อ่อนหัตถ์ - page 20

20
โจหลุยส์ ก็จะมี โชว์ในสเกลที่ใหญ่เหมือนเดิ มอยู่ทุกๆ ปี “เราจะ
ท�ำโชว์ใหญ่ทุ กปี ปีละครั้ง เริ่มปีหน้า ซึ่ งเราก็เตรี ยมเรื่องนี้มา
ห้าหกปีแล้วนะ เป็นเรื่องที่ใกล้ตัวคนไทย แต่ส่วนใหญ่เขาไม่รู้
แล้วก็จะมีโจหลุยส์ออนไอซ์ด้วย เชิดหุ่นบนพื้นน�้ ำแข็ง เป็นไง
ประหลาดใจล่ะสิ (หัวเราะ)”
ผมเพิ่งตระหนักได้ เมื่ อบทสนทนาด�ำเนินมาจนถึ งหัวข้ อ
ที่เกี่ยวเนื่ องกับแผนการมากมายมายในอนาคต ว่าชายที่นั่งอยู่
ตรงหน้าผม คื อผู้บริหารบริ ษัทโจหลุ ยส์เธียร์เตอร์ แน่นอนว่า
เมื่อเป็นบริษัท ย่อมมีเรื่องธุ รกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง เราจึงอดที่จะ
สงสัยไม่ได้ว่ าท� ำไมเขาถึงคิดว่าศิ ลปะแขนงนี้ ยังขายได้ อยู่
ในยุคสมั ยที่วัฒนธรรมตะวันตกกินพื้นที่ ศิลปะในประเทศเรา
เสียจนแทบเกลี้ยง
“ผมว่าศิลปะมันต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง อยู่กับสังคมปัจจุบัน
ให้ได้ มันเป็นพาณิชย์ศิลป์ เพียงแต่ผมใช้ศิลปะ มาก่อนพาณิชย์
เท่านั้นเอง”
“ผมเชื่อว่ าคนไทยไม่ได้ ทิ้งวัฒนธรรมหรอก แค่ไม่ ได้มี
ช่องทางส�ำหรั บเขา เหมือนน�้ ำ คุ ณใส่สีอะไรมันก็ เป็นสี นั้น
ช่องโทรทัศน์ เขาฉายอะไรเราก็ ได้ดูแบบนั้ น ตราบใดที่ มีเวที
มีช่องทาง ผมเชื่อว่าจะมี คนมาดูแน่นอน”
มือขวา
เราเดินออกจากออฟฟิศของพิสูตร เคลื่ อนย้ายร่างกาย
ตัวเองไปยังห้องซ้อมการแสดงที่อยู ่ติดกัน ที่ห้องนั้ นมีอีกหนึ่ง
บุคคลผู้ซึ่งอยู่เบื้องหลังโชว์ทั้งหมดของโจหลุยส์รอผมอยู่
“รกหน่อยนะครับ” เขากล่ าวในทันทีที่เราเดินเข้าไปในห้อง
ก่อนจะเริ่มแนะน�ำตัว “ผมชื่อ สุริ นทร์ ยังเขี ยวสด ลูกชายล�ำดับ
ที่ 7 ของครูสาคร ยังเขียวสด ซึ่งหน้ าที่หลักของผมคื อการดูแล
ด้าน Production เป็น Director ออกแบบและควบคุมโชว์
ทั้งหมดของโจหลุยส์”
“ในสมัยโบราณ เขาจะนิยมเล่นเรื่องที่เป็ นละคร แก้ว
หน้าม้ าบ้าง สุดสาครบ้ าง พอมารุ่นคุณพ่ อก็จะเปลี่ยนมาเป็น
เรื่องรามเกียรติ์” เขาเกริ่นถึงความเป็นมาของศิลปะการเชิดหุ่น
ละครเล็ก “พอมารุ่นผม เราจะมีพื้นฐานด้านโขน เพราะคุ ณพ่อ
ให้หัดโขนตั้งแต่เด็ก ก็เลยดัดแปลงรูปแบบการแสดงให้มันเข้า
กับตัวตนของเรา รูปแบบการเชิดมันเลยจะแตกต่างกับสมัยก่อน
ที่เวลาเชิดจะมีม่านบั งหน้า คนเชิดจะอยู ่ข้างหลัง มีฉาก มีพร็อบ
แต่พอรุ่นผม มันจะโชว์ลีลาการเชิดของคนเชิดด้วย” คุณสุรินทร์
เล่าถึ งความแตกต่างของการเชิดที่ผันแปรตามกระแสเวลา
“แต่พอรุ่นหลังๆ ผมเริ่มหันมาเล่ นเรื่องของต�ำนาน คื อมัน
จะไม่มีขอบเขตในความเป็นจริง ทุกวันนี้เรามีกรมศิ ลปากรที่คอย
ก�ำหนดกฎเกณฑ์อยู ่ ถ้าจะเล่ นในเรื่องเดิมๆ มันจะถูกบีบด้ วย
กรอบคิดเก่ าๆ ผมก็เลยหันมาเล่นเรื่องต�ำนาน ซึ่งเราสามารถท�ำ
บทได้ด้วยตัวเอง และท�ำให้หุ่นเราพัฒนาต่อไปได้ ”
“ผมท�ำเรื่องแรกคือพระราหู ไปได้รางวัลมาด้วยนะ (ชนะเลิศ
การประกวดจากงาน World Festival of Puppet Art 2006)
คือมันนอกกรอบแต่มันยังมีเรื่องราวของมันอยู่ เราท�ำดนตรีใหม่
ให้มันเกิดความร่ วมสมัยมากขึ้น ตั วหุ่ นตัวขาดครึ่งตั วได้ เลย
ใหญ่ขนาดไหนก็ได้ เล็ กขนาดไหนก็ได้ มันท�ำให้โชว์มีสีสัน และ
มีจินตนาการมากขึ้ น”
แน่นอนว่าเมื่ อเขาตัดสินใจที่จะแตกหั กกับขนบดั้งเดิม
ก็ย่อมจะมีทั้งคนที่เห็นด้วยและเห็นต่าง
“ก็จะมีคนถามประมาณว่า ท�ำแบบนี้ไม่ผิดหรอ ผมก็บอก
ว่าผมก็ไม่รู ้ ท�ำเพลงขึ้นมาใหม่อาจจะผิดผมก็รับผิดแต่ถ้าท�ำแล้ว
เด็กรุ่นหลังหั นมาสนใจ ผมยอมนะ เพราะว่าถ้าคุณมาเอิ งเอย
(ร้องเป็นท�ำนอง) มันหลับตั้งแต่เอิงแรกแล้ว (หั วเราะ) จริงๆ ผม