อ่อนหัตถ์ - page 25

25
หูเย่าปังออกจากต� ำแหน่ง ขณะที่ อีกฝ่ายคื อสมาชิกในพรรค
ที่ต้องการปฏิรูประบอบการเมืองการปกครองให้มีความเป็นเสรี
ยิ่งขึ้นภายใต้การน�ำของเลขาธิการของพรรคคนใหม่ ที่ขึ้ นมา
ด�ำรงต�ำแหน่งต่อจากหูเย่าปัง นามว่า จ้าวจื่อหยาง จ้ าวแสดงออก
อย่างชัดเจนในการปฏิเสธที่จะใช้ความรุนแรงเพื่อสลายการชุมนุม
โดยเชื่อว่าการกระท� ำนี้อาจส่งผลให้การปฏิรู ปเศรษฐกิจของจีน
จ�ำต้องหยุดชะงัก การแสดงออกไปในในแนวทางที่ต่อต้านของ
เขาต่อสมาชิกในพรรคคนอื่นๆถือว่าเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก เพราะ
นั่นเท่ากับเป็นการขัดขวางต่ ออ�ำนาจของเหล่าสมาชิกหัวเก่า
ผู้ทรงอ�ำนาจ และสุดท้าย สิ่งที่ จ้าวต้องจ่ายคือการที่เขาต้องถูก
ปลดออกจากต�ำแหน่ งและถูกจองจ�ำอยู่ในบ้านของตัวเองตราบ
จนวินาทีสุดท้ายของชี วิต (อ่านเพิ่มเติมในบันทึกลับจ้ าวจื่อหยาง
: เบื้องหลังเหตุการณ์นองเลือดเที ยนอันเหมิน, มติชน, 2552)
เหตุใดรัฐบาลเผด็ จการจึงต้องหวาดกลัวมวลชนที่ลุกฮือ
ขึ้ นมาต่อต้ านจนถึงขนาดที่ ต้ องใช้ความรุ นแรงในการระงับ
เหตุจลาจล? แน่ นอนว่าส่วนหนึ่ง การชุมนุมเช่นนี้ย่อมแสดงออก
ถึงความขาดเสถียรภาพของรัฐในการปกครอง ผู้น�ำจึ งต้องหา
ทางแสดงออกซึ่งความเหนือกว่าต่อประชาชนของตนเอง อย่างไร
ก็แล้วแต่ สิ่งที่เป็ นสาเหตุส�ำคัญที่ถูกปิดบังจากสั งคมคือความ
รุนแรงที่ เกิดขึ้ นที่เที ยนอันเหมินนั้น เป็นแค่หนึ่ งในเครื่องมื อที่
กลุ่มผู้น�ำและสมาชิกในพรรคใช้เพื่อคานอ�ำนาจและแสดงออก
ถึงจุดยื นทางการเมืองของตัวเอง ฝ่ายอนุรักษ์ นิยมที่ยังคงยึดติด
กับเหตุการณ์ในสมั ยการปฏิวัติวัฒนธรรมยังคงเชื่ อว่าสุดท้ าย
แล้วความรุนแรงจะเป็ นสิ่งที่ แก้ไขปัญหาความขัดแย้งและน�ำ
สังคมกลับสู่ความเป็นปกติ ผู้อาวุโสเหล่านั้นจึงไม่ มีความลังเล
ใดๆ ทั้งสิ้น ที่จะออกค�ำสั่ งให้กองทัพออกปราบปรามผู ้ที่เห็นต่าง
จากพรรคและอุดมการณ์คอมมิวนิสต์ ชีวิตคนจ�ำนวนมากจึงต้อง
ถูกสังเวยไปเพื่อที่จะรักษาและธ�ำรงไว้ซึ่งอ�ำนาจในรู ปแบบเก่า
เมื่อเรากล่าวถึ งสิ่งที่เรียกว่าอ�ำนาจ สิ่งนั้ นหมายถึงอะไร?
เหมือนหรือต่างไปจากที่คนทั่วไปรู้จัก? อ�ำนาจ ตามพจนานุ กรม
ภาพถ่ายวันที่ 19 พฤษภาคม
จ้าว จื่อหยาง เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีน (กลาง) กำ�ลังพูดกับกลุ่ม
นักศึกษาที่กำ �ลังอดอาหารประท้ วงในตอนเช้า ที่จัตุรั สเทียนอันเหมิน
เขาหลั่งน้ำ �ตาพร้อมกล่าวให้ นักศึกษากลับไป ทำ�ให้โดนปลดออกจาก
ตำ�แหน่ง โทษฐานแสดงความเห็นใจนักศึกษา และถูกกักบริเวณในบ้าน
พักเกือบ 16 ปี จนเสียชีวิ ตในปี 2548