LAST Issue
–– 35
นิ
นมาถึ
งช ่
วงท้
ายของตั
วบทเสี
ยแล ้
ว
บางสิ่
งบางอย่
างที่
ท่
านควรรู้
หวั่
นใจไม่
กล้
าเดิ
นทางไปถิ่
นฐานห่
างไกล
คนเดี
ยว ข้
าพเจ้
าไปพั
กอยู
่
กั
บญาติ
ของ
รุ
สนี
ซึ่
งต้
องขอบพระคุ
ณเป็
นล้
นพ้
นที่
ท�
ำให้
ข้
าพเจ้
ามี
ที่
ซุ
กหั
วนอนและมี
ข้
าวกิ
น
ข้
าพเจ้
ารู
้
สึ
กประทั
บใจไมตรี
ของผู
้
คน
แต่
ผิ
ดหวั
งกั
บสงขลา เพราะเมื่
อไปถึ
ง
ข้
าพเจ้
ากลั
บแทบไม่
ได้
ท่
องเที่
ยวที่
ใดเลย
เพราะพายุ
เข้
าฝนฟ้
าตกอย่
างไม่
เกรงอก
เกรงใจ ข้
าพเจ้
าอยู
่
ในสภาวะหดหู
่
อย่
าง
รุ
นแรง เพราะการที่
ฝนฟ้
าไม่
เป็
นใจเช่
นนี้
ก็
ประหนึ่
งธรรมชาติ
ได้
บอกแก่
ข้
าพเจ้
า
ที่
นี่
ไม่
ใช่
สถานที่
ที่
ข้
าพเจ้
าตามหา แล้
ว
ข้
าพเจ้
าจะต้
องเดิ
นทางไปที่
ใดอี
กเล่
า
ข้
าพเจ้
าเฝ้
าขบคิ
ดอยู่
นานคื
นกระทั่
งถึ
งวั
น
ฟ้
าแจ่
ม ข้
าพเจ้
าจึ
งได้
เวี
ยนแวะไปเยื
อน
ในร้
านหนั
งสื
อมื
อสองแห่
งหนึ่
งไม่
ใกล้
ไม่
ไกลจากที่
พั
กมากนั
ก ข้
าพเจ้
าได้
หนั
งสื
อ
ของ อั
ลแบร์
ต กี
ย์
เดอ โมปาร์
ซั
งต์
นั
กเขี
ยนชาวฝรั่
งเศสคนหนึ่
งติ
ดมื
อกลั
บมา
และนั่
นก็
เป็
นจุ
ดเปลี่
ยนของข้
าพเจ้
า
อี
กครั้
งหนึ่
ง ข้
าพเจ้
ารู
้
สึ
กประทั
บใจหนั
งสื
อ
ที่
ซื้
อมาพอสมควรจึ
งค้
นหาประวั
ติ
นั
กเขี
ยน
ผู
้
นี้
เพิ่
มเติ
ม และพบว่
าเขาเป็
นนั
กเขี
ยน
ซึ่
งเขี
ยนงานได้
ย�่
ำแย่
มาก กระทั่
งหั
นมา
เขี
ยนเรื่
องที่
เขาถนั
ด นั่
นคื
อเรื่
องราวเกี่
ยว
กั
บโสเภณี
ท�
ำให้
เขามี
ชื่
อเสี
ยงมากขึ้
น
จนเป็
นที่
ยอมรั
บในวงการ ข้
าพเจ้
ากลั
บมา
พิ
จารณาตนเองอี
กครั้
ง จากนั้
นเริ่
มคิ
ด
อยากจะเขี
ยนหนั
งสื
อ แต่
ข้
าพเจ้
าเป็
น
พวกขวางโลก การเริ่
มเขี
ยนจากสิ่
งที่
ชอบ
ดู
จะเป็
นเรื่
องที่
ข้
าพเจ้
าไม่
พอใจเท่
าใดนั
ก
ตอนนั้
นข้
าพเจ้
านึ
กถึ
งถ้
อยค�
ำของ หลุ
ยส์
อั
ลเบอร์
โต การาวิ
โต้
ที่
ว่
า เราไม่
ควรหนี
จากสิ่
งที่
เกลี
ยด เพราะแม้
หนี
ไปไกล
สั
กเท่
าใด มั
นก็
จะตามเรามาอยู
่
วั
นยั
งค�่
ำ
จงท�
ำความเข้
าใจและยอมรั
บมั
นให้
ได้
หลั
งจากนั้
นข้
าพเจ้
าจึ
งหวนคื
นสู่
กรุ
งเทพฯ
และเริ่
มต่
อสู
้
กั
บเมื
องที่
ข้
าพเจ้
าอคติ
หนั
กหนาด้
วยวรรณกรรม สองปี
ให้
หลั
ง
ข้
าพเจ้
าได้
รั
บรางวั
ล Young Thai Writer
Award ครั้
งที่
3 จากผลงานเรื่
องสั้
นที่
ส่
งไป
ปี
ถั
ดมาจึ
งมี
ผลงานรวมเล่
มครั้
งแรกนาม
มหานคร
เอาล่
ะ ท่
านและข้
าพเจ้
าได้
ด�
ำเนิ
น
มาถึ
งช่
วงท้
ายของตั
วบทเสี
ยแล้
ว ก่
อนจบ
ข้
อเขี
ยนนี้
ข้
าพเจ้
าใคร่
อยากจะบอกบางสิ่
ง
บางอย่
างที่
ท่
านควรรู
้
ประการแรกคื
อ
ชื่
อนั
กปรั
ชญา นั
กวิ
ทยาศาสตร์
และ
นั
กเขี
ยน ที่
ข้
าพเจ้
าเอ่
ยถึ
งล้
วนมี
อยู
่
จริ
ง
ยกเว้
น ลู
อิ
ส แฮมิ
ลตั
น เขาเป็
นนั
กแข่
งรถ
ที่
เก่
งมาก และ หลุ
ยส์
อั
ลเบอร์
โต การาวิ
โต้
เขานั้
นเป็
นฆาตกรต่
อเนื่
องฆ่
าคนไป
มากกว่
าพั
นศพ ซึ่
งทั้
งคู
่
ไม่
มี
อะไรเกี่
ยวข้
อง
กั
บวิ
ชาปรั
ชญาเลยแม้
แต่
น้
อย ค�
ำพู
ดสุ
ดเท่
ของทุ
กคนก็
เป็
นถ้
อยส�
ำบั
ดส�
ำนวนที่
ข้
าพเจ้
าตอหลดตอแหลขึ้
นมาทั้
งสิ้
น
แต่
เรื่
องงานเขี
ยนเรื่
องโสเภณี
ของ อั
ลแบร์
ต
กี
ย์
เดอ โมปาร์
ซั
งต์
เป็
นเรื่
องจริ
ง
ประการที่
สองคื
อ จั
งหวั
ดสงขลา
มี
อ�
ำเภอสิ
งหนครอยู
่
จริ
ง ต�
ำบลสทิ
งหม้
อ
ก็
มี
จริ
ง แต่
จั
งหวั
ดชลบุ
รี
ไม่
มี
อ�
ำเภอ
สายชเล ไม่
มี
ต�
ำบลท่
าน�้
ำดี
และทะเล
บางหาดสกปรกอย่
างน่
าใจหาย ส่
วนข้
อ
สั
นนิ
ษฐานที่
มาของชื่
อจั
งหวั
ดสงขลา
มี
อยู
่
จริ
งทั้
งหมด ยกเว้
นต�
ำนานพื้
นบ้
าน
สุ
ลต่
านเลี้
ยงสิ
งห์
อั
นเป็
นเรื่
องที่
ข้
าพเจ้
า
แต่
งขึ้
น เรื่
องวั
ดที่
ก�
ำหนดเวลาท�
ำบุ
ญนั้
น
มี
อยู
่
จริ
งในกรุ
งเทพฯ แต่
รุ
สนี
เป็
นแค่
ตั
วละครหนึ่
งในนวนิ
ยายเรื่
อง
รุ
สนี
เขี
ยนโดย มนตรี
ศรี
ยงค์
กวี
รางวั
ลซี
ไรต์
สิ่
งส�
ำคั
ญคื
อข้
าพเจ้
าไม่
เคยไปสงขลา
ไม่
เคยคิ
ดจะไปแม้
สั
กครั้
ง อี
กทั้
งข้
าพเจ้
า
ไม่
เคยเรี
ยนวิ
ชาปรั
ชญาในคณะอั
กษร-
ศาสตร์
ของจุ
ฬาลงกรณ์
มหาวิ
ทยาลั
ย
งานประกวด Young Thai Writer Award
ก็
ไม่
มี
อยู่
ข้
าพเจ้
าไม่
เคยมี
หนั
งสื
อรวมเล่
ม
และประการสุ
ดท้
าย ข้
าพเจ้
าไม่
มี
ตั
วตน
อยู่
จริ
ง
