่ วนหนึ่ง
ของเดนมาร์ก ไม่ได้อยากตัดโลกแต่คงมีโลกบางใบ
ที่เขาอยากตัดตัวเองออกมา โลกที่มีสงครามและ
ความเกลียดชัง โลกที่เต็ มไปด้วยการค้า เขาเชื่อ
ตามแนวคิดอินเดี ยนแดงที่ว่า พื้นที่บนโลกมันเป็น
ของโลก เรามาอยู่แค่ชั่วคราว หลายความคิดพวก
เขาบางครั้งอาจไม่ตรงกับโลกภายนอก
จริงๆก็เริ่มตั้งแต่มีอินเทอร์เน็ตยุคเว็บบอร์ด
Hi5 Blog มันเหมือนกระดานแปะความคิดของเรา
ลงไปแล้วให้คนมาอ่าน มันเริ่มท� ำให้เราผลิตข้อมูล
ออกไปได้ ได้แลกเปลี่ยนความคิ ดเห็น เราเชื่อว่า
คนเขี ยนหนังสื อคือการอยากเขียนให้คนอื่นอ่าน
คนสมัยก่อนกว่าจะได้ เผยแพร่ งานเขียนต้องผ่ าน
อะไรตั้ งหลายอย่าง แต่พอมายุ คอินเทอร์เน็ ตเราจะ
เห็นว่าคนตัดสินงานของเราไม่ใช่คนคนเดียว แต่
เป็นคนที่เราเองก็ไม่รู้ว่ าใคร ข้อดีคือมันท�ำให้ตัว
หนั งสือพิสูจน์ตัวมั นเองได้โดยไม่ต้องให้ใครบอก
ว่ามันดี สังเกตจากเพจต่างๆ ที่ ดังขึ้นมา ถึงแม้ ว่า
ไม่ ได้ตีพิมพ์ แต่ มันก็พิสูจน์ได้ว่างานมีคุณค่าแบบ
หนึ่งที่มี คนรออ่านอีกเยอะ
เราคิดว่ าอย่างแรกที่ชัดเจนเลย คือสิ่งที่
ถูกเขียนลงไปบนโลกออนไลน์มั นไม่ได้ถูกตรวจ
สอบละเอียดเหมือนเราเขียนลงนิตยสาร บางครั้ ง
มันท�ำให้เราได้ข้อมูลที่ผิด และอะไรที่ผิดๆ มั นมัก
จะกระจายตัว แต่เราก็เชื่อว่า ถ้ามันเป็นเรื่องไม่ จริง
สังคมจะก�ำจั ดแล้วมันก็จะหายไปเอง เพียงแต่ใน
ช่วงที่สังคมก�ำลังเรี ยนรู้จะมีอะไรเกิ ดขึ้นบ้ าง และ
บางครั้งเราจะเลือกเสพเฉพาะสิ่งที่เราเห็นด้วย และ
กับสิ่งที่ไม่ เห็นด้วยออกไปจากชีวิต ทั้งๆ ที่มันเป็น
พื้นที่ แห่งโอกาสให้คุณได้เรียนรู ้ความคิดคนอื่น
เหมือนเราอยู ่แต่ในโลกของเรา อันนี้เป็นอีกอันที่
น่ากลัว เมื่ อโลกเราแคบลงทัศนคติมันก็จะถูกกวน
จนข้นขึ้นเรื่อยๆ ความข้นนี่น่ากลัวนะ เราว่าสังคม
ต้องการความหลากหลายมากกว่าก้อนข้นๆ ก้อน
หนึ่ง
ส�ำคั ญนะ เพิ่งอ่านหนังสื อเจอ มีประโยค
หนึ่งในนั้นเขียนไว้ว่า การเดินทางเป็นหมอต�ำแย
ทางความคิด ตอบหล่อๆ หน่อยก็ คือคุ ณไม่ต้อง
เดินทางด้วยกายภาพ แต่ ให้ลองเดินทางทางความ
คิด จะไปด้วยวิธีใดก็ได้ อ่ านหนังสือที่ไม่เคยสนใจ
ไปคุยกับคนที่รู้สึกว่าเขาอยู่กันคนละโลกกับเรา แต่
เอาเข้าจริงแล้วสุดท้ายเราว่าร่างกายมันก็ต้องการ
การเดินทางทางกายภาพอยู ่ดี การเดินทางจะ
ท�ำให้เราได้พบตัวเองที่อ่ อนแอ ที่เข้มแข็ง หากเรา
อยู่กับที่จะไม่ มีวันรู้เลย เหมือนโลกอีกใบมันขยาย
ส่วนที่ อยู่ลึกไปในใจของเรา
ตอนนั้นเราแค่อยากไปเดินแม่วงก์ อยาก
รู้ว่ามันสวยและอุดมสมบูรณ์ขนาดไหน แต่พอไป
จริงๆ สิ่งที่สะกิดใจไม่ใช่แม่วงก์ แต่เป็นเรื่องที่เกิด
ขึ้นภายในใจเราเอง พอเดินทางถึ งวันที่สอง เราเริ่ ม
รู้แล้วว่ ามันมีประเด็น มันเป็นหนังสื อได้นะ ถามถึง
ความรู้สึกอยากแชร์มั นก็มี แต่ พอเราใช้เวลากั บ
ธรรมชาติมากขึ้น อยู่กับเพื่อน คุยกับเพื่อน จนรู้สึก
ไม่อยากติดต่อกั บโลก คิดได้ว่าเจออะไรก็ไม่ต้อง
รีบแชร์ก็ได้นี่น่า ทำ�ให้ คิดได้ว่าชีวิตมั นก็เท่านั้น
เราเชื่อว่าถ้ าเราเข้าป่าไปนานกว่านั้น พอวันที่ออก
มาเราจะรู้เลยว่ามนุษย์เราพัฒนามาไกลมาก
( 1 ) ( 3 ) ( 5 )
( 6 )
( 4 )
( 2 )
Q Q Q
Q
Q
Q
A A
A
A
A
A
ตอนนี้ท�ำงานเยอะมาก ทั้งเขี ยนพ็อก-
เก็ตบุ๊ก วิทยากร เป็นพิธีกรรายการทีวี แถมล่าสุ ด
เพิ่งกลั บไปเขียนคอลัมน์ อีกต่างหาก อยากรู ้ว่า
แบ่งเวลาในการท�ำงานอย่างไร
พอพู ดถึ งการเดิ นทางท� ำให้ นึ กถึ ง
หนังสือเดินทางเล่มก่อนหน้า อยากรู้ว่าเสน่ห์อะไร
ของชุมชนคริสเที ยเนีย ที่ท�ำให้ยกที่ นี่เป็นหนึ่ งใน
สถานที่ที่ชอบที่สุด
ก่อนจะมาเป็ นนักเดิ นทางทางความคิ ด
และแชร์ออกมาในรูปแบบตั วอักษรอย่างทุกวันนี้
ช่วงไหนในชีวิตที่โซเชียลเน็ตเวิร์กเข้ามามีบทบาท
พูดถึ งเรื่องข้อดีของอินเทอร์เน็ตไปแล้ว
คิดว่าข้ อเสียของมั นคืออะไร จากประสบการณ์ ของชีวิต คิดว่าการ
เดินทางออกจากโลกใบเดิ มส�ำคัญมากแค่ไหนใน
ยุคที่อยากรู้เรื่ องอะไรก็ง่ายเพียงปลายนิ้วคลิ้ก
พูดถึ งหนังสือเล่มล่าสุด วิชา ภู ผา ชีวิต
เล่มนี้มีที่มาที่ไปอย่างไร ได้ยินมาว่าที่นั่นไม่มีแม้แต่
สัญญาณอินเทอร์ เน็ต จะอัปเดตสถานะหรื อว่า
โพสต์รูปสวยๆ ก็ท�ำไม่ได้