Read me 22 - page 20
20
“แต่
ก่
อนบ้
านป้
าอยู่
แถวสะพานสอง ทุ
กวั
นนี้
ย้
ายไปอยู่
ลาดพร้
าว 101 แต่
ยั
ง
ขายที่
ร้
านนี้
เหมื
อนเดิ
มมา 30 ปี
มั
นย้
ายไม่
ได้
เพราะที่
ทำ
�กิ
นมั
นหายาก ยิ่
งขายของ
ช่
วงเช้
าแล้
วเนี่
ย ถ้
ามี
ลู
กค้
าแล้
ว อยู่
ไกลก็
ต้
องยอม ปกติ
ต้
องตื่
นตี
สามครึ่
ง มาเตรี
ยม
ของ อย่
างช้
าสุ
ดคื
อตี
สี่
และต้
องเข้
านอนเร็
ว ถึ
งกั
บต้
องเลิ
กดู
ละครหลั
งข่
าว ไม่
งั้
น
ตื่
นไม่
ไหว เวลาดู
ข่
าวก็
ดู
ช่
วงห้
าโมงเย็
น กิ
นข้
าวหนึ่
งทุ่
ม กิ
นเสร็
จก็
ไหว้
พระ ขึ้
นนอน
เลย พอตี
สองมั
นจะรู้
สึ
กตั
วโดยอั
ตโนมั
ติ
ข้
าวเช้
าก็
ต้
องเลิ
กกิ
น เพราะตอนขายไม่
มี
เวลากิ
นต้
องเปลี
่
ยนมากิ
นกาแฟกั
บปาท่
องโก๋
แทน กิ
นเหมื
อนเดิ
มมายี
่
สิ
บกว่
าปี
แล้
ว”
“ตื่
นมาเตรี
ยมของก็
ไม่
ได้
เตรี
ยมอะไรมาก ยุ่
งสุ
ดคื
อตอนเปิ
ดร้
าน ต้
องแข่
งกั
บ
เวลา ภายในครึ่
งชั่
วโมง แล้
วก็
ต้
มน้
ำ
� ตั้
งกระทะให้
เดื
อด เตรี
ยมแป้
งปาท่
องโก๋
ที่
นวด
หมั
กไว้
ตั้
งแต่
เย็
นวาน มาตั
ดแบ่
งรอทอด พอเช้
าตรู่
ปั๊
บคนเริ่
มมา ก็
พร้
อมขายพอดี
”
“ลู
กค้
าส่
วนใหญ่
จะเป็
นครู
กั
บนั
กเรี
ยน เพราะร้
านป้
าอยู่
ใกล้
โรงเรี
ยน พอเด็
ก
เข้
าโรงเรี
ยนหมดแล้
ว ก็
เปลี่
ยนมานั่
งเย็
บผ้
า เช้
าของป้
าอาจจะเป็
นเช้
าที่
ดู
วุ่
นวาย
หน่
อย แต่
ก็
ส่
งลู
กๆ เรี
ยนจบกั
นทุ
กคน อี
กอย่
างคื
อเช้
าของป้
าก็
ไม่
ได้
แปลกไปกว่
า
ของใคร เพราะต่
างต้
องตื่
นมาเจอหน้
าลู
กค้
าพร้
อมๆ กั
น ได้
ขายของให้
ลู
กค้
าอิ่
ม
ท้
อง มี
พลั
งไปทั้
งวั
น ก็
มี
ความสุ
ขดี
”
“พี่
ไม่
ค่
อยได้
นอนเท่
าไหร่
ส่
วนใหญ่
ต้
องตื่
นตี
สาม กรณี
บ้
านใกล้
แต่
เพื่
อนพี่
บางคนอยู่
ปริ
มณฑล ก็
ต้
องตื่
นตี
สอง เพื่
อมาเริ่
มกวาดถนนตอนตี
ห้
า เสร็
จงานอี
ก
ที
ประมาณบ่
ายโมง ลำ
�พั
งเงิ
นเดื
อนจาก กทม ก็
ไม่
ได้
เยอะแยะอะไร หลั
งบ่
ายโมง
ก็
ไปค้
าขายต่
อ เข้
านอนจริ
งๆ ก็
เที่
ยงคื
นกว่
าๆ”
“พนั
กงานแต่
ละคนจะมี
บริ
เวณแนวถนนที่
กำ
�หนดไว้
ให้
กวาดเป็
นประจำ
� คน
หนึ่
งยาวประมาณ 500 เมตร อย่
างพี่
ก็
กวาดตรงนี้
มาสิ
บสี่
ปี
แล้
ว คนส่
วนใหญ่
มั
ก
เห็
นพนั
กงานกวาดเฉพาะแนวฟุ
ตบาท แต่
จริ
งๆ แล้
ว หน้
าที่
รั
บผิ
ดชอบมั
นเยอะ
กวาดพื้
นมั
นรวมไปถึ
งสะพานลอย เกาะกลางถนนมี
หญ้
าขึ้
นรก ก็
ต้
องข้
ามถนน
ไปดึ
งออก บางที
กลางถนน มี
ซากหมาแมวโดนรถชน ก็
ต้
องไปเก็
บซากออกมา ไม่
งั้
นมั
นจะแห้
งกรั
งอยู่
ตรงนั้
น ต้
องคอยดู
ท่
อระบายน้
ำ
�ว่
ามั
นตั
นหรื
อเปล่
า ไม่
งั้
นตอน
หน้
าฝน น้
ำ
�ขั
งมากๆ ลำ
�บากเราต้
องมากวาดน้
ำ
�เพิ่
มอี
ก ถ้
าปล่
อยให้
สกปรก หรื
อมี
คนร้
องเรี
ยน จะมี
คนตรวจสอบว่
าพื้
นที่
ตรงนั้
นเป็
นของใคร แต่
เดี๋
ยวนี้
ดี
ที่
คนทิ้
งขยะ
ลงพื้
นน้
อยกว่
าเมื่
อก่
อนเยอะ”
“ตอนเช้
าสำ
�หรั
บพี
่
บางครั
้
งไม่
อยากตื
่
นหรอก อากาศดี
จะตาย แต่
มั
นชิ
นแล้
วล่
ะ
คนทำ
�งานแต่
เช้
ามาเป็
นสิ
บๆ ปี
มั
นชิ
นกั
บการตื่
นเช้
าทุ
กคนแหล่
ะ เช้
าสำ
�หรั
บพี่
มั
น
ไม่
ต่
างไปกว่
าใครหรอก ทุ
กคนต้
องตื่
นเช้
าขึ้
นมาทำ
�อะไรซั
กอย่
าง บางคนอาจจะ
ตื่
นเช้
ากว่
าพี่
ด้
วยซ้
ำ
� เพื่
อออกเดิ
นทางไปถึ
งที่
ทำ
�งานช้
ากว่
าพี่
เช้
าสำ
�หรั
บทุ
กคนมั
น
ก็
คื
อการเริ่
มต้
นใหม่
อะไรที่
ไม่
ดี
ก็
ทิ้
งไว้
กั
บเมื่
อวาน วั
นนี้
มาเริ่
มทำ
�สิ่
งใหม่
ๆ อาจจะ
เป็
นการกระทำ
�เหมื
อนเดิ
ม แต่
ทำ
�ให้
เกิ
ดสิ่
งที่
ดี
ขึ้
น”
พรรนิ
ภา ทวี
สุ
ข (เจ้
าของร้
านกาแฟโบราณ ซอยลาดพร้
าว 62)
ศรี
ไพร คล้
ายทอง (พนั
กงานกวาดถนน กทม.)
1...,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19
21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,...50