Read me 12 - page 16

| Read Me 12 16
ก็ผ่านความลำ �บากมาเหมือนกัน แต่ พี่เรียกมันว่ าช่วงเวลา
ที่ไม่ประสบความสำ �เร็จ คือการค้ า ขายดี ขายไม่ดี ขายไม่ได้
มันมี เจอของแพงน้ ำ�ท่วมอย่ างนี้ แต่พี่ไม่ได้มองเป็นปัญหา
หนัก ค่อยๆ แก้ไป อย่าไปคิดเยอะ เพราะเวลาเราทุกข์ทำ�ให้
ไม่มีสติ แล้วเราจะแก้ไม่ได้”
การเช่าพื ้นที่ขายของไม่ ว่าจะขายอะไร ต้องเลือกทำ�เล
ให้ดี บางคนมีที่ดีอยู่แล้วไม่ พอ เพราะคนค้าขายมักนิยม
ของขลังของบูชา พี่ ไม้บอกว่ า “ของขลังคนไทยต้องมี
อยู่แล้ว แต่ของเราไม่ได้ไปเสาะหาเอง คือพวกเพื ่อนสนิท
มิตรสหาย เขารู้ว่าเราขายของ ก็เอาพระมาให้บูชา เอายันต์
ที่เกี่ยวกั บค้าขายมาให้ บ้ างเอาชูชกมาให้ ”
“การขายส้มตำ�จริงๆ มันก็เหมือนอาหารทุกอย่างแหละ
ตำ�ให้อร่อย รสชาติดี ความสะอาดมี ราคาอย่ าเอาเปรียบ
ลูกค้า” พี่ไม้ทิ ้งท้าย
ธนาดร ชั ชราภรณ์ พ่อค้ าส้มตำ �บนแผงตลาดนัด
หน้ามหาวิทยาลัยรังสิต บอกเราว่า “เรี ยกพี่สั้นๆ ว่าพี ่ไม้
แต่ถ้าเรียกยาวๆ ก็ ไม้ป่ าเดียวกัน (หัวเราะ) พี่ขายส้มตำ �
มา 10 ปี แล้ว แต่ ไม่รู้เหมื อนกั นว่าทำ�ไมเลือกอาชี พนี้
มั นแบบเราทำ�ได้ แล้วบังเอิญว่าทำ�แล้วออกมาดีก็ทำ �ต่อไป
เป็ นอะไรที่ สนุ กด้ วยตรงที่ ได้เจอลู กค้ าบางที คุ ยกั น
จนสนิ ทก็ มี แต่ก็เคยเจอลูกค้าแปลกๆ แบบเมาๆ มาถึง
สั่ งบะหมี ่เกี๊ ยว ซึ่ งเราก็ มองว่าร้ านเรามันเหมื อนร้ าน
บะหมี ่ เกี๊ ยวตรงไหนวะ เราก็ บอกว่ าไม่ มี ขายส้ มตำ �
เขาก็มองร้าน และขอโทษเราแล้วก็ไป”
ส้มตำ�พี่ไม้มีหลายราคา ถูกสุด 25 บาท จนถึง 300 บาท
ซึ่งราคาขึ ้นอยู่กับความต้องการของลูกค้าว่าใส่ของเยอะ
ขนาดไหน และแม้การขายส้ มตำ �บนแผงจะไม่มี ที ่นั่ งกิน
ให้ ลูกค้า แต่เขาสามารถขายได้ ถึง 200 ถ้วยโฟมต่อวัน
“กว่ าพี่ จะขายส้มตำ �จนเลี้ ยงชีพตัวเองได้ถึงทุกวั นนี้
แผงส้มตำ� ลงทุนน้ อย ขายได้ราคา