Read me 12 - page 18

| Read Me 12 18
คุ ยกั บพวกเขาได้ สักพั ก ก็ เริ่ มมี จานส้ มตำ � ลาบ
ข้าวเหนียว มาวางตรงหน้า (ล่อตาและยั่ วน้ำ�ลายมาก!)
พาให้วงสนทนาลื่ นไหลดีแท้ “มั นเป็นมื้อพิ เศษสำ�หรับ
พวกเรานะ คล้ ายๆ เป็นมื้ อเติมไฟ กินส้ มตำ�แล้ วแซบ
มีอารมณ์ ทำ�งานต่ อ สั่ งมารวมๆ กัน ดูเยอะดี ก็ แบ่งกันกิน
เพราะเป็นอาหารที่พวกเรากินด้วยกั นได้”
ส้มตำ �เข้ าปาก บรรยากาศของการพูดคุยเริ่ มคึกคัก
ดิว ในฐานะรุ่นพี่ ปล่อยให้น้องๆ มีความสุขกั บมื้ อพิเศษนี้
อย่างเต็มที่ และหันมาพูดกับเราต่อ “คือเราว่าทุกๆ อย่าง
พอได้ มาคุยกัน มารวมตัวกัน ข้อมูลมันไหลนะ เพราะเรา
จะเชื่อในทุกคน จริงๆ ข้อดีของสภาส้มตำ� หรือสภากาแฟ
คือมั นจะเป็นที่ที่ ข้อมู ลไหล อย่างที ่ V2Gether ของเรา
เราจะเชื่อเสมอว่าทุ กคนมีไอเดียดี อยู่ ในตัว แค่มั นไม่มีที ่
ที ่จะเป็นแหล่งพบปะพูดคุย แสดงความสามารถ พูดง่ายๆ
คื อเราไม่ได้ ว่ าอะไรนะ แต่สั งคมไทยไม่ มี เวทีให้ เด็ กๆ
อย่างเราแสดงความคิดมากขนาดนั้นน่ะ มั นมีแต่ระบบ
Seniority เหมือนผู ้ใหญ่กว่าก็จะมาตี กรอบความคิดให้ เรา
ว่า เฮ้ ย ให้โจทย์มาเท่านี้นะ ถ้าคุ ณออกนอกกรอบคุณจะ
ถูกตีกลับเข้ามา นี ่คือสังคมทั่วๆ ไป แต่ที ่พวกเราอยู่ ชมรม
เราเนี่ย เปิ ดโอกาสแม้กระทั ่งเด็ก คือผู้ใหญ่ก็ได้มาเรียนรู้
ไอเดียใหม่ๆ ของเด็ก และเด็กก็ได้เรียนรู้จากประสบการณ์
ของผู ้ใหญ่ด้วย”
ส้ มตำ�ชุดแรกเริ่มพร่ อง เบิ้มอาสาไปสั่ งชุ ดที่สอง
จั ดเต็ มไม่ แพ้ ชุดแรกมาเสิ ร์ ฟให้ ทุ กคนเติ มพลังกาย
(และพลังใจ) กันต่อ ดูเหมือนว่าสภาส้ มตำ�มื้อนี้จะไม่ จบ
ลงง่ายๆ เช่ นเดียวกับความฝั น บวกกับใจรักในธุรกิจของ
พวกเขา ที่ เผยให้เรารับรู้ผ่านแววตามุ ่งมั่ น และกำ�ลังใจ
เต็มเปี่ยม ใครจะรู้บ้างว่าร้านส้มตำ�เล็กๆ ที่พวกเขาอาศัย
ฝากท้ องกันประจำ�ทุกสั ปดาห์นี้ จะมีความฝั นยิ ่งใหญ่
หลอมรวมอยู่ด้วย
อ ร - นวพร ทอง ร อด นิ สิ ตคณะ ค รุ ศ า สตร์
ชั้ น ปี ที่ 4 เ ล่ า ว่ า “ ช ม ร มนี้ เ หมื อ น เ ป็ น ช ม ร ม
ของคนที่มีเป้าหมายในชีวิต ว่าอยากจะทำ �ธุรกิจเหมือนๆ กั น
คือการเปิดร้านสะดวกซื้อ เราจะเอาแนวคิดของนั กธุรกิจที่
ประสบความสำ�เร็จต่ างๆ มาต่อยอดเอง ทำ�โมเดลทาง
ธุรกิจไว้ แล้วกว่าเราจะได้ รวมตัวแต่ ละครั้ง กว่าจะเลิกเรียน
จะคุยประเด็ นนู้นประเด็นนี้จบก็ดึก บางครั้งสี่ทุ ่ มกว่าเลยนะ
แต่พวกเราก็เข้าร้านส้มตำ �กัน”
ไม่รอให้เสี ยงหัวเราะของอรจางหาย เบิ้ ม-อานนท์ หกสี
นิ สิ ตคณะวิทยาศาสตร์ ชั้ นปีที่ 1 เล่ าต่อหั วเราะว่า
“มีร้านเจ๊ก้อย กั บร้านเจ๊ แดง สองร้านที่ เราเข้ากั นประจำ�
อยู่แถวสถานนีรถไฟฟ้ าราชเทวี พอเข้าไปในร้านก็เหมือน
ประเด็นที่ เราคุ ยกันที่ ชมรมมั นยังไม่ จบ คือเรื ่องธุ รกิจ
มั นมีอะไรที่ ต่อยอดได้เสมออยู่แล้ว เราก็เปิดวงคุ ยธุรกิจ
กันต่ อ มีคุยเรื่ องแนวทางการดำ�เนิ นชีวิต เรื่ องการพูด
การพัฒนาบุ คลิกภาพของเราด้ วย แต่ไม่ได้ซีเรี ยสอะไร
เลยนะ คุยกั นแบบบ้าบอ เฮฮา แต่ยังมีสาระ” เสียงหัวเราะ
ใหญ่ๆ อีกครั ้ งดังตามมา ทำ�ให้เราเผลอคิดว่า นอกจากเรื่อง
ธุรกิจแล้ว ชมรมนี้ยังพัฒนาเรื่ องการมีคุณภาพอารมณ์
ที ่ดีให้สมาชิกอีกด้วย
ปุ้มปุ้ย-สุภัทรารัตน์ สุพรหม นิสิตคณะเศรษฐศาสตร์
ชั้นปีที่ 2 และ นิ้ง-ชัชฎาภรณ์ ธรรมธราธาร นิสิตคณะ
เศรษฐศาสตร์ (นานาชาติ) ชั้นปีที่ 3 กล่าวว่า “เราเป็น
ชมรมที่ ให้กำ �ลังใจกั นมากกว่ า ส่ วนใหญ่เจอกั นตอน
เลิกเรียน เข้าร้านส้มตำ� สั่งมากินเลย แล้วคุยที่ร้านนั่นล่ ะ
อร่อยด้วย ได้แลกเปลี่ยนมุมมองต่ างๆ ด้วย ตอนนี้ชมรม
เรามีนโยบายเสริมสร้างกำ �ลังใจ เป็น Positive Thinking
ระหว่ างกิน เราก็ถกกันประเด็นพวกนี้แหละ”
นิ สิ ตคณะวิ ศวกรรมศาสตร์ ชั้ นปี ที่ 2 แด๊พ-
กรกรัญจ์ ลิ ้มสินสวั สดิ์ ก็รี บเสริมทันทีว่า “ความจริ ง
มันไม่เหมือนที่ เราคิดนะ เวลาทำ�จริงๆ ธุ รกิจขายของมั น
ไม่ง่ ายอย่างที ่เราคิ ดหรอก รวมตั วกั นแบบนี้ ก็ จะได้
แลกเปลี่ยน ให้กำ�ลังใจ ช่วยเหลือกันไป”
สภาส้มตำ � ความฝัน กำ �ลังใจ
หากจะมีร้านอาหารสักที่ ที่ให้คุณนัดเจอกับเพื่อนฝูง สักที่ที่คุณจะได้เพลิ ดเพลินกับรสชาติ ถูกปากคนไทย และสักที่
ที่จะทำ�ให้ เกิดวงสนทนาที่เข้ มข้นไม่แพ้รสอาหาร จะช้าอยู่ไย รีบตามมาทำ�ความรู้จักกับสภาส้มตำ� ลิ้มรสแซบๆ พร้อมกั บ
นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิ ทยาลัยทั้งหก ซึ่ งแม้จะมาจากต่างคณะ ต่างสาขา แต่นั่นก็ ไม่ใช่อุปสรรคของการรวมตัว
ภายใต้ชมรม V2Gether ชมรมที่เกิดขึ้นจากความสนใจในด้านการทำ�ธุรกิจเหมือนกันชอบรสจัดจ้านของส้มตำ�เหมือนกั น
นอกจากนั้นยังเป็นชมรมของ “คนที่คิดอะไรกับชี วิต” ตามที่ วรุณธรณ์ ลิ้มสิ นสวัสดิ์ หรือพี่ดิว นิสิตคณะเศรษฐศาสตร์
ชั้นปีที่ 4 ของน้องๆ ได้บอกกับเรา