Read me 12 - page 32
| Read Me 12
32
ผมเป็
นลู
กค้
าประจำ
�ร้
านเจ๊
ก้
อยมาได้
ราวสองปี
เศษ…
เจ๊
ก้
อยเป็
นสาวใหญ่
ใจดี
ที่
มี
ดี
กรี
เป็
นถึ
งนางงามส้
มตำ
�
สมั
ยอยู่
บ้
านเกิ
ดแถวอี
สาน แต่
ทนความแห้
งแล้
งของ
ท้
องทุ่
งนาไม่
ไหวจึ
งหอบผ้
าหอบผ่
อนมาตายเอาดาบหน้
า
ที่
บางกอก เป็
นสาวโรงงานอยู่
ร่
วมสิ
บปี
พอสร้
างเนื้
อ
สร้
างตั
วได้
เลยมาเปิ
ดร้
านส้
มตำ
�กั
บสามี
อดี
ตคนขั
บรถส่
งของ
ในโรงงานเดี
ยวกั
น
ร้
านส้
มตำ
�เจ๊
ก้
อยอยู่
ราวกลางซอยสิ
บแปด ใครๆ จึ
งมั
กเติ
ม
สร้
อยห้
อยท้
ายว่
า ร้
านเจ๊
ก้
อย ซอยสิ
บแปด
เจ๊
ก้
อยแม้
วั
ยจะเหยี
ยบเลขสี่
มาได้
พั
กหนึ่
งแล้
ว แต่
การ
แต่
งตั
วแหวกบนแหว่
งล่
างเหมื
อนสมั
ยสาวๆ นั้
นเด็
ดจนลู
กค้
า
ต้
องเหลี
ยวหลั
ง และสิ่
งที่
เด็
ดไม่
แพ้
ทรวดทรงองค์
เอว
ของเจ๊
ก้
อยจนเป็
นที่
เลื่
องลื
อในหมู่
สาวโรงงานก็
เห็
นจะเป็
น
ฝี
มื
อตำ
�ส้
มตำ
� ที่
พระอาทิ
ตย์
ยั
งไม่
ทั
นตกดิ
นก็
ขายดี
เทน้ำ
�เทท่
า
จนคนที่
มาช้
าต้
องเก็
บกระเป๋
ากลั
บบ้
านด้
วยความผิ
ดหวั
ง
โดยเฉพาะเมนู
ตำ
�ปู
ปลาร้
าที่
ฝี
มื
อหมั
กปลาร้
าของเจ๊
ก้
อย
แซบสะเด็
ดจนมี
คนมาขอซื้
อสู
ตรด้
วยตั
วเลขสู
งถึ
งห้
าหลั
ก
ทว่
าแม่
ค้
าส้
มตำ
�อุ
ดมการณ์
สู
งอย่
างเจ๊
ก้
อยไม่
คิ
ดที่
จะขาย
ทำ
�ให้
ร้
านส้
มตำ
�นี้
ยั
งคงเป็
นอั
นดั
บหนึ่
งในดวงใจใครหลายๆ
คนในย่
านนั้
น
ผมชอบมากิ
นส้
มตำ
�ที่
ร้
านตอนบ่
ายแก่
ๆ เพราะช่
วงเที่
ยง
ร้
านมั
กจะแน่
นขนั
ดไปด้
วยสาวโรงงานและพนั
กงานออฟฟิ
ศ
วั
นนี้
ก็
เช่
นกั
น เพราะงานของผมเสร็
จเร็
วจึ
งมี
เวลามาอ้
อยอิ่
ง
กิ
นส้
มตำ
�ก่
อนกลั
บบ้
าน เจ๊
ก้
อยคนสวยเดิ
นนวยนาดมารั
บ
ออเดอร์
ที่
โต๊
ะผมด้
วยแววตาพราวระยั
บทั้
งๆ ที่
สามี
ยื
นสั
บไก่
อยู่
ข้
างหลั
ง
“ปู
ปลาร้
าพริ
กสองเม็
ดเหมื
อนเดิ
มใช่
มั้
ยจ๊
ะ เจ๊
จำ
�ได้
”
เธอขยิ
บตาให้
เป็
นของแถมก่
อนจะวางแก้
วน้ำ
�แข็
งเปล่
า
ลงบนโต๊
ะ หลั
งมื
อเฉี
ยดต้
นคอผมไปเพี
ยงนิ
ดเดี
ยว ผมขยั
บยิ้
ม
สุ
ภาพขณะเอนตั
วหลบมื
อเจ๊
ก้
อยที่
เตรี
ยมจะสแครช
ลู
กกระเดื
อกผมอี
กรอบ นาฬิ
กาที่
ผนั
งร้
านบอกเวลา
บ่
ายสามโมงสิ
บห้
า ผมสั่
งอาหารเพิ่
มอี
กสองสามอย่
าง
อี
กราวสิ
บห้
านาที
เพื่
อนที่
นั
ดไว้
ก็
จะมาถึ
ง มั
นจะได้
ไม่
ต้
อง
รออาหาร
เจ๊
ก้
อยเดิ
นกลั
บไปที่
ส่
วนครั
วหน้
าร้
านแล้
ว ผมลอบ
ผ่
อนลมหายใจเบาๆ ก่
อนจะคว้
ากระเป๋
าใบใหญ่
ข้
างกาย
ขึ้
นเดิ
นตรงไปยั
งห้
องน้ำ
�ที่
อยู่
หลั
งร้
าน ยกนาฬิ
กาข้
อมื
อ
เช็
คเวลาอี
กครั้
งเพื่
อความแน่
ใจ ผมยั
งมี
เวลาอี
กสิ
บห้
านาที
ก่
อนไอ้
วิ
ชั
ยเพื่
อนซี้
จะมาถึ
ง
หลั
งร้
านส้
มตำ
�ที่
ถั
ดจากส่
วนของห้
องน้ำ
�ออกไปเป็
นที่
ดิ
น
รกร้
างที่
สามี
เจ๊
ก้
อยถื
อวิ
สาสะเข้
าครอบครองด้
วยต้
นมะละกอ
หลายสิ
บต้
นที่
ปลู
กยาวเป็
นแนวไปยั
งดงป่
าทึ
บที่
อยู่
ติ
ดกั
น
ผมกระชั
บกระเป๋
าในมื
อ ก่
อนจะสาวเท้
าตรงเข้
าไปยั
งส่
วน
ของป่
าลึ
กท้
ายดงมะละกอ
มั
นยั
งอยู่
ที่
เดิ
ม! บ่
อน้ำ
�ขนาดใหญ่
ที่
ดู
ท่
าจะลึ
กพอตั
ว
มั
น เ ป็
นบ่
อร้
างที่
ครั้
งหนึ่
งคงจะถู
ก ใ ช้
เ ป็
นแหล่
งน้ำ
�
ของชาวบ้
านแถวนั้
น ผมขยั
บยิ้
มอย่
างพอใจก่
อนจะไล้
มื
อ
ไปบนแผ่
นหิ
นปากบ่
ออย่
างคุ้
นเคย…
เรื
่
อง:
จารุ
วรรณ ชื
่
นชู
ศรี
ภาพ:
วิ
ภาทิ
พย์
เก่
งพิ
ทั
กษ์
ธนรั
ฐ
Outlet
[ปล่
อยของ]
ร้
านเจ๊
ก้
อย ซอยสิ
บแปด
1...,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31
33,34,35,36,37,38,39,40