นิตยสาร ลายสาระ - page 40

LAST Issue –– 39
ของเด็กสาวออก
“ค่ อยๆ กะพริบตาช้ าๆ นะครับ” เด็กสาวค่อยๆ กะพริบตา
ของตน โลกรอบข้ างของหญิงสาวยังคงพร่ าเลือน แสงสว่ าง
ที่ ตนเองไม่ เคยรู้จั กสาดกระทบนัยน์ ตา ผ่านไปซักพั กหนึ่ ง
โลกที่หญิ งสาวเห็นผ่ านนัยน์ตาก็เริ่มชัดขึ้น...ชัดขึ้นภาพตรงหน้า
ของหญิ งสาวเป็นชายคนหนึ่ง แม้ หญิงสาวไม่เคยเห็ นหน้า
แต่เธอก็มั่นใจว่านั่นคือพ่อของเธอ
“คุ ณพ่อคะ” เด็กสาวเอ่ยด้วยความดีใจพร้อมหยดน�้ำตาใส
ตาของเธอหายแล้ว ดวงตาที่จะท�ำให้เธอมองเห็นโลกที่ สวยงาม
ใบนี้
“ลูกพลอยๆ ลูกมองเห็นแล้ วใช่ไหม ลูกเห็นพ่ อ
ใช่ ไหม!!” ผู้เป็นพ่ อสวมกอดลูกสาว น�้ำตา
กลั่นตั วไหลออกมาด้วยความหวั งที่เขา
มีมาทั้งชีวิตกลายเป็นความจริง...
ระหว่ างทางอีกครา
“ขอบคุ ณหมอมากนะครั บ
ที่รักษาลูกของผมจนหายเป็นปกติ”
ชายหนุ่มเอ่ ยกล่าวด้วยความซึ้งใจ
“หมอเต็มใจครับ มันเป็นหน้ าที่
ของหมออยู่แล้ว”
“ลู กพลอยลาคุ ณหมอก่ อนสิ จ๊ ะ
แล้ วเราจะได้ กลับบ้ านกัน” เด็ กสาวเดิ นมา
ขอบพระคุณคุณหมอตามที่พ่อตนบอกหลังจากทั้งสอง
ร�่ ำลาคุ ณหมอเสร็ จก็ไปขึ้นรถยนต์ เพื่ อเดินทางกลับบ้ าน
รถขั บออกไปได้ซั กพั ก เอี๊ยด! เสียงล้อรถบดกั บพื้ นถนน
ชายหนุ ่มเหยียบเบรกกะทั นหั น บรรยากาศและเหตุการณ์
เหมือนเดิมเกิ ดขึ้นอีกครา
“เกิ ดอะไรขึ้ นคะคุ ณพ่ อ?” เด็กสาวเอ่ยถามผู ้เป็ นพ่อ
แต่คราวนี้ เธอไม่ได้รอค�ำตอบ เธอเงยหน้ าขึ้นมอง เบื้องหน้ า
ของเธอเป็ นกลุ่มคนจ�ำนวนมากเดินขบวนอยู่ บนถนน บางคน
ถือป้ายที่เขี ยนอะไรบางอย่างที่เธออ่านไม่ ออก บางคนถือไม้
ลากไปตามถนน มี เสียงแตรจากรถยนต์รอบข้างดังขึ้นระงม
เป็นกลุ่มคนกลุ่มเดิมที่ออกมาชุมนุมประท้วง พวกเขายังคงไม่ได้
รั บสิ่งที่ เขาปรารถนา แต่วันนี้ต่างจากวันก่อน บรรยากาศรอบๆ
ดูคุกรุ่น ผู้ชุมนุมหลายคนถืออาวุธไว้ในมือ ห่างออกไปมีกลุ่มคน
แต่งชุดในเครื่องแบบอะไรซักอย่างยืนอยู่
“คุณพ่อคะ นี่มันอะไรกั นคะ นี่คงไม่ใช่ งานฉลองที่คุณพ่อ
เคยพู ดถึงใช่ ไหมคะ” หญิ งสาวเอ่ ยถามด้วยความสับสน
กับบรรยากาศที่เธอเหมือนเคยรับรู้มาก่ อน แต่ภาพจินตนาการ
ในวันที่เธอมองไม่เห็น กับวันนี้มันช่างต่างกันนัก
“เออ...เออ ไม่ใช่อย่างนั้นลูก คือคนพวกนี้ ...” ผู้ เป็นพ่อ
พยายามอธิบายกับลูกของตน แต่เขาก็นึกข้ออ้างไม่ออก
บึ้ม! เสียงระเบิดดังขึ้นมาจากทางกลุ่ มผู้ ชุมนุม ผู้ต่างคน
วิ่งหนี แตกกระจายไปคนละทิศทาง กองทหารพร้ อมอาวุ ธ
ครบมือถูกสั่งให้ออกมาสลายการชุมนุม ร่างไร้ชี วิต
และผู้ บาดเจ็ บทอดกายอยู ่ตามท้ องถนน
เลือดและกระสุนถูกส่งผ่านสวนทางกั น
ผู้ คนต่ างวิ่งหนี ไม่มี ใครช่ วยใคร
เด็ กสาวได้ เห็นภาพอั นโหดร้าย
ตรงหน้า งานเฉลิ มฉลองที่เธอ
ใฝ่ฝัน คลุ้งคาวไปด้วยกลิ่นเลือด
และควันปืนอย่างนี้เหรอ ชายหนุ ่ ม
เห็นรถคันหน้าเลี้ยวหลบเข้ าซอย
หนี เ หตุ กา รณ ์ ชุ ลมุ นข ้ า งหน ้ า
ชายหนุ่มตัดสินใจเลี้ยวตามไปทันที
รถของสองพ่อลูกเลี้ยวหายลั บซอยไป
แล้ว เหลือไว้เพียงเสียงดังของปืนและชีวิตของ
ผู้คนที่ก�ำลังหล่นหายดั่งเศษใบไม้ร่วง ปัง...ปัง...ปัง...
บ้าน
หลังจากผ่ านเหตุการณ์นั้นมาในที่ สุดรถของสองพ่อลูก
ก็มาถึ งบ้าน เด็ กสาวก้มหน้าไม่พู ดอะไรมาตลอดทาง ชายหนุ่ม
ดับเครื่ องยนต์และเปิดประตูรถออก
“ถึงแล้วจ้ ะลูกพลอย ลื มเรื่องเมื่ อกี๊ไปเถอะ เข้ าบ้าน
ของเรากันนะ”
“ตาพาหนูพลอยไปอาบน�้ำแล้วจัดโต๊ ะกั บข้าวเลยนะ”
ชายหนุ่มสั่งเสร็จก็เดินขึ้นห้องของตนไปอาบน�้ำ
“ไปอาบน�้ำกันเถิ ดค่ะคุณหนู ” สาวใช้กล่าวกับเด็กสาว
“พี่ตาคะหนูอยากไปที่สวนก่อน” สาวใช้ได้เห็นสายตาของ