นิตยสาร ลายสาระ - page 26

LAST Issue –– 25
จะปิดประตูไม้บานเล็กให้สนิท
เสียงกระแทกประตูอย่างแรงท� ำให้
หญิ งทั้ งสี่สะดุ้ งตกใจแต่ หาได้กลั วไม่
ชายฉกรรจ์ สองคนแต่งชุดสีด�ำตั้งแต่หั ว
จรดเท้าย่างก้าวเข้ามาในห้องพร้อมกับ
กลิ่ นคาวเลือด “ราชินีมิน!”
“ฉั นคื อราชินี มิน” หญิ งสาวกล่ าว
อย่างใจเย็ น มือเรียวยื่นไปหยิบถ้วยชาขึ้น
จิ บ “พูดภาษาของเราได้ดีทีเดียว แต่ยัง
ถือว่าใช้ไม่ ได้ เห็ นได้ชัดว่าภาษาของเรา
ยากเกินไปส�ำหรับคนเถื่อน...อย่างพวก
เธอ” รอยยิ้มเยาะของสาวใช้ ที่บัดนี้นั่งอยู่
บนเบาะรองนั่ งของราชินีมินท�ำให้อีกฝ่าย
โมโห ชายตัวใหญ่เดินเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึง
ตั วสาวรับใช้ ผมสั้นที่ นั่งหันหลังห่างจาก
หญิ งชราไม่มากนักปากกระบอกปื นยกขึ้น
จ่ อหัว
“ขอลาเพคะ” สาวใช้กล่ าวก่อนจะก้ม
ค� ำนับหญิงสาวที่ ท�ำหน้ าที่แทนราชินีมิ น
เพียงเพื่ อที่จะท�ำให้เหล่ าคนเถื่อนปักใจ
เชื่ อว่าหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงข้ างคือราชินี
ตัวจริ ง
‘ปัง’ เสียงปื นนัดแรกดังขึ้นพร้อมกับ
น�้ ำตาหยดแรกที่ไหล หญิงสูงศั กดิ์ที่หลบ
ซ่ อนอยู่ บัดนี้ยกสองมือขึ้นปิ ดหู แต่เสียง
ปื นเมื่อครู่ก็ยังคงสะท้ อนก้องอยู่ไม่หาย
หญิงชราก้ มลงมองหยดเลือดที่
กระเด็ นเปรอะตามชุ ดฮันบกของเธอ
“โหดเหี้ยมสมชื่อคนเถือน แต่ฉันก็ยังต้อง
ชมกับความกล้าบุ กเข้ามาท�ำร้ายราชิ นี
ของประเทศเราโดยไม่กลัวอาญาใดๆ
ใครรึที่อยู่เบื้องหลัง”
“ไม่รู้รึ ก็องค์ชายแดวอนเองไง เมื่อเธอ
ตาย” ปากกระบอกปืนด�ำเมื่อมหันไปยัง
สาวใช้ซึ่งนั่ งอยู่ตรงที่ของราชินี “การรวม
ประเทศให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่ งของญี่ปุ ่น
ก็จะเกิดขึ้น หมดเสี้ยนหนามเสียที”
หญิงชราเหลื อบไปเห็ นชายอีกคน
ก�ำลั งเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้ า แต่ก่อนที่ชาย
คนนั้นจะเอื้อมมื อไปเปิด เธอกระโจนไป
เกาะชายกางเกงของอีกฝ่าย “ฆ่าฉั นแทน
ราชินีมิ นเถิด” สิ้นค� ำ ร่ างไร้วิ ญญาณ
ของหญิงชราก็ฟุ บลงแนบเท้าชายผู ้ปลิด
ชีวิ ต อีกฝ่ ายสะบัดเท้าก่ อนหมดความ
สนใจในตู้ ไม้ เดิ นไปหยุ ดยืนข้ างชาย
อีกคน เผชิญหน้ าหญิงสาวที่รับบทราชินี
“ถึงแม้ฉันจะตาย แต่โชซอนก็จะยิ่ง
ใหญ่ ไม่ตกเป็นของคนเถื่อนอย่างแน่นอน”
ชายฉกรรจ์สองคนหัวเราะขึ้นในทันใด
“เสียดายที่ ราชินีมินจะไม่ได้ อยู่ดูอนาคต
ของโชซอน...เพคะ”
‘ปัง’ เสียงปืนนั ดสุดท้ ายดังขึ้นตาม
ด้วยเสียงถ้ วยแก้ วหล่ นจากมื อแตก
ตามด้วยเสียงฝีเท้าหนั ก และเสียงประตู
ไม้ถูกเหวี่ยงปิ ดอย่างแรง หญิ งสู งศักดิ์
ร้องไห้ ตัวโยนแต่ปราศจากเสียง สองมือ
ก�ำแน่น เคียดแค้นและเสี ยใจ น้อยใจใน
ชะตากรรม เหนื่อยล้ าและภาวนาให้มี
ทหารในพระราชวั งเข้ ามาพบโดยเร็ ว
เพื่อที่จะออกไปเย้ ยหยันในความล้มเหลว
ของศัตรู และเพื่ อที่จะได้ออกไปช่ วยสามี
ว่าราชการ รักษาเอกราชของโชซอน
04
หญิงสูงศักดิ์สูดหายใจลึ ก สองบ่าตั้งตรง ดวงตาเรียวบัดนี้แน่วแน่
และปราศจากนํ้าตา ราชินีมินหันไปสบตาสาวใช้ที่นั่งอยู่ ไม่ห่างนัก
รอยยิ้มบางๆ พร้ อมพยักหน้าจากราชินีท�ำให้เธอยิ้มคลอนํ้าตา