หนังสือลิลิตพยุหยาตราเพ็ชรพวง แสดงถึงกระบวนพยุหยาตราในครั้งกรุงศรีอยุธยาที่ค่อนข้างละเอียด แต่งโดย เจ้าพระยาพระคลัง (หน) เมื่อปี พ.ศ. ๒๓๔๐ ในพระบรมราชโองการในพระบาทสมเด็จ- พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ซึ่งแต่งจากความทรงจำที่เคยเห็นมาในปลายแผ่นดินกรุงศรีอยุธยา กระบวนพยุหยาตราทางชลมารคใน ลิลิตพยุหยาตราเพ็ชรพวง ปรากฏชื่อเรือพระที่นั่งต่างๆ คล้ายคลึง กับที่กล่าวถึงในคำให้การชาวกรุงเก่า

เรือในกระบวนตามที่กล่าวถึงในลิลิตพยุหยาตราเพ็ชรพวงได้แก่

ต่อจากเรือประตูในก็เป็นเรือกิ่งของกรมตำรวจ ๔ คู่ และเรือดั้ง ๕ ลำ ได้แก่

ต่อไปเป็นเรือกันซึ่งใช้เรือโขมดญามี

ต่อด้วยเรือเอกไชยของกรมพระราชวังบวรสถานมงคล และเรือไชยของพระเจ้าลูกเธอ และพระองค์เจ้าต่างกรม

จากนี้เป็นเรือขบวนคู่ คือ

เรือของหมื่นนรินทร์เสนี เรือราชดุรง ของหมื่นศรีสหเทพตามด้วยริ้วเรือแซเป็นคู่ๆ ของพวกตำรวจ และขุนนาง ขุน พัน ตามลำดับปิดด้วยเรือพิฆาต ๒ คู่ ของตำรวจนอกและตำรวจใน ซึ่งเมื่อรวมเรือพิฆาฏ ในกระบวนแล้วมีประมาณ ๑๐๐ ลำ

ในปัจจุบันเรือพระที่นั่งครั้งกรุงศรีอยุธยาไม่หลงเหลืออยู่เลย สันนิษฐานว่าจะมีการจมเรือไว้ที่ท้ายคู แล้วเผาทำลายเสียก่อนที่พม่าจะเข้ามาตีกรุงศรีอยุธยาแตก ดังที่ปรากฏในประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๖๓ เรื่องกรุงเก่าไว้ว่า “แต่เรือพระที่นั่งกับเรือกระบวนใหญ่น้อย เห็นจะอันตรายไปเสียก่อนกรุงแตกมาก ด้วยเมื่อครั้งพระเจ้าอลองพราญี ยกทัพเข้าตีกรุงในแผ่นดินพระที่นั่งสุริยาสน์อัมรินทร์นั้น ทรงโปรดให้ ถอยเรือพระที่นั่งกิ่ง, ไชย, ศรี, กราบ และเรือดั้ง เรือกัน เรือศีรษะสัตว์ทั้งหลายใหญ่น้อย กับทั้งกำปั่น และเรือรบ ลงไปไว้ที่ท้ายคู พม่ายกลงไปตีท้ายคูแตก แล้วเผาเรือพระที่นั่งกับกำปั่นและเรือรบเสีย เข้าใจว่า จะเหลืออยู่ไม่กี่ลำ...” นอกจากนี้ในพงศาวดาร เล่มที่ ๖๓ ยังได้แสดงว่าพม่าได้เอาเรือพระที่นั่งกิ่งไปด้วย

ในปัจจุบันมีโขนเรือสมัยกรุงศรีอยุธยา อยู่หนึ่งโขน คือ โขนเรือพระ ครุฑพ่าห์ เก็บรักษาอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ เจ้าสามพระยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา