MARSHAL - page 27

27
ส่วนหนึ่งที่ไม่ได้เล่ นแล้วเพราะคิ ดว่ามัน
เร็วเกินไป มันไม่ค่อยเป็นมนุษย์ มันถึงจุ ดที่ตั้ง
คำ�ถามกับตัวเองว่าเราต้องการรับรู้ ข้อมูลข่าวสาร
ที่มันเคลื่อนไหวตลอดเวลาขนาดนั้นเลยเหรอ มัน
เหมือนช่ องว่างบนหน้าทวีตมันเรียกร้องเราตลอด
เวลา แต่ว่ามันก็สามารถเป็นช่องทางในการสื่อสาร
ที่ทรงพลังได้ นะถ้าคนใช้ มันเป็น นึกถึงคำ �พูดของ
ฝรั่งคนหนึ่ง บอกไว้ว่าคนที่จะมีอิทธิพลต่อโลกใบ
นี้คือคนที่โฟกัสกับสิ่งสิ่งหนึ่ ง แล้วให้เวลากั บมัน
มากกว่าการมัววิ่งตามข้อมูลที่แตกกระจาย
เคยคุยกับพี่จิก ประภาส แกบอกว่าถ้าทำ�
ทีวี แล้วคนดูไม่ถึงล้านก็ไม่น่าทำ� คำ �นี้เราเองก็เห็น
ด้วยนะ ต้องยอมรับว่าในตอนนี้ก็กำ�ลั งอยู่ในช่วง
ปลุ กปั้ น อย่างเราเองยั งพยายามเรียนรู้อะไร
หลายๆ อย่างจากมัน พยายามแก้ ไขและพัฒนา
อยู่ตลอด โจทย์ ที่ยากคือทำ�อย่างไรให้คนมาดูทีวี
เพราะหากทีวีขาดการสนับสนุนด้านรายได้ ก็อาจ
ทำ �ให้คุณภาพน้อยลงยู ทูบนี่ ก็คู่แข่ งสำ�คัญ เราว่า
มันเหมือนเด็กแสบๆ ที่มากระตุกขาผู้ใหญ่ที่คิดว่า
ตัวเองเจ๋ ง ดูอย่างฮอร์โมน นั่นก็เป็นตัวอย่างของ
กระแสเล็กๆ ที่มันตั้งคำ�ถามกับสื่อว่าจริงๆ แล้ว
สามารถทำ�แบบอื่นได้หรือเปล่า แต่ถ้าถามในมุม
มองของเรา เราคิดว่าแค่ดูรายการเรา อ่านงานที่
เราเขียน แค่นั้นเราก็พอใจแล้ว
(หัวเราะ) ก็ถ้ารู้คงต้องก๊อปออกมาก่อน
เพราะปกติไม่เคยเซฟไว้ จะรวมเล่มทีหนึ่งค่อย
เซฟ ถามว่าเสียดายไหมก็คงเสียดาย เพราะ
ทั้ งหมดนั้นก็คืองานเขี ยนเรา คือบันทึกความคิด
ของเรา
มันเริ่ มจากที่เราคิดกันว่าโลกออนไลน์มัน
เร็ว ความเร็วของมั นทำ�ให้เสี่ ยงต่อการรับรู้อะไร
แบบตื้นๆ เราเลยลองดูเรื่องรอบๆ สเตตัส ดูใน
เรื่องที่กำ�ลังดราม่า หรือเป็นกระแสกันอยู่ อยาก
ชวนคนมาคิด สิ่งที่ ต้องการคืออยากดึงคนดู ให้
กลับมาวิ่งเล่นตรงกลางบ้าง ไม่เข้าข้างฝ่ ายใดฝ่าย
หนึ่ง โชคดีที่ ได้ที มงานเดิมจากวัฒนธรรมชุบแป้ง
ทอด มีพี่หนุ่ มโตมร แกมีทัศนะที่น่าสนใจ มีแชมป์
ทีปกร เป็นตั วแทนของคนรุ่นใหม่ และเราเป็น
ตัวแทนของคนทั่วๆ ไป คอยแย้งในสิ่งที่สองคนนี้
เสนอ คนดูอาจจะคิดต่างก็ได้ เถียงก็ได้ แต่ อย่าง
น้อยมันก็ทำ�ให้คุณได้ คิด อั นนี้เราว่าสำ�คั ญ
ส่วนหนึ่งเกิ ดจากความอึดอัดของสถาน-
การณ์ ช่วงนั้นเปิดหน้าเฟซบุ๊กก็เจอเพื่อนแชร์กัน
แต่เรื่ องการเมือง เราเห็นมั นทุกวัน แล้วเราดันมี
เพื่อนทั้งสองฝ่าย เราเป็นคนกลางมันก็อึดอัดนะ
เลยเริ่มรู้สึกว่าอยู่ในจุดที่เขียนอะไรสั้นๆไม่ได้ แล้ว
อีกอย่างเราอยากเขียนให้ตัวเองเข้าใจด้วยว่าจริงๆ
แล้วเราก�ำลังคิ ดอย่างไร เราเห็นด้วยกับการที่ไม่
อยากให้นักการเมื องมาโกงเรา แต่จะท�ำอย่ างไร
นั่นเป็นค�ำถามปลายเปิดที่ เราต้องคิด อีกอย่างคือ
เราคิดว่าคนใกล้จะตี กันแล้ว ในฐานะคนเป็นสื่อ
เราก็อยากท�ำอะไรให้คนได้ คิดบ้าง คิดว่าในภาวะ
วิกฤต ก่อนจะตัดสินใจท�ำอะไรลงไป ทุกคนน่า
จะเข้าใจตั วเองก่อนว่ าเราคิดอย่างไร อยู่เงียบๆ
ปิดทีวีฟังเสียงตัวเอง ทบทวนตัวเองว่าจริงๆแล้ ว
คุณคิดอะไรอยู่
มันเหมือนเรามีบ้าน ถ้าเราล้ อมรั้วมิดชิด
แล้วมีโจรเข้ ามาเราสามารถบอกได้ว่านั้นโจร แต่
ถ้าคุณทลายรั้ วออกหมดแล้วมี ใครไม่รู้เดินเข้ามา
เขาอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าคุ ณไม่ต้อนรับ เราว่าเฟซบุ๊ก
มันเป็นพื้นที่ที่ อันตราย มันเร็วและไกล เรื่องนี้ มัน
อยู่ที่เราจะเล่นแบบไหน แต่ในความจริงแล้ว อะไร
ก็ตามที่ ถูกส่งลงในโลกออนไลน์ ก็ทำ�ใจได้เลยว่า
มันเป็นสาธารณะ
( 9 ) ( 11 )
( 12 )
( 10 )
( 7 )
( 8 )
Q Q
Q
Q
Q
Q
A
A
A
A
A
A
เคยมีช่วงหนึ่งที่ @roundfinger ทวีตบ่อย
มาก ท�ำไมช่วงนี้ถึงเล่นทวิตเตอร์น้อยลง
อะไรคื อความยากล� ำบากในการท� ำ
รายการที วีในยุคที่ คนมีช่องทางให้เลือกเสพเต็ ม
ไปหมด
ถ้าวันหนึ่ งเฟซบุ๊ กมีอันต้องปิ ดตัวลง จะ
เสียดายสิ่ งต่างๆ ที่เคยโพสต์ เคยแชร์ไว้ไหม
มาถึ งรายการใหม่ล่าสุ ดอย่าง Status
Story รายการนี้แตกต่างจากรายการอื่นที่ เคย
ท�ำอย่างไรบ้าง
อย่าง หยดน�้ำในกองไฟ นั่ นก็ พูดได้ ว่า
เป็นงานเขียนแสดงทั ศนคติที่ เกี่ยวกับสังคมใน
ช่วงนั้น ?
‘พื้นที่บนหน้าเฟซบุ๊กคื อพื้นที่ส่วนตัว’ คิด
อย่างไรกับข้อความนี้